رونالدو خوش‌آمدی!

قبل از ورود ایشان به سرزمین ما نشریات ورزشی و وابسته به ورزش و همچنین جراید غیرورزشی اعم از مجازی و حقیقی آنچنان دچار هیجان و شادی شدند که گویی اولین انسان صعود کننده به ماه وارد شده. در رابطه با این مطلب لازم است از دید رفتار شناسی نکاتی را عرض کنم: الف) تب این ورود و حواشی مرتبط با آن بیشتر به روزنامه‌های زرد وهوچیگری آنها و جریان سازی سایت‌ها و پایگاه‌های اینترنتی برمی‌گردد. ب) برای اینگونه ستاره‌ها در رشته‌های مختلف برخورداری و استفاده از جت شخصی، هلیکوپتر و کشتی تفریحی امری عادی بوده و برای ما امری عجیب و فوق‌العاده است. بزرگنمایی اینگونه امتیازات یکی از دلایل اصلی نگاه‌های مریخی به رونالدو است.

ج) رونالدو تبدیل به بت می‌شود و ده‌ها وصدها جوان بهتر و بالاتر از او در کشور ما وسایر ممالک وجود دارند که توجهی به آنها نمی‌شود. د) کار به جایی می‌رسد که عده‌ای از هموطنان ما از سر شوق و از سر هیجان به هتل محل اقامت کریس هجوم برده و اگر مامورین انتظامی در این صحنه حضور نداشتند که در صورت حضور در صحنه بعضی از افراد هدفمند به آنها حمله کرده و بلوایی همراه با قتل و ویرانگری بر پا می‌کردند. و در تقارن این حوادث شوم با فجایع  سال گذشته که سناریویی ساخته وپرداخته به‌دست دشمنان ریز و درشت بودند هر تهمت و بهتان از طرف آنها مباح ومجاز به‌حساب می‌آمد. از نگاه تحلیلی از آنجا که ستاره‌ها و به‌قول برخی از اصحاب رسانه سلبریتی‌ها کمتر فرصت حضور در وطن ما یافته‌اند جوانان ونوجوانان ما که رابطه با فضای مجازی دارند گویی با برخی از موجودات ماورایی روبه‌رو می‌شوند. اگر نهادها و سازمان‌های مربوطه زمینه‌های فکری را برای فرزندان کشور فراهم می‌کردند امروز اینگونه در نگاه جهانیان شرمسار نمی‌شدیم. دربسیاری از جوامع و کشورها اینگونه افراد خیلی عادی از کنار دیگران عبور می‌کنند بدون آنکه هجوم یا هیاهویی به‌راه بیفتد. حداکثر چند نفر مودبانه امضایی از آنها درخواست می‌نمایند. جنجال روزنامه‌های زرد همسو با توپخانه اینترنتی چنان هیاهویی به‌راه انداختند که باخت فرزند نجیب ومتین مازندران به رقیب سنتی آمریکایی‌اش در غبار این جنجال گم شد. بعضی از نخبگان اجتماعی وصاحب‌نظران روانشناسی و رفتار، اینگونه رفتارها را در جامعه ما که نشاط وشادی یخ بسته و کم‌کم به‌دست فراموشی سپرده می‌شوند طبیعی وعادی قلمداد می‌نمایند. باید ما بزرگ‌ترها و آموزگاران و اساتید والدین و مرشدان دست به‌دست هم داده و ضمن تطبیق ذهنیات موجود امروز با شرایط عینی اشتباه‌های خود را پذیرفته و اجازه تکرار به آنها ندهند. نکته خیلی مهم در ورود و ظواهر ایشان، جناب رونالدو و مدیر برنامه‌هایش باید بدانند وارد یک‌ کشور اسلامی و شرقی با آداب و رسوم خاص خود شده‌اند. پوشیدن شلوارک (شلوارکوتاه) در انظار عمومی و در مقابل چشمان بیش از میلیون‌ها ایرانی و بیگانه رفتاری دور از عرف اجتماعی و فرهنگ میزبان بوده است. عجیب آنکه هیچکس جرات تذکر به وی را به‌ خود نداده و او هم بی‌توجه به محیط به مانور مشغول بوده. نکته جالب حضور یک خانم در جمع میزبانان ایرانی بوده و هیچکس متوجه نشد ایشان چه نقش وجایگاهی در هیأت میزبان دارند. البته برخی ایشان را از اعضای خانواده یکی از مدیران  اعلام  کرده که از علاقه‌مندان دیدار رونالد بوده است. پسر نوجوان یکی از مرتبطین با باشگاه با بغض به خبرنگار می‌گفت: پدرم... میلیون تومان برای یک شب داده که من کریس را ببینم که این سعادت نصیبم نشده. قرق استادیوم و دویدن مردم به‌دنبال اتوبوس کریس جان حدیث مفصلی است که کاش از دوربین یورو ۲۴ تماشا می‌شد. این رویداد تاریخی و فاجعه اجتماعی فعلا به‌خیرگذشته و انشاالله تا  رفتن رونالدو جان به همین فرمان ادامه یابد. امیدوارم در زمان دیگر برای حضور و تبسم هنری ایشان محمل عاقلانه‌تر پیدا شود.

مجید ابهری

آسیب ‌شناس