رانتی به نام نان

به گزارش آرمان ملی آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: برخی نانوایی‌ها محدودیت خرید ۸نان با یک کارت بانکی را اعمال می‌کنند یا اگر افراد بخواهند هزینه خرید نان را به‌صورت نقدی پرداخت کنند، قیمت بیشتری را از میزان مصوب برای هر نان محاسبه می‌کنند.برخی نانوایی‌ها نیز تعداد نان‌های خریداری‌شده را در کارت‌خوان‌های هوشمند مخصوص بالاتر وارد یا همچنان از کارت‌خوان‌های معمولی استفاده می‌کنند.

از سوی دیگر همچنان اخباری مبنی بر قاچاق آرد و احتکار نان در منازل مسکونی به گوش می‌رسد.به نظر می‌رسد چنین تخلفاتی برای سرکوب تقاضا باشد تا بتوانند آرد سهمیه‌ای را به قیمت آزاد به فروش برسانند.

.کارشناسان اعتقاد دارند سیستم کنترل قیمت نان، به جای اینکه به سراغ تعدیل قیمت‌‌ها با سطوح تورمی که اقتصاد تجربه می‌کند بروند، به طرق مختلف تلاش می‌کنند تا نان را ارزان به دست مصرف‌کننده برسانند.با وجود این اقدامات، هر چند قیمت نان پایین است؛ اما به نظر می‌رسد هزینه عرضه نان ارزان شیوع تخلف، رانت و فساد بوده است.

برآوردها نشان می‌دهد سالانه بیش از ۱۴۰هزار میلیارد تومان برای توزیع یارانه نان هزینه می‌شود.از سوی دیگر بررسی‌ها نشان داده است که دهک‌های بالای درآمدی بهره بیشتری از پرداخت یارانه نان به شکل فعلی می‌برند؛ درحالی‌که هدف اصلی سیاستگذار از اجرای اقدامات خود رساندن نان با قیمت پایین‌تر به دهک‌های پایین جامعه است.

جایگزین‌های یارانه نان

به گفته کارشناسان برای بهبود شرایط فعلی، دو راه پیش روی سیاستگذار قرار دارد یا اینکه یارانه مدنظر خود را به جای پرداخت به تولیدکننده و نانوایان، به مصرف‌کننده و به‌صورت یارانه نقدی پرداخت کند. البته این موضوع نیز مستلزم مشخص بودن منابع پرداخت این یارانه‌ها است و لازم است که برای پرداخت آن‌ دولت به سراغ منابع بانک‌مرکزی نرود.  یا اینکه شرایط اقتصادی را به نحوی مدیریت کند که با افزایش رشد اقتصادی، وضعیت رفاه و قدرت خرید خانوار بهبود یابد تا نیازی به قیمت‌گذاری نان نباشد.

در این صورت به جای اینکه هر سال سهم بالایی از منابع بودجه صرف اجرای سیاستی شود که به هدف خود نیز اصابت نمی‌کند، می‌توان امید داشت که بهبودی در وضعیت رفاه خانوار صورت پذیرد.