مانورمشترک ایران با چین و روسیه
مانورهای نظامی که در دریا صورت میگیرد؛ نشان دهنده قدرت یک کشور است. قدرتهای بزرگ از گذشته همواره نیروی دریایی قدرتمندی داشتند و این مثال همواره در بین سیاستمداران و دیپلماتها و نظامیان مطرح بوده که اگر کشوری راه دریایی را در پیش نگیرد.
کشورهای دیگر از طریق دریا به سراغ آن کشور میآیند و آن کشور را تحت محاصره و نفوذ خود قرار میدهند. از این رو زمانی که کشوری دارای نیروی دریایی است باید نحوه افزایش قدرت و استفاده از آن را در موقعیتهای مختلف مورد آزمون قرار دهد. بنابراین مانورهای دریایی در اینجا به کمک کشورهای دارای نیروی دریایی میآید و عموما مانورهای دریایی فواید مختلفی برای کشورها دارد. کشوری مانند ایران که دارای نیروی دریایی است و از آن نیرو برای امنیت مرزهای دریایی، امنیت مسیر تجارت و بنادر استفاده میکند، باید در این زمینه تلاشهای مختلفی کرده و آخرین شیوههای استفاده از این نیروی خود را بیازماید. در این معنا که اطلاع داشته باشیم که در چه زمانی و چگونه از نیروی دریایی استفاده کنیم. از این روست که ایران با قدرتهای بزرگ مانند چین و روسیه مانور برگزار میکند. چین و روسیه تجربههای مختلفی در زمینه رزمایشهای دریایی دارند و از منظر ماموریتهای امنیتی - تجارب خاص خود را دارند. ایران با این کشورها مانور برگزار میکند که هم در روی دریا و هم در زیر دریا بتواند قوای نظامی خود را در بالاترین سطح مورد آزمایش قرار دهد. همچنین ایران در شرایط کنونی از جانب غرب و آمریکا تحت تحریم قرارگرفته است با دو متحد نظامی و سیاسی خود مانورهای مختلف انجام میدهد. اگر چه با این کشورها قرارداد رسمی ندارد اما نمیتوان این مورد را انکار کرد که ایران با چین و روسیه در این مدت نزدیکتر شده و قراردادهای اقتصادی با این کشورها بسته است و از نظر سیاسی و نظامی به این دو قدرت نزدیک شده. در نتیجه با برگزاری مانورنظامی با این دو کشور نشان داده میشود که ایران و روسیه و چین از منظر نظامی به هم نزدیک شدهاند که نشان دهنده آن است که این سه کشور علاوه بر نزدیکی از منظر سیاسی از منظر امنیتی هم منافع دارند و ایران در حال هماهنگ کردن منافع دریایی خود با این دو قدرت بزرگ است. این دو قدرت نیز البته به گونههایی با غرب و آمریکا چالشهایی را دارند. این دو قدرت خصوصا روسها از گذشتههای دور هم علاقهمند بودند که در خلیج فارس حضور داشته باشند. روسها از زمان پترکبیر رویای حضور در خلیج فارس و اقیانوس هند را در سر میپروراندند و با حضور آنها در این مانور که در اقیانوس هند برگزار میشود ، به نوعی به این آرزوی خود میرسند و میتوانند در دریای سرخ و خلیج فارس و باب المندب حضور داشته باشند. چینیها هم البته قصد تجارت با جهان دارند و از دریای سرخ تا خلیج فارس منافعی در این زمینه دارند لذا این سه علت باعث میشود که مانور نظامی، این دو قدرت را به ایران نزدیک کند. ایران هم نشان میدهد که از منظر دریایی با این دو قدرت ارتباط عمیق دارد و همچنین از تجربیات این مانور برای افزایش قدرت نظامی خود در سطح دریا استفاده میکند.
*علیاصغر زرگر
کارشناس روابط بینالملل
ارسال نظر