گورستان جن با سنگ قبرهای عجیب در چابهار

کوه‌های مینیاتوری چابهار

کوه‌های مینیاتوری چابهار یا کوه‌های مریخی چابهار نام کوه‌هایی با ساختار و شکل ویژه در فاصله ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری بعد از شهر چابهار، در مسیر گواتِر در سمت چپ جاده است که به دلیل نوع و وضعیت فرسایش و گونهٔ رسوبی خاص، اشکالی شبیه به ناهمواری‌های سطح مریخ دارد. رسوبات آهکی بقایای بدن جانداران دریایی (سخت‌پوستان و ماهی‌ها) به همراه ماسه و خاک رس، مواد اصلی تشکیل‌دهندهٔ رسوبات این کوه‌ها است.در این کوه‌ها هیچ آب و گیاهی یافت نمی‌شود و اگر کوهنوردی با تمام تجهیزات مسیریابی نیستید، تنها و بدون راهنما به درون این کوه‌ها نروید.

بندر گواتر

یکی از اصلی ترین و جذاب ترین جاذبه‌های گردشگری در چابهار بندر گواتر است که در انتهایی ترین نقطه‌ی جنوب شرقی ایران و در منطقه‌ی مرزی شهرستان چابهار با مرز مشترک پاکستان قرار گرفته است. این بندر بخش کوچکی از استان سیستان و بلوچستان است که به آن گوهر بهشتی در ساحل دریای عمان هم گرفته می‌شود.گواتر به واسطه قرار گرفتن در مجاورت جنگل‌های حرا یکی از مناطق حفاظت شده محیط زیست به شمار می‌رود.

کوه‌های گل افشان

زمانی که مقدار زیادی گل و لای به صورت چشمه از دل زمین می‌جوشد و بر سطح آن قرار می‌گیرد می‌گویند پدیده‌ی گِل افشان یا گِل فِشان رخ داده است. کوه‌های گل افشان چابهار در ۹۵ کیلومتری بندر کنارک از سمت غرب، در دشت وسیع کهیر، نرسیده به روستای تنگ واقع شده اند و شامل سه تپه‌ی کوچک هستند که همگی از نوع گل افشان هستند اما تنها یکی از آنها فعال و شبیه آتشفشان است. قطر دهانه‌ی هر یک از این تپه‌ها حدود چند متر است و از دهانه‌ی گل افشانی که همچنان فعال است، گلی به رنگ خاکستری بیرون می‌ریزد و بر دامنه‌ی تپه جاری می‌شود. این عمل به طور متناوب انجام می‌شود و هر ده تا پانزده دقیقه یکبار رخ می‌دهد.هر بار که این اتفاق می‌افتد خاک تپه می لرزد و گاهی در لحظه‌ی خروج گل و لای از دهانه‌ی تپه صدایی شبیه شلیک تفنگ شنیده می‌شود. از آنجا که گل و لای از داخل این کوه‌ها به صورت چشمه وار بیرون می‌ریزد برخی آن‌ها را چشمه‌های گل افشان هم می‌نامند. جالب اینکه ارتفاع این کوه‌ها حدود ۱۰۰ متر است. بهترین زمان بازدید از این جاذبه‌ی شگرف طبیعی دو فصل بهار و پاییز است.

منطقه حفاظت شده گاندو

این منطقه از سال ۱۳۴۹ با نام منطقه حفاظت شده باهوکلات مورد حفاظت قرار گرفت و از سال ۱۳۶۱ آن را به نام مهم‌ترین جانور بومی آن یعنی «گاندو» نامگذاری کردند.به جز گاندو حیوانات متعدد دیگری از جمله سیاهگوش، جبیر، سنجاب بلوچی، خدنگ، بزمجه بنگال، شغال، روباه، و پرندگانی چون مرغ سقای پا خاکستری، عقاب شاهی، کاکایی، انواع شاهین، هوبره، دراج، انواع کبوتر و قمری در این منطقه زندگی می‌کنند مرز جنوبی منطقه یعنی ساحل دریای عمان هم یکی از محل‌های اصلی تخمگذاری لاک‌پشت سبز دریایی است.

تالاب لیپار یا تالاب صورتی

تالاب لیپار که به تالاب صورتی نیز معروف است، یکی از جاذبه‌های منحصربه‌فرد طبیعی کرانه دریای عمان است، که فقط چهار نمونه مشابه از آن در جهان وجود دارد.آب این تالاب‌ها بنا به دلیل وجود باکتری‌ها و پلانکتون‌های گیاهی به رنگ شیر - توت فرنگی است و از اینرو، برای نوشیدن به نظر مناسب می رسند، ولی در واقعیت جزو شورترین آبگیرهای جهان هستند.

گورستان جن

گورستانی با سنگ قبرهای عظیم‌الجثه مکانی جالب در روستای تیس روستایی باستانی با قدمتی حداقل ۲۳۰۰ ساله، نزدیک شهر چابهار است و برخی محلی‌ها باور دارند که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست.

درخت مکرزن

درخت مکرزن که به انجیر معابد، لور و انجیر هندی نیز معروف است، نام درختی معروف در شهرهای چابهار و نیک شهر است. این درخت از جاذبه‌های گردشگری این دو شهر به‌شمار می‌آید.در واقع این گیاه نوعی گیاه هندی است است که دارای برگ‌های پهن است و شاخه‌های آن به پایین سرازیر می‌شود و در لای شن‌ها ریشه می‌گستراند.

غارهای بان مسیتی

غارهای سه گانه تیس شامل یک غار طبیعی و دو غار دست ساز و مصنوعی هستند که در ارتفاع ۲۵ متر بالاتر از سطح زمین قرار گرفته اند. غار اول که طبیعی است به صورت نیم دایره است و با تراشیدن دیواره کوه توسعه یافته است. درون این غار مقبره‌ای با دیوارهای گچی سفید رنگ قرار دارد.‌غار دوم که مصنوعی و دست ساز است سمت راست غار اول و در فاصله هفت قدمی آن قرار دارد. غار سوم در فاصله ۵۰ متری غار اصلی و در سمت چپ آن قرار دارد. این غار نیز به صورت مصنوعی و دست ساز ساخته شده و طول دهانه ورودی آن ۲۰ متر است.