آسیبشناسیکنیم ؛نه سیاهنمایی
جرم و جنایت در مورد هر انسان تاسفانگیز و در مورد مادر فرزند و همسر اسفبار است. بعضی از همکاران دانشگاهی ما به جای آسیبشناسی و ریشهیابی همسرکشی تلاش میکنند این دسته از جنایتها را در پوشش (زنکشی) و جرایم ناشی از فرهنگ مردسالاری قرار دهند.
کارشناسان ماهوارهنشین نیز بهجای واقعگرایی تلاش در پررنگ نمودن فرهنگ مردسالاری نموده و با قصد سیاهنمایی جایگاه زنان واقعیتها را مخدوش نمایند. در کنار زنکشی شاید به همان اندازه یا کمتر مرد بهدست زنانشان به قتل میرسند. به عنوان کسی که ۳۰ سال از عمر و جوانی خویش را در آسیبشناسی اجتماعی میدانی و نظری سپری کرده ، دشوار بتوانم واقعیتها را با شرایط سیاسی مخلوط نمایم. از نگاه آسیبشناسی رفتاری دلایل بنیادی این جنایات را میتوان در گروههای زیر طبقهبندی کرد: الف؛ دلایل زنکشی: بروز روابط موازی بین زنان با مردان بیگانه در حاشیه زندگی؛ مشکلات جنسی و انباشت آنها در زندگی بدون کاهش یا حل آنها؛ ورود شخص ثالث به روابط زناشویی و تخریب روابط عاطفی زن و شوهر به علت ازدواجهای نارس و عجولانه و کوتاهی مدت آشنایی قبل از ازدواج. ب؛ ضعف و فقدان مهارتهای زندگی، بیبند وباری در فیلمها و سریالهای فراوان شبکههای ماهوارهای همراه با قبحزدایی از روابط نامشروع. ج؛ وجود ۲۰میلیون مجرد اعم از دختر و پسر که در مقابل موانع ازدواج متوقف شده و به نوعی از آن صرفنظر نمودهاند.سازمانها و نهادهای متولی فرهنگی و قضایی در کنار خانوادهها و رسانههای مجاز مخصوصا صداوسیما با دعوت از صاحبنظران و نخبگان در امور تربیتی باید بدون وقتکشی با تشکیل کارگروههای تخصصی نسبت به بررسی و نظارت بر اخبار اقدام ننمایند تا ازاین رهگذر دیگر شاهد حمل جسد انسانها چه زن و چه شوهر نباشیم.
*آسیب شناس
ارسال نظر