تابعیت به اتباع و رعایت الزامات

 در اکثر کشورهای جهان به لحاظ برخی معیارها می‌توان ملاحظه کرد که اشخاص در شرایطی امکان تحصیل تابعیت و ملیت کشور دیگر را دارند و فرزندان آنها که در زمان اقامت در آن کشور در محدوده جغرافیایی آن کشور متولد می‌شوند می‌توانند ملت و تابعیت آن کشور را اخذ کنند. در قانون مدنی ایران مانند قانون اکثریت کشورهای جهان احراز تابعیت به معنای تحصیل تمام امتیازات یک فرد که ملیت آن کشور را دارد و به عنوان تابع آن کشور محسوب می‌شوند نیست مثلا داشتن اموال  غیر منقول برای افرادی که در کشور اقامت دارند تحت شرایطی بعد از مراجعت از کشور باید آن اموال را به یکی از افرادی که دارای تابعیت آن کشور هستند، فروخته و نمی‌توانند مال را به بیگانگان بفروشند. در خصوص سایر امتیازات معمولا اکثر امتیازات به افراد داده می‌شود جز امتیازاتی که در سرنوشت نژادی و ملی افراد اثر گذار باشد. مهاجرین کشورهای مختلف در برخی از ممالک مانند انگلستان می‌توانند بعد از مدتی و تحصیل تابعیت  انگلستان در انتخابات و سرنوشت سیاسی مشارکت کنند. در کشور ما پذیرش تابعیت توسط بیگانگان تحت شرایطی  از ابتدای تصویب قانون مدنی پیش بینی شده و مسلما اگر این اشخاص  بتوانند تابعیت و ملیت و شناسنامه ایرانی بگیرند، قطعا از آن امتیاز برخوردار خواهند شد. البته امیدواریم اعطای این نوع امتیازات به اتباع برخی کشورها تناسب و تعادل ملت ایران را بر هم نزند و قطعا مسئولین کشور باید عنایت داشته باشند که اتخاذ این روش بر اساس برخی رویکردها  مطلوب نیست و چالش‌هایی را در کشور به وجود می‌آورد و با لحاظ حساسیت نژادی، قومی و ویژگی‌هایی که  بسیاری از قومیت‌ها با فرهنگ مستقل دارند بعدها ممکن است تضاد و تعارضات فرهنگی را شاهد باشیم کما اینکه هم اکنون برخی اخبار حکایت از آن دارد که برخی از ملیت‌های در ایران با حضور عملی بیش از حد متعارف موجب افزایش برخی ناهنجاری‌ها و نابسامانی‌ها شده است که البته این مورد عمومیت ندارد و  با این که بخشی از این بزهکاری‌ها منتسب به این ملیت‌هاست اما امیدواریم با لحاظ فرهنگ غالب ایران عزیزانی که با لحاظ شرایط، تابعیت ایران را می‌پذیرند به ارز‌ش‌های  ملی ایران وفادار باشند.

* رئیس اسبق کانون وکلای دادگستری