السیسی در جنگ غزه به چه می اندیشد

 به گزارش آرمان ملی آنلاین:  اوج گیری تنش ها در غزه، مصر را در شرایط دشواری قرار داده، السیسی امروز صرفا دو گزینه دارد، یا راه را برای ورود پناهندگان فلسطینی باز کرده و خود را برای هزینه های داخلی آماده کند، یا با مخالفت خوانی هایش، رودروی غرب قرار بگیرد.

در حالی که اسرائیل حملات زمینی اش در نوار غزه را گسترش داده، مصر؛ بازیگری که مرز شمالی‌اش با منطقه محصور مشترک است – درگیر تاثیرات جنگ است و همزمان با فشارهای خارجی و داخلی در باب پناهندگان فلسطینی روبرو است.از زمان آغاز جنگ، ایالات متحده و اسرائیل از مصر خواسته اند تا مرز خود به روی غزه را باز کرده و اجازه ورود صدها هزار فلسطینی به صحرای سینا را صادر کند. اما قاهره قاطعانه این طرح را رد کرده و اصرار دارد که امنیت ملی این کشور «خط قرمز» است و «آوارگی اجباری فلسطینی ها حق این گروه برای داشتن کشور را به خطر می اندازد.».

ساز ناکوک قاهره در ارتباط با آوارگان فلسطینی، ایالات متحده را خشمگین کرده، واشنگتن امیدوار بود بتواند از 1.3 میلیارد دلاری که سالانه در اختیار ارتش مصر می گذارد به عنوان اهرمی برای تاثیرگذاری بر رهبری این کشور استفاده کند. با این حال، خطر تن دادن به خواسته های آمریکا و اسرائیل برای قاهره زیاد است.اگر مرز باز شود، مهاجرت دسته جمعی فلسطینی ها ممکن است زمینه را برای نفوذ اعضای حماس به صحرای سینا را هموار کند. عبدالفتاح السیسی هشدار داده که با استقرار حماس در منطقه مرزی، احتمال درگیری میان قاهره و اسرائیل نیز افزایش خواهد یافت.

مصر همچنین نگران تهدید بالقوه برای امنیت خود است. رهبری مصر نسبت به حماس؛ جریانی که وابسته به اخوان المسلمین است، رویکردی محتاطانه دارد.محمد مرسی، رئیس جمهور مخلوع مصر، یکی از اعضای اخوان المسلمین و حامی حماس بود و تجارت بین غزه و مصر را ترویج می کرد. مرسی اجازه داده بود که کمک‌های بشردوستانه و سوخت قطر از طریق گذرگاه رفح وارد غزه شود. چنین گزاره ای در تضاد با منافع السیسی است.قبل از شعله ور شدن درگیری اخیر، سیسی تنها به فلسطینیانی که در مصر تحصیل می کردند و کسانی که به دنبال درمان پزشکی بودند اجازه عبور از گذرگاه رفح را می داد. علاوه بر این، آنگونه که سرویس های اطلاعاتی اسرائیل مدعی اند، حضور حماس در صحرای سینا امکان هم صدایی آنها با اعضای اخوان المسلمین مصر را افزایش خواهد داد و به تنش ها در قاهره دامن می زند.

مصر در برزخ

آنگونه که شورای آتلانتیک نوشته، مصر میزبان نزدیک به سیصد هزار پناهجو است؛ گروهی که در برابر تورم حاکم بر این کشور بسیار اسیب پذری هستند.در همین راستا، پذیرش پناهجویان بیشتر خطر بی‌ثباتی کشور را به همراه خواهد داشت، جایی که تخمین زده می‌شود شصت درصد جمعیتش نزدیک یا زیر خط فقر زندگی می‌کنند، و مصری‌های طبقه متوسط در نتیجه بحران به شرایط زندگی غیراستاندارد سوق داده شده اند.از زمان اوج گیری خشونت ها در غزه، مصر گذرگاه مرزی رفح - دروازه اصلی فلسطینیان به مصر و جهان خارج - را تا حد زیادی بسته نگه داشته و به طور متناوب آن را باز کرده تا کمک های بشردوستانه به جنوب غزه سرازیر شود.اما نقش مصر در عرصه یاری رساندن به فلسطینی ها، برای مردمان خشمگین این کشور کم رنگ است. بی دلیل نیست که ده ها معترض به میدان تحریر، جایی که تظاهرات ضد دولتی در سال 2011 برگزار شد، حضور یافته و از دستور دولت مبنی بر برگزاری تظاهرات فقط در مکان های از پیش تایید شده سرپیچی کرده و شعار «نان، آزادی، عدالت اجتماعی» سر دادند.

اعتراضات اخیر نشان دهنده نارضایتی عمومی نسبت به دولت در رسیدگی به وضعیت فلسطینیان و شرایط اقتصادی است. این مسئله ای که به نگرانی اصلی السیسی تبدیل شده، بالاخص با توجه به اینکه انتخابات ریاست جمهوری تنها چند هفته دیگر برگزار می شود. امروز بیش از هر زمان دیگر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مصر مملو از انتقاد از دولت است. در حالی که گروهی از مصری های حامی دولت حماس را به چالش می کشند، اکثریت مصری ها، هواداران اخوان‌المسلمین و برخی از فعالان چپ - حماس را جنبش مقاومت می‌دانند. اما نکته قابل تامل آن است که حامیان حماس و فلسطین هم با طرح غرب جهت باز کردن مرز مصر به روی فلسطین ها مخالفند و اگر السیسی ناچار شود در این باره عقب نشینی کند، رودروی دولت خواهند ایستاد.

با این حال جنگ غزه، می تواند برای السیسی فرصت باشد، رئیس جمهوری مصر می تواند ورود فلسطینی ها را به کاهش بدهی و دریافت کمک خارجی منوط کند.السیسی همچنین فرصت دارد تا رابطه اش با واشنگتن را بهبود بخشد، رابطه ای که به واسطه افشاگری در باب تعامل سناتور باب منندز (D-NJو قاهره پرتنش شده است. منندز قرار بود به مصر کمک کند تا سهم بیشتری از کمک های ایالات متحده را به دست آورد.