تغییرات جهان را باور کنیم

وقتی این تغییرات در حوزه سیاست‌های جهان اتفاق می‌افتد وکشور‌های صاحب قدرت در آن دخالت دارند، به‌دلیل نفوذ آنها این تغییر سیاست‌ها، ارتباطات و شیوه تصمیم گیری، بیشتر کشورهای جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در رابطه با کشور خودمان اگرچه ما متکی به اصول و ارزش‌هایی هستیم که ریشه در باور‌های ما دارد و به آسانی نمی‌توانیم از آن باورها فاصله بگیریم، لیکن آموزه‌ای دینی به ما می‌گوید ما بیش از توانایی‌مان تکلیفی نداریم ‌پس تکالیف ما بالاتر از قدرت و توانمان نیست. توجه داشته باشیم که هر تصمیم مطالعه نشده، ناپخته و اصرار و پافشاری بر مواضعی که با اصول و مقررات پذیرفته شده جهان پرمخاطب امروز همسویی نداشته باشد باعث می‌شود بخش بزرگی از جهانیان در مقابل ما موضع بگیرند و ما در اقلیت قرار بگیریم. مخالفان هم منتظر چنین فرصت‌هایی هستند تا ما را بعنوان تندرو، ناهماهنگ با اصول و قواعد حاکم بر جهان معرفی کنند و در انزوا قرار دهند و تحت تحریم‌های مختلف قرار گیریم و داد و ستد و معاملات ما با دیگر کشورها را محدود کنند تا کشور دچارمشکل شده و معیشت مردم در تنگنا قرار گیرد و موجب نارضایتی شهروندان شود. اینجا است که ما باید با هوشمندی و وسعت نظر و اغماض با تغییر و تحولات جهان مواجه شویم سپس در شرایط مناسب و انجام اصلاحات ضروری در فرایندهای تصمیم گیری راهکار برون رفت از این قبیل چالش‌ها و فشار‌های بین‌المللی را برگزینیم و بی‌جهت وارد مهلکه نشویم. ما آموخته‌ایم که در‌وغ نگوییم و می‌دانیم که هر راست نشاید گفت. ما باید از آموزه‌های فرهنگیمان مثل «فرزند زمان خودباش» پیر‌وی و با تدبیر و سیاست با موضوعات جهانی بدون تعصب برخورد کنیم. امروزه معمولا در انتخابات همه کشور‌های جهان یک حزب سیاسی پیروز می‌شود و اکثریت آرای مردم را به‌دست می‌آورد و اداره امور حکومت و دولت را برعهده می‌گیرد از آن به بعد احزابی که رای کافی نیاورده‌اند مکلفند از شیوه اداره کشور توسط حزب ‌پیروز تبعیت کنند این یک اصل پذیرفته شده در جهان است که در سبک اداره جهان امروز حاکم است و بدان عمل می‌شود. ما نیزباید بدان بیندیشیم. در غیر این صورت کشور هر روز وارد مخاصمه و درگیری می‌شود و مردم آسیب می‌بینند. در جهان چنین شیوه‌ای پذیرفته شده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد هم این چنین اداره می‌شود تا اداره امور جهان به شکل ‌پایداری استمرار داشته باشد. از منظری دیگر ما در مقابل آینده فرزندانمان مسئول هستیم؛ پس باید با جهان به گونه‌ای مواجه و همکاری کنیم که جهانیان ما را به عنوان عضوی از ملل متحد بپذیرند و ارتباطاتمان را توسعه دهیم تا فرزندان ما در آینده جهان جایگاهی امن داشته باشند و بتوانند با پذیرش قواعد حاکم بر جهان به عنوان عضوی برابر با سایر اعضا با جهانیان سلوک و همکاری کنند، احترام بگذارند و احترام ببینند و با خوشبختی و رفاه زندگی کنند. به‌خاطر داشته باشیم که سال‌هاست از اصطلاح دهکده جهانی استفاده می‌شود به این معنی که به مرور ایام فرهنگ بومی کشور‌ها با انجام اصلاحات در سبک زندگی کشورشان و پذیرش تغییر و تحولات وسبک زندگی که عموم کشورها بر سر آن اتفاق دارند به یک فرهنگ جهانی نزدیک و همراه شده‌اند و دیری نخواهد گذشت که یکپارچگی سبک زندگی جایگزین شیوه‌ها و باورها و ارزش‌های متفاوت می‌شود. شاید هوش مصنوعی هم که امروزه دارد جایگاهی فراملیتی پیدا می‌کند مقدمه‌ای در این مسیر رو به جلو باشد و بسیار گفته شده آنان که در مقابل تغییر می‌ایستند ناچار تغییر خواهند کرد. بنابر این از همه مسئولانی که در فرایند‌های تصمیم گیری کشور نقش و مسئولیت دارند انتظار می‌رود بهنگام تصمیم گیری نحوه مواجهه با مسائل جهان دور اندیشانه عمل کنند تا کشور صدمه نبیند و جوانان با آینده‌ای روشن و امیدبخش و همسو با تحولات جهان با خوشبختی زندگی کنند.

* نبی‌اله عشقی‌ثانی

فعال اجتماعی