شیشلیک و کنتاکی برای آقازاده؛ ترک تحصیل برای بچه کارگرها

 حالا در جواب خبرنگاری که از منوی غذاهای لاکچری یک مدرسه غیردولتی در تهران، می‌پرسد می‌گوید که این ربطی به ما و به آموزش و پرورش و دولت ندارد. به عقب برمی‌گردیم و ذکر این نکته که اگر مسئولان خلاف آنچه می‌خواهند نشان بدهند، فرزندان خود را به مدارس دولتی می‌فرستادند، این سفارش و توصیه رضا مرادصحرایی با چنان تاکیدی وجود نمی‌داشت و از سوی دیگر مگر مدارس دولتی غذاهای با قیمت بالا مثل شیشلیک و کنتاکی به آنچه به اصطلاح و البته به غلط، آقازاده نامیده شده‌اند، ارائه می‌دهند؟ پاسخ به صورت قطعی، «خیر» است. در خبری که خبرگزاری رکنا از منوی غذای مدرسه غیردولتی واله در تهران ارائه داده است به این نکته اشاره شده که دانش‌آموزان این مدرسه خانواده‌هایی ثروتمند و آقازاده‌ها هستند. کمی پایین‌تر به این گزارش و نیز واکنش وزیر آموزش و پرورش، رضا مراد صحرایی به این منوی غذایی می‌پردازیم که گفته منوی غذایی مدارس غیر دولتی به ما مربوط نیست؛ ما به کیفیت آموزشی توجه و نظارت داریم؛ نظارت و توجهی که نه تنها در صحبت با کارشناسان مسائل آموزشی که به صورت ملموس متوجه خواهید شد که در سالیان طولانی از ضعف‌هایی برخوردار بوده؛ هم به لحاظ کیفیت تدریس و نحوه جذب معلمان و هم محتوای کتاب‌ها و تاثیرگذاری آن‌ها در یادگیری علوم، فنون و مهارت‌ها توسط دانش‌آموزان.

از طرفی با بازگشایی مدارس بار دیگر آمار و ارقامی که پایین هم نیستند در خصوص کودکان بازمانده از تحصیل به دلایل متفاوت محرومیت، ارائه و منتشر می‌شوند. همین روز گذشته یک مقام شوراهای اسلامی به ایلنا گفت که بسیاری از فرزندان کارگران به دلیل مشکل مالی ترک تحصیل می‌کنند. و این یعنی ختم ماجرا؛ کسی که برای رفتن به مدرسه هم پول ندارد خب به طور قطع اینکه در مدرسه چیزی بخورد یا اصلا نخورد در اولویت‌های بعدی یا خارج از اولویت است. نگاهی به آمار سوءتغذیه در مدارس دولتی بیندازید! فعالان کارگری می‌گویند کارگران برای خرید یک مرغ تنها باید حدود ۳۰۰ هزار تومان هزینه کنند؛ این را کنار قیمت یک وعده غذای 400 هزارتومانی بچه مدرسه‌ای‌های خاص بالای شهر تهران بگذارید.

ضمن اینکه پول نداشتن یعنی اینکه کودک ناچار است برای کسب درآمد، کار کند و مدرسه نرود یا اینکه در منطقه‌ای چنان محروم زندگی کند که در آنجا مدرسه‌ای  نیست.

عدالت آموزشی چیست؟

روز گذشته، خبرگزاری رکنا، با انتشار تصاویری از یک منوی غذایی نوشت: در حالی‌که 7 هزار مدرسه در کشور آب آشامیدنی و سرویس بهداشتی ندارند در مدارس فرزندان پولدارهای شهر تهران از شیشلیک تا کنتاکی با قیمت‌های نجومی سرو می‌شود؛ مدرسه غیر دولتی واله یا بنا به آنچه در توضیح و رزومه آن در فضای مجازی ثبت شده؛ موسسه آموزشی فرهنگی واله که شامل مدارس متفاوت پسرانه و دخترانه است.

در توضیح این منوی غذایی که گفته شد که برای فرزندان ثروتمندان است به وزیر آموزش و پرورش اطلاع‌رسانی و نشان داده شد تا به گفته خبرنگار مربوطه، وزیر در مورد این شرایط که نشانه‌هایی از تبعیض در فضای آموزشی است، نظر خود را بیان کند.

از رضا مرادصحرایی پرسیده شد، آیا منوی مدرسه غیردولتی واله که قیمت‌هایش از رستوران‌های لاکچری تهران بالاتر است، با عدالت آموزشی سازگاری دارد و آیا این همان عدالت آموزشی است که ما دنبالش هستیم؟

اما مراد صحرایی، چه گفت؟ او که در جمع خبرنگارها حضور پیدا کرد، گفت که موضوع عدالت آموزشی را با این حواشی ترکیب نکنید. مدرسه‌ای این کار را انجام داده و این ارتباطی به آموزش و پرورش ندارد.

او ادامه داد که ما بر منوی غذایی مدارس غیرانتفاعی نظارتی نمی‌کنیم اما هیچ حرکتی هم که بوی اشرافیت بدهد را به هیچ وجه تایید نمی‌کنیم و از این موضوعات هم حمایت نمی‌کنیم خانواده‌ها باید نظارت کنند.

وزیر آموزش و پرورش تاکید کرد که ما بر کیفیت آموزش نظارت داریم.

از او پرسیده شد که خانواده‌ها چه کار کنند؟ و او گفت که استقبال نکنند استقبال نکنند!

این پاسخ مرادصحرایی یعنی اینکه پدر و مادری که جزو مقامات مسئول یا نزدیکان به آن‌ها هستند به مدرسه‌هایی که فرزندانشان را آنجا می‌فرستند بگویند که به بچه‌هایشان غذای لاکچری نداده و لااقل غذاهای معمولی به آن‌ها بدهند تا میل کنند.

فرزندان کارگرها چه کار می‌کنند؟

اما در کنار خورد و خوراک فرزندان آقازاده‌ها سری هم به فرزندان کارگرها می‌زنیم که همان‌طور که گفته شد نه تنها غذای درست و حسابی نمی‌خورند که از رفتن به مدرسه هم باز می‌مانند.

بهرام ذنوبی تبار، رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار فارس با بیان اینکه بسیاری از فرزندان کارگران به دلیل مشکلات مالی در موضوع تحصیل به مشکل خورده‌اند، تصریح کرد: افزایش قیمت به صورت لحظه‌ای کارگران را به شدت با مشکل مواجه کرده است.

این فعال کارگری که با خبرگزاری کار ایران گفت‌وگو کرده، با بیان اینکه متاسفانه بسیاری از فرزندان با استعداد کارگران به این دلیل که از بنیه مالی برخوردار نیستند از تحصیل باز می‌مانند، گفته: زمانی که فرزندان کارگران می‌بینند که پدرشان هرقدر کار می‌کند به جایی نمی‌رسند به راحتی ترک تحصیل می‌کنند و به سر کار می‌روند.

رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار فارس در ادامه با اشاره به اینکه در حال حاضر بسیاری از کارخانه‌ها نیروهای تحصیل‌کرده به کار می‌گیرند، افزوده: در شرایطی که فرزندان کارگران به دلیل مشکلات مالی نمی‌توانند به دانشگاه بروند و مدرک دانشگاهی بگیرند بنابراین در تامین نیروی کار هم با مشکل مواجه می‌شوند.

ذنوبی با اشاره به اینکه میزان ترک تحصیل در خانواده‌های کارگران و قشر ضعیف در استان فارس زیاد است، توضیح داده که در این شرایط نیاز است تا دولت حمایت‌های ویژه‌ای از این قشر انجام دهد.

این فعال کارگری با بیان اینکه فشار دولت در تعیین حقوق دستمزد کارگران در پایان سال اجحافی است بر قشر کارگر، گفته؛ معتقد است که این موضوع باید مجددا بررسی شود و این گونه تعیین حقوق برای سال آینده نیست و نیاز است تا شورای عالی کار سالانه دو بار حقوق کارگران را افزایش دهد تا این قشر بتواند توان مقابله با تورم را داشته باشد.

ذنوبی با بیان اینکه افزایش قیمت بسیاری از محصولات بیش از ۱۰ بار در سال قشر حقوق بگیر و کارگر را که سالانه تنها یک بار شامل افزایش حقوق می‌شود با مشکل مواجه کرده است، ادامه داده: افزایش قیمت سرسام آور محصولات در سال در برابر افزایش ۲۰ و چند درصدی کارگران امری منطقی نیست.

رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار فارس در ادامه با اشاره به اینکه کارگران در خرید یک مرغ با مشکل مواجهند، بیان کرد: شوربختانه کارگران برای خرید یک مرغ تنها باید حدود ۳۰۰ هزار تومان هزینه کنند.

ذنوبی با بیان اینکه کارگران چگونه می‌توانند گوشت را با کیلویی ۵۰۰ هزار تومان خریداری کنند، تصریح کرده: قطعا این مشکلات باید حل و فصل شود.

او با بیان اینکه باید موضوعات و مشکلات کارگری به صورت کارشناسی انجام شود، ادامه داده است که متاسفانه نمایندگان مجلس نظرات فعالان کارگری را در تصمیمات و مصوبات اتخاذ نمی‌کنند و تنها به برگزاری جلسات با کارفرمایان اکتفا می‌کنند.

ذنوبی تبار با بیان اینکه تصمیمات خلق‌الساعه میزان بهره‌وری را هم کاهش می‌دهند، گفته: در این شرایط باید از نظرات جامعه کارگری در تصمیمات مهم استفاده شود. او معتقد است؛ برنامه هفتم توسعه از مشکلات مهم جامعه کارگری است که اجرای آن این قشر را با مشکلات بیشتری مواجه می‌کند.

در نهایت اینکه وضعیت کارگران به هیچ وجه خوب نیست و به گفته ذونوبی: افزایش نرخ تورم و گرانی محصولات بیداد می‌کند و با توجه به آغاز سال تحصیلی بسیاری از کارگران در ثبت نام فرزندان‌شان با مشکل مواجه شده‌اند.