کفاف کی دهد این بادهها به مستی ما
دولت با توسل به عضویت ایران در سازمانها و پیمانهای جمعی درصدد است برای ناکامیهای اقتصادی خود در معیشت مردم پوستین بدوزد.
این گونه گفتهها البته مصارف داخلی دارد تا اعلام کند که فعال است و قصد دارد تحریمها را با روش خود دور بزند. این در حالی است که این دولت فرصتی استثنایی برای احیای برجام داشت. واقعیت آن است که در اواخر دولت گذشته برجام در دسترس بود اما برخی قصد داشتند این فرصت را در اختیار دولت بعدی قرار دهند. این دولت هم در ابتدا شاید میتوانست کاری را در برجام پیش ببرد حتی رهبری انقلاب هم اعلام کردند حتی اگر یک ساعت زودتر میتوانیم تحریمها را لغو کنیم باید در این زمینه اقدام کرد اما این دولت نتوانست از آن فرصتی که ظریف با تیم توانمند دیپلماتیک خود ایجاد کرده بود استفاده کند.
در یاد داریم آقای ظریف بال بال میزد که نمیخواهم کاندیدای ریاست جمهوری شوم و دلسوز بود اما این فرصت برای لغو تحریمها از بین رفت. بعدها البته متوجه شدند که گیر مسائل اقتصادی کشور در لغو تحریمهاست و حتی باقریکنی که روزگاری مخالف برجام بود خود به مسئول پرونده هستهای تبدیل شد برنامه احیای برجام را در دست گرفت. ضمن اینکه با اعتمادی که به تیم کنونی هستهای وجود داشت دست تیم فعلی در مذاکرات برای احیای برجام کاملا باز است اما نتوانستند از این فرصت استفاده کنند. البته آنها در تلاش بودند که امتیازات بیشتری از غربیها بگیرند حتی در جنگ اوکراین هم احساس کردند اروپا چهار دست و پا برای تامین انرژی به سمت آنها خواهد آمد و تمامی درخواستهای برجامی آنها را خواهد پذیرفت در حالی که اینچنین نشد و زمستان سختی هم در اروپا بروز نکرد اما باز هم فرصت خوب دیگری را از دست دادند. از این رو ایران اگر بخواهد از زمین اروپا برای احیای برجام استفاده کند موفق نخواهد بود چرا که اساسا تئوری مذاکره کنندگان کنونی برای گره زدن سرمای اروپا و برجام از اساس اشتباه بود کما اینکه میبینیم اروپاییها عملا اعلام کردند که تحریمهای موشکی را حذف نکردند.
حال باید دید تیم کنونی مذاکره کننده چه تئوری را در دستور کار دارد آیا باز هم میخواهد زمستان آینده را بهانه کند؟ استراتژی آنها در مورد چین و روسیه هم اشتباه بود به طوری که هم چین و هم روسیه در معادلات منطقهای به سمت اعراب گرایش پیدا کردند. چین و روسیه دو عضو شورای امنیت بودند که ایران آنها را همپیمان خود میدانست حال اینکه هر دو به سمت دشمنان ما حرکت کردند. از این رو دولت کنونی به این درک رسید با این دست فرمان اساسا برجامی نخواهد بود در نهایت با این وضعیت ایران گرایش بیشتری به مذاکرات پیدا کرد و البته به جای اینکه برای احیای برجام تلاش کنند به سمت عضویت در شانگهای و سایر پیمانهای جمعی حرکت کردند. بعدها به این درک رسیدند که ابدا نمیتوانند شانگهای را جایگزین برجام کنند. و خودشان متوجه شدند /کفاف کی دهد این بادهها به مستی ما. در نتیجه اخیرا شنیده میشود که به واسطه کشورهای عربی به سمت مذاکرات هستهای و کاهش تنش با آمریکا حرکت کردند.
*دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات
ارسال نظر