چالش‌نسیم ادبی با زینت‌الملوک دربار قاجار

نسیم ادبی در گفت‌وگو با ایسنا درباره علت بازی در سریال تاریخی «رحیل» گفت: زمانی که تهیه‌کننده سریال، رامین عباسی‌زاده پیشنهاد بازی در «رحیل» را به من داد با خواندن فیلمنامه از تعلیق‌های داستانی آن خوشم آمد. ضمن آنکه دیدم نقشم در فیلمنامه جای کار دارد و چون فیلمنامه خوب و درست نوشته شده بود می‌شد روی پرداخت موثر شخصیت کار کرد. تاریخی بودن فیلمنامه سوای ارزش‌هایش برایم اولویتی در انتخاب نقش ندارد، بلکه باید فیلمنامه درست و اصولی نگارش شده باشد تا جای کار داشته باشد. فیلمنامه «رحیل»، کار متفاوتی در حوزه سریال‌های تلویزیونی بود و هنگام پخش هم مخاطب خاص خودش را پیدا کرد و مردم هم علاقه خاصی به تاریخ دارند. این عوامل باعث شد تا در «رحیل» بازی کنم و از تجربیات گذشته‌ام برای ایفای نقشی تاریخی به بهترین شکل استفاده کردم.او از ویژگی‌های نقش «زینت الملوک» در سریال «رحیل» که کنش‌مند بودن این شخصیت است نیز گفت و بیان کرد: این کنش‌گرایی را دوست داشتم و برایم خیلی اهمیت داشت که با بانویی روبروییم که کار درست را انجام می‌دهد. شخصا این نقش مثبت را دوست داشتم؛ زینت الملوک غیر از کنش‌مند بودن، زن همراه و دلسوزی برای زنان درباری و خدمه و زنان اندرونی بوده و در مواقع بحرانی و حاد کمک حالشان می‌شود. او در واقع تکیه‌گاه مطمئن برای همه زن‌ها است. او از قدرت و نفوذش در دربار در جهت منافع زنان و دختران اندرونی مثل یک مادر مهربان استفاده می‌کند.

نسیم ادبی در بخشی از این گفت‌وگو، می‌گوید همه تلاش زینت‌الملوک این است که گرفتاری‌های زنان کمتر شود و در این‌باره توضیح می‌دهد: تلاش زینت الملوک تا آخر قصه ستودنی است و علیرغم اینکه در اواخر داستان متوجه می‌شود خانه و تمام دارایی‌اش از بین رفته باز هم از حمایتش کوتاه نمی‌آید و تلاش می‌کند جای امنی برای دختران پیدا کند. پیچیدگی‌های داستانی سریال «رحیل» که در فصل دوم بیشتر هم شده، نقش من را تحت تاثیر قرار داد. تمام تلاشم را برای ایفای شایسته‌ این نقش انجام دادم چون نمیخواستم کاراکتر، تخت و یکنواخت باشد و دلم میخواست شمایلی از کاراکتری واقعی را داشته باشیم.ادبی درباره خط داستانی قصه «رحیل» که نبرد با خیر شر است، یادآور می‌شود: در خط داستانی سریال، زینت الملوک در عین احترامی که برای بیتا (یکی از شخصیت‌های منفی) قائل است با صلابت در مقابل نیرنگ‌هایش ایستادگی می‌کند. او تلاش می‌کند محا (یکی از شخصیت‌های سریال) را از شر نقشه‌های این زن محفوظ نگه دارد چون واقعا این زنِ شرور و جادوگر است که همه چیز و همه کس را به بازی می‌گیرد.وی ادامه می‌دهد: رامین عباسی‌زاده طراح داستان سریال پیش از این، سریال‌های ماورایی مثل «او یک فرشته بود» را هم ساخته بود. ضمن اینکه در سریال «احضار» نیز او رگه‌هایی از درام‌های معمایی مبتنی بر دعوای خیر و شر را به خوبی وارد داستان کرده بود. حالا در سریال «رحیل» می‌بینیم طراحی داستان با یک الگوی کلاسیک نبرد خیر و شر انجام شده و در عین حال وجهه‌های قهرمان‌پردازانه نیز در کار وجود دارد. ضمن آنکه در کنار قهرمان مردی مثل اصلان، کاراکترهای قهرمانی زن مثل محا و زینت الملوک قرار داده شده است که به خوبی می‌توانند برای مخاطب طرفدار آثار قهرمانانه، نمادساز باشند. زینت الملوک از آن زنانی است که در ظاهر مبادی آداب و رفتاری اخلاقی دارد ولی در دل بحران است که خود را نشان می‌دهد و معلوم می‌شود چقدر توانایی پنهان داشته است.بازیگر زینت الملوک درباره اینکه محوریت زنان در خلق درام سریال‌های تاریخی از دیرباز به عنوان عنصری برای واکاوی در تاریخ بوده، معتقد است: سلیقه و نوع دیدگاهم معطوف به این ویژگی‌های زنانه در محوریت درام است و در «رحیل» خیلی درست به دغدغه‌های اجتماعی زنان پرداخته می‌شود. در اغلب سریال‌های تاریخی خیلی سرسری از خدمه و زنان اندرونی عبور می‌شود، ولی در «رحیل» سوای توجه به این زن‌ها به زندگی‌شان هم پرداخته می‌شود و طیف مختلفی از تفکرات زنانه در سریال «رحیل» بازتاب داده شده است تا مخاطب متوجه نگاه چندبعدی کار شود.او با بیان اینکه در «رحیل» برای شخصیت‌های زن، هویت و تعریف دقیقی از عقبه آن‌ها وجود داشت، می‌گوید: همین باعث منطق پذیری داستان شد و کاری کرد که حتی در موسیقی سریال هم رگه‌هایی از همخوانی زنانه باشد تا آن تاثیرگذاری زنانه داستان بیشتر برای مخاطب ملموس گردد. البته که کنار زنان، کاراکترهای مرد هم دارای شناسنامه بودند و قطب های مثبت و منفی، درست شخصیت پردازی شده بود.نسیم ادبی در پایان درباره همکاری با گروه تولید و کارگردانی این سریال نیز می‌گوید: کلیت سریال «رحیل» چه در بازیگران و جلوی دوربین و چه در پشت صحنه، فضای گرم، حرفه‌ای و صمیمانه‌ای حاکم بود و همین باعث شد از کار لذت ببریم. در مرکزیت تولید، رامین عباسی‌زاده قرار داشت که کارهای مخاطب‌پسند قبلی‌اش را دیده بودم و خیلی خوب ابزار تولید به خصوص نیروهای متخصص در پشت صحنه را فراهم کرد. در گروه نویسندگان نیز فرهاد نقدعلی را داشتیم که از جمله نویسندگان فهیم و با اخلاق و صاحب پژوهش ماست. ضمن اینکه اولین همکاری‌ام با مسعود آب‌پرور به عنوان کارگردان بود و تجربه خوب و موفقی محسوب می‌شود. گروه تولید سریال «رحیل» سوای توانایی‌های فنی بسیار صبور بودند و به خوبی از عهده تولید یک سریال تاریخی برآمدند.