هواداران رئیسی ریزش کردند

یک فعال سیاسی گفت: یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: بنده ریزش حامیانِ اصول‌گرای دولت سیزدهم را قبول دارم کما اینکه اصول‌گرایان زمان انتخابات دیدگاه دیگری نسبت به رئیسی داشتند و این نگاه بعد از دو سال با توجه به عملکرد او تعدیل شده البته اصولگرایان به صورت کلی از رئیسی جدا نشدند.

ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا می گوید: بنده ریزش حامیانِ اصول‌گرای دولت سیزدهم را قبول دارم کما اینکه اصول‌گرایان زمان انتخابات دیدگاه دیگری نسبت به رئیسی داشتند و این نگاه بعد از دو سال با توجه به عملکرد او تعدیل شده البته اصولگرایان به صورت کلی از رئیسی جدا نشدند.

به گزارش خبرآنلاین، «اصول‌گرایان به صورت کامل از رئیسی جدا نشده اند.»؛ این ادعای ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا و از چهره‌های حاضر در جریان حامی رئیسی است که می گوید؛«بنده ریزش حامیانِ اصول‌گرای دولت سیزدهم را قبول دارم کما اینکه اصول‌گرایان زمان انتخابات دیدگاه دیگری نسبت به رئیسی داشتند و این نگاه بعد از دو سال با توجه به عملکرد او تعدیل شده »

او معتقد است عملکرد رئیسی و نزدیک شدن چهره‌های رادیکال به او منجر به انتقاد اصولگرایان از رئیسی شده است، آنقدر که شاید در انتخابات سال ۱۴۰۴ از چهره دیگری مثل قالیباف به جای رئیسی حمایت کنند.

ایمانی که تاکید دارد، تندروها اطراف رئیسی هستند می گوید؛«ای کاش رئیسی این دقت را داشت که از افراد رادیکال در سطوح مدیریتی استفاده نمی‌کرد کما اینکه بنده اگر جای رئیسی بودم این کار را انجام نمی‌دادم.»

به گزارش خبرآنلاین در ادامه بخش هایی از گفت و گوی ایمانی را می خوانید:

اگر چه در حوزه‌های مختلف انتقادات فراوانی نسبت به عملکرد رئیسی دارم اما در مورد نقدپذیری عملکرد دولت مناسب بوده به این ترتیب که در این دو سالی که از عمر دولت سیزدهم گذشته کسی را سراغ ندارم که دولت از او شکایت کرده باشد و یا تعداد خبرنگاران و مطبوعات پایینی هستند که رئیسی از آنها شکایت کرده باشد، البته اطلاع دارم که دولت از انتقادات ناراحت است اما از موارد محدودی شکایت کرده، لذا از نظر بنده تحمل رئیسی در زمینه نقدپذیری قابل قبول است.

اصولگرایان با همه معایب و ساختاری که امکان دارد، داشته باشند اما از این جهت کارنامه قابل قبول‌تری نسبت به اصلاح طلبان دارند. به عبارت دیگر اصول‌گرایان در نقد دولت‌های منتسب به خود کوتاهی نمی‌کنند و نمی‌گویند این دولت اصول‌گرا است و چشم خود را بر عملکرد آن دولت ببندند، همانطور که در دولت احمدی‌نژاد منتسب به اصول‌گرایان شاهد انتقادات این جریان نسبت به دولت بودیم تا جایی که اصول‌گرایان در زمینه انتقاد و حتی اقدام علیه دولت احمدی‌نژاد گوی سبقت را از اصلاح‌طلبان ربودند.

همین امر نشان‌دهنده این نکته است که اصول‌گرایان جناحی به دولت‌ها نگاه نمی‌کنند البته این امر صددرصد نیست. نکته بعدی این است که در حال حاضر اصول‌گرایان نسبت به اقدامات دولت در عرصه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انتقاد دارند که ریشه این انتقادات به انتخاب مدیران نه چندان قوی در حوزه‌های مختلف توسط رئیسی، برمی‌گردد.

اینکه گفته می‌شود اکثر مدیران دولت از جریان تندروی اصول‌گرا هستند، را قبول ندارم اما در مقابل اینکه گفته می‌شود یکسری از جریان‌های تندرو اطراف رئیسی هستند و بر عملکرد او تأثیرگذار هستند را قبول دارم.

به این معنی که تعدادی از گروه‌های حاضر در جریان اصولگرا که رادیکال هم فکر می‌کنند اطراف رئیسی حضور دارند البته ممکن است تعداد آنها زیاد نباشد اما در تصمیم‌سازی‌ها و انتصابات موثر هستند اما وزرا و معاونین آنها از این طیف نیستند.

بنده ریزش حامیانِ اصول‌گرای دولت سیزدهم را قبول دارم کما اینکه اصول‌گرایان زمان انتخابات دیدگاه دیگری نسبت به رئیسی داشتند و این نگاه بعد از دو سال با توجه به عملکرد او تعدیل شده البته اصولگرایان به صورت کلی از رئیسی جدا نشدند.

این سوال سهل ممتنع است چراکه در مورد انتخابات ریاست جمهوری باید شرایط و اینکه چه کسانی داوطلب می‌شوند، را سنجید در حقیقت مردم همیشه در مقایسه رأی داده و می‌دهند. لذا فضای انتخابات بسیار مهم هستند بنابراین هم‌اکنون نمی‌توان پاسخ داد بلکه باید شرایط آن زمان را مورد سنجش قرار داد.

مورد دیگر این است که داوطلبین نیز اهمیت دارند و از الان نمی‌توان نظر داد چراکه ممکن است آن زمان فردی داوطلب شود که اصول‌گرایان از رئیسی حمایت نکنند و حامی آن چهره شوند و یا امکان دارد اصول‌گرایان به دو دسته تقسیم شوند برخی از آن فرد حمایت کنند و تعدادی دیگر از رئیسی.