فرشاد مومنی در گفتو گو با «آرمان ملی»:
روندهای مشکوک در مدیریت اقتصاد مشاهده می شود
آرمان ملی:آیا مشکلات اقتصادی مردم ایران در سال1403بیشتر خواهد شد؟ این سوالی است که این روزها ذهن مردم را درگیر کرده است.«آرمان ملی» برای پاسخ به این سوال و تحلیل و بررسی شرایط اقتصادی سال آینده کشور با دکتر فرشاد مومنی گفت وگو کرده است. مومنی معتقد است:« توسعه ماجرای بازی با الفاظ نیست. اینکه شما بخواهید اسمش را تغییر دهید.
مهم نیست بلکه باید به قواعد آن تن بدهید. قواعد و منطق توسعه کاملا روشن است و در قالب مفهوم توسعه فراگیر در سطح جهان به یک بلوغ اندیشهای رسیده است . شرح و بسط مسیر طی شده جهان برای اینکه به چنین بلوغی دست پیدا کند، مشخص است. همین دستاورد موضوع بسیار جذابی است .همان اندازه که به مساله و دغدغه کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است باید گفت که به دغدغه و مساله کشورهای پیشرفته صنعتی هم تبدیل شده است».
وی می افزاید:«مجلس هم این عدم پاسخگویی را به رسمیت شناخته است. مجلس که باید از حریم قوانین موضوعه کشور دفاع کند.هر سال که دولت بودجه را به مجلس می دهد، باید گزارش خیلی شفاف از وضعیت بدهی دولت ارائه دهد، این پیشروی در دام بدهی ها که در یک نمونه آن، با این حجم پر ریسک مجوزهایی که برای انتشار اوراق داده شده، در بهترین حالت باید کل این اوراق بابت بازپرداخت اصل و فرع اوراق قبلی دوباره برگردد.
ما داریم به سمت دورهای باطل می رویم و در این زمینه، واقعا با مشکلات جدیای روبهرو هستیم. وقتی سند لایحه بودجه 1402 بررسی می شد، مرکز پژوهشهای مجلس، اعلام کرد از کل بودجه ای که برای امور مربوط به حمایت از محرومان و محرومیت زدایی در نظر گرفته شده، حدود 87درصد آن تنها به عائله خود دولت تعلق می گیرد. در سطح نظری، به این شرایط، فروافتادن در آستانه شکنندگی می گویند.در واقع دولت به جایی میرسد که به محرومان و مستضعفان بیرون از مدار عائله خود دیگر نمی تواند هیچ نوع سرویسی بدهد.
صندوق بین المللی پول می گوید تمام این روندهای نگران کننده در شرایطی رخ داده که از نظر تعهد دولت به سلامت، آموزش، تغذیه، مسکن،بهداشت و زیرساختهای فیزیکی مورد نیاز برای مردم، تقریبا روند نگران کننده را تجربه می کند، به طوری که حسب گزارش صندوق بین المللی پول نسبت کل این بودجه عمومی به تولید ناخالص داخلی که نشان دهنده اهتمام دولت به انجام مسئولیتهای حاکمیتی است، به جایی رسیده که اکنون فقط پنج کشور دنیا از این نظر وضعیت بدتری نسبت به ایران دارند.من معتقدم میتوان برخی روندها و نشانههای مشکوک را در اداره اقتصاد کشور مشاهده کرد.
ارسال نظر