پاسخ جنجالی احسان حاجصفی به خداحافظی از تیم ملی !
با وجود گذشت چند هفته از پایان جام ملتها و حذف ایران در مرحله نیمه نهایی، احسان حاجصفی، کاپیتان تیم ملی ایران، هنوز شکست تلخ مقابل قطر را باور نمیکند و درباره این بازی همچنان احساس بدی دارد.
به گزارش آرمان ملی آنلاین، حاجصفی که باتجربهترین بازیکن تیم ایران محسوب میشود، در این تورنمنت کم و بیش در سمت چپ خط دفاعی ایران به میدان رفت و از بازیکنان مورد اعتماد امیر قلعهنویی بود اما در این جام به عنوان کاپیتان تیم ایران هم نتوانست جام را لمس کند تا در چهارمین حضور متوالی حسرت بازی در فینال را نیز همراه خود به یونان ببرد.با این حال، نکته جالب در مورد حاجصفی این است که او با انرژی بالا از ادامه حضورش در تیم ملی صحبت میکند و میگوید که قصد خداحافظی ندارد. این در حالی است که برخی از منتقدان تیم ملی اعتقاد داشتند که برخی از بازیکنان بالای ۳۰ سال ایران خودشان باید کنار بروند تا تیم ملی روی دور جوانگرایی بیفتد، اما حاجصفی که فاصله چندانی با رکورد علی دایی و جواد نکونام ندارد، میگوید از نظر جسمی و روحی در شرایطی است که میتواند همچنان پیراهن تیم ملی را بر تن کند.
احسان حاجصفی در گفتوگوی مفصل با ورزش سه به شانس ایران در جام ملتها پرداخته و میگوید تیم ملی ایران با بدشانسی مقابل قطر شکست خورده و برخلاف روند بازی مقابل این تیم بازنده شده است. این گفتوگوی ویژه را بخوانید:
به عنوان کاپیتان تیم ملی نظرت را درباره عملکرد کلی ایران در مسابقات بگو.
خدا را شکر همه چیز خوب بود. امکاناتی که برایمان فراهم کرده بودند، از هتل، زمین تمرین تا امکاناتی که آنجا بود و استادیومها خیلی خوب بود. شرایط تیمیمان هم خیلی خوب بود. ما قبل از اردو حدود ۱۰-۱۲ روز کنار هم بودیم و تمرینات خیلی خوبی را پشت سر گذاشتیم و دو بازی دوستانه خیلی خوب داشتیم و به شرایط ایدهآل رسیده بودیم. ما هیچوقت قبل از بازیهای دوستانه و حتی بازیهای مقدماتی جام جهانی تیم کاملی نداشتیم و دو روز قبل از بازیها همه بازیکنان جمع میشدیم و دو روز بعد بازی انجام میدادیم. با این حال شرایط خیلی خوب بود و همه چیز برای قهرمانی مهیا بود.
تو در بازی قطر یک نیمه بازی کردی و سپس به دلیل مصدومیت تعویض شدی.
من از چند روز قبل از بازی درد کمر داشتم و فیزیوتراپی میکردم. قبل از بازی با قرص و دارو وارد زمین شدم و گرم کردم، اما دردم بیشتر شد و بازی کردنم ۵۰-۵۰ بود. پس از اینکه گرم کردیم و به رختکن آمدیم، من یک آمپول زدم و دردم آرام شد. اگر آمپول را نمیزدیم، قبل از بازی باید میگفتم من را تعویض کنند. با آمپول یک نیمه بازی کردم و شرایط بدی هم نداشتم، اما درد کمر بود و کادرفنی تشخیص داد که من نیمه دوم را بازی نکنم.
نظرت را درباره شکست ایران مقابل قطر بگو. چه حسی داشتی؟
ما هنوز هم که هنوز است باور نداریم که قطر ما را برده و قهرمان شده است. این قطر، قطر دوره قبل نبود که بخواهد قهرمان شود. واقعا شرایطشان خیلی متفاوت بود و ما خیلی خوشحال شدیم که به قطر خوردیم و فکر میکردیم راحت میبریم؛ البته اینطور نبود که بیخیال وارد زمین شویم و بگوییم ما که ۴ گل زدیم و الان هم میتوانیم چهار گل بزنیم اما واقعا اگر توپهایمان گل میشد، شرایط تغییر میکرد. من در فوتبال خیلی به شانس اعتقاد دارم و اگر توپهایمان تبدیل به گل میشد، دوباره ۳ یا ۴ گل میزدیم اما این شانس در بازی با قطر با ما یار نبود و هنوز هم حسرت آن بازی را میخوریم. ما باید در فینال میبودیم و آن جام را بالای سر میبردیم، اما در آن بازی خدا قطر را خیلی دوست داشت و ما مستحق باخت نبودیم. فوتبال است و اگر شانس نداشته باشی، قطعا میبازی.
قبل از صحنه گل اول قطر، مهدی طارمی نزدیک محوطه جریمه قطر سرنگون شد و به نظر میرسید حواسها معطوف به خطا و اخراج بازیکن قطر شد. آیا این صحنه تاثیری روی گلی که ما دریافت کردیم، گذاشت؟
بچهها فکر میکردند که خطا باشد و من خودم هم این تصور را داشتم اما به هوای خطا نایستادیم. اینطور نبود که بیخیال رفتار کنم و بگویم اگر اتفاقی بیفتد و گل هم شود، به VAR میرود. به شخصه میگفتم صددرصد کارم را انجام میدهم اما اگر هم چیزی باشد، VAR هست. البته باز هم میگویم ما روی اشتباه خودمان گل را دریافت کردیم و سه گلی که خوردیم، روی اشتباهات خودمان بود و با تجربهای که داشتیم، نباید مرتکب آن اشتباهات میشدیم. در این تورنمنتها، هر جا که اشتباه کنی، تیمها استفاده میکنند و ضربه میزنند. فکر میکنم برابر قطر گل اول را روی بدشانسی دریافت کردیم و دیدید که بازیکن قطر شوت زد و به پای یکی از بازیکنان خورد و کمانه کرد. امان از روزی که توپ بخواهد گل شود... مثل گل اول و گل سوم که بازیکن حریف شوت زد و اتفاقی به بازیکنی رسید که داشت از آفساید خارج میشد. اگر آن بازیکن آنجا نبود، توپ به اوت میرفت. شانس با آنها یار بود که توپ بیاید و میلیمتری آفساید نشود. باز هم میگویم روی اشتباهات خودمان گل خوردیم و این چیزها باید درس شود.
با وجود بازیکنان باتجربهای که داشتیم، به نظر میرسید تیم ایران در بازی با قطر به نظر از عدم تمرکز رنج برد که در نهایت باعث شد سه گل از قطر دریافت کنیم. بعد از گل آزمون فکر میکردید بازی بچرخد؟
من اصلا قبول ندارم که ما تمرکز نداشتیم. ما از لحاظ تمرکز خیلی خوب بودیم و وقتی در دقیقه ۵ گل را زدیم، گفتم این راحتترین بازی ماست و مثل تورنمنتی که در اردن داشتیم، راحت میبریم و ۴-۳ گل میزنیم. اما خودمان اشتباهاتی داشتیم و فکر میکنم بچهها فکر کردند که بازی راحتی داریم و روی غافلگیری و اشتباه خودمان، به حریف موقعیت دادیم و قطر توانست روی اشتباهاتی که خودمان انجام دادیم، گل بزنند. هیچکس نمیتوانست روی تاکتیک و کارهای فردی و تکنیکی به ما گل بزند و ما را اذیت کند، اما اگر اشتباه میکردیم، تیمها میتوانستند به ما ضربه بزنند. برابر قطر هم دقیقا این اتفاق افتاد و ما روی اشتباهات خودمان گل دریافت کردیم.
ما دو دوره متوالی در نیمه نهایی شکست خوردیم و به فینال نرفتیم. دوره قبل فکر میکردیم که اگر با قطر بازی میکردیم، میتوانستیم پیروز شویم و قهرمان شویم. این بار هم فکر میکردیم بهتر از قطر هستیم باوری که ما به پیروزی مقابل قطر داشتیم، چقدر درست است؟
ما اگر ده بار دیگر هم با قطر بازی کنیم و شانس نداشته باشیم، شاید مثل بازی قبلی توپهایمان گل نشود. اما اگر شانس داشته باشیم، راحتترین بازیهایمان را مقابل قطر انجام میدهیم. ما در تورنمنت اردن هر چه زدیم گل شد، اما این بازی توپهایمان تبدیل به گل نشد. واقعا بازی با قطر از لحاظ موقعیت یکی از بهترین بازیهایمان بود؛ هنوز که هنوز است من آن موقعیتها را در فضای مجازی میبینم و حسرتش را میخورم؛ توپ علی که به تیر خورد، توپ مهدی طارمی که از شش قدم نزد، توپ حسین کنعانی که در نیمه اول روی خط دروازه به پای دفاع حریف زد. اگر توپهایمان گل میشد، این تیم را راحت شکست میدادیم.
به عنوان کاپیتان تیم ملی از نمایش خودت در این تورنمنت راضی هستی؟
من از لحاظ بدنی شرایط خیلی خوبی داشتم و در بازی با سوریه هم ۱۲۰ دقیقه بازی کردم و بهترین بازیکن زمین شدم. شرایطم خوب بود. در واقع شرایط خوبی داشتم که دعوت شدم و به تیم ملی آمدم ولی باز هم حیف، حیف، حیف که نشد. نه تنها من، همه بازیکنانمان در بهترین شرایط بودند اما حیف که نتوانستیم شرایط خوب را به فینال برسانیم و خیلی خوب تمامش کنیم.
این جام ملتها این فرصت را به ما داد که تیمهای جدیدی را به خصوص در غرب آسیا به عنوان قدرتهای تازه ببینیم. به نظرت موفقیت این تیمها روی سختتر شدن صعود ما به جام جهانی تاثیر خواهد داشت؟
در این تورنمنت همه دیدند که تیمها چقدر پیشرفت کردند؛ برای مثال کسی فکر نمیکرد که فلسطین به عنوان تیم سوم به مرحله بعد صعود کند و همه میگفتند این کشور شرایط خوبی ندارد و فوتبال ندارد اما همه دیدند که همه تیمها پیشرفت کردهاند و فوتبال در حال پیشرفت است. همه شاهد بودند که هنگکنگ در بازی دوم چقدر برابر ما خوب بازی کرد و ما را تحت فشار گذاشت. این یک زنگ خطر برای ماست. ما دیگر بازی سادهای نداریم و همه تیمها در حال پیشرفت هستند و هزینه میکنند و امکانات و بازیهای دوستانه خوبی دارند و مربیان قوی میآورند و دوست دارند کشورشان پیشرفت کند. ما دیگر در بازیهای رسمی و دوستانه و مقدماتی جام جهانی بازی راحتی نداریم و قطعا صعود به جام جهانی هم راحت نیست. برخی میگویند تعداد تیمها برای صعود به جام جهانی زیاد شده اما من فکر میکنم قطعا شرایط سخت میشود. همه در این تورنمنت شاهد بودند که تیمهایی که همه فکر میکردند حذف میشوند، بالا آمدند و چه تیمهایی را حذف کردند. تیمها در حال پیشرفت هستند و میخواهند برابر تیمهای بزرگتر خودشان را نشان بدهند و این، شرایط را برای ما سخت میکند و برای صعود به جام جهانی هم کار راحتی نخواهیم داشت.
این دومین حضور شما در قطر در فاصله یک سال بود. به نظرت فضای مسابقات و استادیومها و شرایط تیم ملی در این دو تورنمنت چه تفاوتی با یکدیگر داشت؟
این دو تورنمنت را اصلا نمیشود با یکدیگر مقایسه کرد. در جام جهانی که ما وارد قطر شدیم، فضای مطلوبی برای ما نبود. خودمان میدانیم چه اتفاقاتی افتاد و من خیلی دوست ندارم درباره آن صحبت کنم. اتفاقات زیادی افتاد و نمیشود صحبت کرد. اما در این تورنمنت فضا خیلی بهتر بود. استادیومها، امکانات و هواداران عالی بودند، اما بدشانسیهایی هم بلای جان تیم شد و نشد آنطور که میخواهیم، نتیجه بگیریم.
دومین دوره جام ملتها در قطر بود که تو به عنوان بازیکن در آن حضور داشتی. در این فاصله ۱۳-۱۴ ساله تو از مهرههای همیشگی تیم ملی بودی. چقدر به این موضوع فکر کرده بودی که این دفعه جام را بالای سر میبری و چقدر با این رؤیا زندگی کردی؟
جام ملتهای ۲۰۱۱ و ۲۰۲۴ خیلی متفاوت بود؛ آن زمان قرعهای که به ما خورد خیلی سختتر بود اما اینبار قرعهای که به ما خورد، از مرحله حذفی تا فینال واقعا خوب بود. آن زمان در ۱۶ تیم به کره خوردیم و بازی را باختیم. در آن دوره مسیر خیلی سختی داشتیم اما این دوره مسیر خیلی بهتری در پیش داشتیم؛ قویترین حریفمان کره یا ژاپن بود که یک بازی خیلی خوب مقابل ژاپن انجام دادیم و خدا را شکر بردیم. با این مسیری که به ما خورده بود، جام را میدیدیم و میگفتیم در این دوره میتوانیم قهرمان شویم و جام را به ایران بیاوریم. اصلا باورمان نمیشود که ژاپن را با آن قدرت، پتانسیل، امکانات و بازیهای دوستانه بردیم و به قطر باختیم. من به شخصه هنوز باورم نمیشود که به قطر باختیم و الان هم که به این موضوع فکر میکنم، اعصابم خرد میشود. اینکه آنها جام را بالا بردند، برایم سخت است. واقعا یک تیم باید چه چیزهایی داشته باشد؟ یک تیم باید امکانات، بازیهای دوستانه، شرایط مالی خوب و آن روحیه تیمی را داشته باشد که قهرمان شود یا اینکه تعدادی را داشته داشته باشد، کافی است؟ تیمهایی بودند که امکانات خیلی زیادی داشتند اما حذف شدند. درست است که ما امکانات و بازیهای دوستانه نداشتیم و مشکل مالی بود اما یک تیم واقعی بودیم. باز هم تاکید میکنم، اگر شانس نداشته باشی، نمیتوانی. باید کمی شانس داشته باشی. اگر ما در بازی با قطر شانس میآوردیم و توپهایمان گل میشد، فینال بودیم و جام را بالای سر میبردیم.
آیا درباره خداحافظیات از تیم ملی صحبتی با تو شده و روی این مسئله فکر کردهای یا خودت را محق میدانی که همچنان در تیم ملی حضور داشته باشی؟
کسی با من در این مورد صحبت نکرده و خودم هم به فکر خداحافظی نیستم، چون خدا را شکر شرایط خیلی خوبی از نظر بدنی و روحی دارم. به نظر خودم در بهترین شرایط هستم و در همه بازیها بازی میکنم. پارسال بهترین دفاع چپ یونان شدم و قراردادم را دو سال دیگر تمدید کردم؛ در لیگ اروپا و مقابل بهترین تیمهای اروپایی بازی کردم. در یکی از بهترین تیمهای یونان بازی میکنم و شرایط تیمیمان عالی است و صدر جدول هستیم. زیر نظر مربی خیلی خوبی کار میکنم و اگر شرایطم خوب نبود، نه میتوانستم بازی کنم و نه باشگاه قرارداد دو ساله با من امضا میکرد. همه چیز خوب است و در بهترین شرایط هستم. آن موضوع هم به کادرفنی تیم ملی بستگی دارد؛ اگر صلاح دانستند من به تیم ملی دعوت میشوم و هر زمان هم دعوت شوم، سعی میکنم بهترینم را برای تیم بگذارم.
میخواستم درباره بازی سپاهان الهلال هم سوال کنم که باخت سپاهان به نوعی شبیه شکست ما مقابل قطر بود. این موضوع که ما در دو بازی مهم با اشتباه فردی میبازیم، چه چیزی را در ذهن تو میآورد؟
من بازی سپاهان - الهلال را نگاه میکردم و خیلی افسوس خوردم که سپاهان نتوانست پیروز شود. الهلال یکی از بهترین تیمهای آسیاست و هزینههای خیلی زیادی کرده ولی سپاهان میتوانست پیروز شود. فکر میکنم سپاهان در بعضی از دقایق بازی تمرکز کافی نداشت. آنها موقعیتهای خیلی خوبی داشتند که نتوانستند تبدیل به گل کنند. اگر تمرکز کافی داشتند و باور داشتند که میتوانند الهلال را ببرند، این اتفاق رخ میداد. در آن بازی جو فوقالعادهای هم در استادیوم بود و دم هواداران گرم که در چنین شرایطی تیمشان را تتها نگذاشتند و حمایت کردند، اما حیف که نتوانستند سه امتیاز بازی را بگیرند. من فکر میکنم بعضی از بازیکنان سپاهان برابر تیم پرمهره الهلال استرس داشتند، اما هرچه از بازی میگذشت، خیلی بهتر میشد. حیف که نتوانستند موقعیتهایشان را تبدیل به گل کنند و ما هم حرص میخوردیم. الهلال هم تیمی نیست که موقعیتهایی را که به دست میآورد، راحت خراب کند. همان موقعیتهایی را که سپاهانیها داشتند و گل نمیکردند، آنها گل میکردند. سپاهان در بازی برگشت در عربستان کار سختی دارد اما امیدوارم بهترین شرایط رقم بخورد و بتوانند صعود کنند.
تو سابقه چهار دوره حضور در این مسابقات را داری و ما در سه دوره خیلی خودمان را به فینال نزدیک میدانستیم و در خودمان میدیدیم که این اتفاق بیفتد. فکر میکنی چرا ما اینهمه سال قهرمان آسیا نشدیم؟
در دو دوره گذشته که در نیمه نهایی حذف شدیم، از نظر تیمی و فردی در بهترین شرایط خودمان بودیم. در دوره قبلی اگر ما به قطر هم میخوردیم، خیلی راحت قطر را میبردیم، چون قبل از جام ملتها با همان تیم در قطر بازی کردیم و بردیم و خودشان میگفتند شما با این تیمی که دارید، قهرمان هستید. این دوره هم واقعا با همه احترامی که برای قطر قائلم، اصلا شایسته قهرمانی نبودند.
ارسال نظر