زنی که با دست خالی افسر اس اس را کشت+ عکس

به گزارش آرمان ملی آنلاین، نانسی ویک (با نام مستعار موش سفید) در طول جنگ جهانی دوم، موفق‌ترین زن متفقین بود که هزاران سرباز را نجات داد و در نهایت در سال ۱۹۴۳ به نفر شماره یک مورد تعقیب گشتاپوی هیتلر تبدیل شد. پارسینه نوشت: او توانست خود را به عنوان جنگجویی فوق العاده در طول مقاومت فرانسه ثابت کند، که در آن گروهی از افراد مستقل سازماندهی شده علیه اشغال فرانسه توسط نازی ها در اوایل دهه ۱۹۴۰ می جنگیدند. اقتباس های سینمایی، تلویزیونی و مکتوب زیادی از زندگی او ساخته شده است و او زندگی نامه ای با عنوان «موش سفید» نوشته است.

زندگینامه نانسی ویک

ویک در ۳۰ آگوست ۱۹۱۲ در ولینگتون نیوزلند به دنیا آمد.در سال ۱۹۱۴، بلافاصله پس از تولد او، والدینش از نیوزلند به استرالیا نقل مکان کردند و در شمال سیدنی ساکن شدند. دوران کودکی نانسی با فقر و بی ثباتی همراه بود و پس از مدت کوتاهی پدر روزنامه نگارش به نیوزیلند نقل مکان کرد و خانواده را به بهانه فیلمبرداری مستندی، رها کرد و مادرش را با شش فرزند برای مراقبت و تامین معاش رها کرد. او در سیدنی به مدرسه رفت اما در نهایت از خانه فرار کرد و در سن ۱۶ سالگی به عنوان پرستار در سایر نقاط استرالیا شروع به کار کرد. پس از مدت کوتاهی که به عنوان پرستار کار می کرد، ویک با هدیه ۲۰۰ دلاری (مقدار زیادی پول در آن زمان) از عمه خود غافلگیر شد و از این پول برای سفر به فرانسه و لندن استفاده کرد و به زودی کار روزنامه نگاری پیدا کرد. او با اسراف زندگی کرد و در نهایت در فرانسه ساکن شد و در سال ۱۹۳۶ با یک صنعتگر ثروتمند به نام هنری فیوکا ازدواج کرد.

نانسی ویک علیه نازی ها

ویک در طی زندگی خود شاهد شکنجه و ضرب و شتم یهودیان در خیابان ها توسط گشتاپوی نازی بود و این الهام بخش او بود که خستگی ناپذیر کار کند و هر کاری که می تواند برای متوقف کردن نازی ها انجام دهد. ویک اظهار داشت که پس از دیدن این نمایش های اولیه وحشیانه علیه افراد یهودی، "تنفر من از نازی ها بسیار عمیق شد". هنگامی که نازی ها در سال ۱۹۴۰ به فرانسه حمله کردند، ثروت و موقعیت اجتماعی بالای او امنیت نسبی او را تامین کرد و او شروع به کمک به گروه های مقاومت محلی کرد. او به افسر معروف اسکاتلندی، یان گارو در انتقال پرسنل نظامی بریتانیایی که در فرانسه سرگردان شده بودند، کمک کرد.

نانسی ویک

در سال ۱۹۴۳ گشتاپوی نازی از فعالیت‌های او باخبر شد و با ۵ میلیون فرانک جایزه برای سر او به عنوان فرد شماره یک تحت تعقیب گشتاپو تبدیل شد. این امر ویک را مجبور کرد که از خانه اش در مارسی فرار کند و شوهرش را پشت سر بگذارد. شوهرش بعداً در جریان بازجویی درباره محل اختفای ویک توسط گشتاپو دستگیر، شکنجه و اعدام شد. هنگام تلاش برای فرار از فرانسه، نانسی به مدت ۴ روز توسط شبه نظامیان فرانسوی دستگیر، شکنجه و بازجویی شد، اما در نهایت آنها را متقاعد کرد که او را رها کنند. نانسی ویک از فرانسه به انگلستان فرار کرد و برای آموزش توسط اداره عملیات ویژه بریتانیا (SOE)، پذیرفته شد. در طول مدت حضورش در SOE، او در مهارت‌های بقا، کشتار بی‌صدا، کدها و عملیات رادیویی، چتربازی شبانه، مواد منفجره پلاستیکی، تفنگ، تپانچه و نارنجک آموزش دید. پس از آموزش، در سال ۱۹۴۴ به همراه ۳۹ زن و ۴۳۰ مرد دیگر با چتر نجات به فرانسه رفت تا برای عملیات روز متفقین آماده شود. کار او سازماندهی پرتاب مهمات با چتر نجات، راه اندازی خطوط ارتباطی و تدارکاتی، و سازماندهی افراد مقاومت در آماده سازی برای حمله بود. ویک تیم ۷۰۰۰ نفری خود را رهبری کرد و حملات چریکی را علیه نیروهای آلمانی در منطقه ۲۲۰۰۰ نفری انجام داد و به خطوط تدارکات و پست های آنها ( نازی ها) آسیب جدی وارد کرد. نانسی ادعا می کند که قهرمانانه ترین و مفیدترین کاری که او در طول جنگ انجام داد این بود که دوچرخه خود را ۳۱۰ مایل از هر دو طرف از طریق چندین ایست بازرسی آلمانی به منظور برقراری مجدد ارتباط با لندن با جایگزین کردن کدهایی که در حمله قبلی آلمان ها به این پست نابود شده بودند، درست و ایجاد کرد.

مدال های مختلف نظامی نانسی ویک

ویک به خاطر کشتن یک افسر اس اس با دستان خالی، برای جلوگیری از به صدا درآوردن زنگ خطر در طول حمله ای که او به یک کارخانه اسلحه سازی آلمانی رهبری می کرد، معروف است. او همچنین به دلیل رهبری یک حمله موفقیت آمیز به مقر گشتاپو در سال مونتوکن مشهور است. او یک استراتژیست جنگی درخشان بود. نیروهای او توانستند ۱۴۰۰ آلمانی را بکشند و تنها ۱۰۰ نفر از مردان ( از نیروهای نانسی ویک) از بین رفتند.

بلافاصله پس از جنگ، ویک مدال جورج را از بریتانیا، مدال آزادی از ایالات متحده، مدال مقاومت فرانسه از فرانسه و سه مدال نظامی از فرانسه دریافت کرد. پس از جنگ، او کار خود را برای SOE بریتانیا ادامه داد. در نهایت او دوباره ازدواج کرد، این بار با یک اسیر جنگی سابق جان فوروارد، و هر دو در سال ۱۹۶۰ برای زندگی به استرالیا بازگشتند. ویک و فوروارد در استرالیا زندگی آرامی داشتند و هرگز صاحب فرزند نشدند.

در سال ۱۹۸۵ ویک زندگی نامه خود را به نام موش سفید منتشر کرد. شوهر نانسی، در ۱۹ آگوست ۱۹۹۷ درگذشت و او استرالیا را ترک کرد و برای آخرین بار در سال ۲۰۰۱ به انگلستان نقل مکان کرد.

نانسی ویک در ۷ آگوست ۲۰۱۱ کمتر از یک ماه قبل از تولد ۹۹ سالگی خود بر اثر عفونت درگذشت