ناترازی مهم و سوال بیپاسخ!
این روزها حرفهای زیادی در مورد ناترازیها زده میشود، به ویژه دولت و دولتمردان از ناترازیهای مختلف از قبیل ناترازی برق، ناترازی گاز، ناترازی آب، ناترازی واردات و صادرات سخن به میان میآورند ولیکن دولتمردان و به ویژه رئیس دولت حرفی از ناترازی حقوق و هزینه زندگی حقوق بگیران و مُزدبگیران به میان نمیآورند و انگار این مسئله مهم اقتصادی و اجتماعی مهرهای از یک مجموعه است که مفقود گردیده است و بدین صورت آقایان دولتمرد میخواهند صورت مسئله را پاک نمایند.
در این مقاله تا حد توان علمی و فکریام به موشکافی آن میپردازم. 1- بر طبق آمار ارائه شده حقوق ماهانه از وزارتخانهها تداعی میکند که ناترازیهای حقوق چقدر زیاد است. بر طبق آمار سال 1402 میانگین حقوق در وزارتخانه نفت ماهانه 252/110/448 ریال است در حالی که میانگین حقوق در آموزش و پرورش 445/045/156 ریال است. تقریباً حقوق متوسط کارمندان وزارت نفت سه برابر حقوق وزارت آموزش و پرورش است. رتبه برخی از وزارتخانهها را میآوریم: وزارت نفت رتبه اول، وزارت امور اقتصادی و دارایی با میانگین 289/950/342 ریال رتبه دوم و وزارت نیرو با میانگین 087/200/285 ریال رتبه سوم و وزارت ورزش و جوانان با میانگین 380/093/181 ریال رتبه 16 و وزارت میراث فرهنگی با میانگین 400/053/180 ریال رتبه 17 و وزارت آموزش و پرورش در رتبه 18 (آخر) قرار دارد. حالا دولتمردان میخواهند برای این ناترازی چه فکری بکنند؟ 2- نماینده کارگران اعلام کرده است دستمزد کارگران در سال آینده حدود 24 میلیون تومان است. اولاً آیا با حقوق 24 میلیون تومان ماهانه میتوان در شهری مثل تهران زندگی کرد؟ ثانیاً چرا یک کارمند آموزش و پرورش با مدرک لیسانس باید 15 یا 16 میلیون تومان حقوق بگیرد و یک کارگر 24 میلیون تومان؟ (البته حق کارگر این است که بیش از این 24 میلیون تومان دریافت کند) گرچه همین 24 میلیون تومان هم هزینه زندگی او را تأمین نمیکند! 3- دستمزد و حقوق در ایران یک ششم کشور ترکیه است، باید دولتمردان به این سؤال جواب دهند که چرا اینچنین است. حقوق در کشورهای حوزه خلیج فارس چندین برابر حقوق در ایران است، به همین دلیل پرستاران، پزشکان، مهندسان و حتی کارگران متخصص به کشورهای حوزه خلیج فارس مهاجرت میکنند. 4- وقتی که هزینه خانوار چهار نفره در کشور به ویژه شهر تهران بیش از 30 میلیون تومان در ماه است با حقوق 15 تا 20 میلیون تومان چگونه میتوان زندگی کرد؟ باید به این مسئله اشاره کنم که متأسفانه در سه دهه اخیر دولتها نتوانستهاند از سختی زندگی مردم کم کنند و گاه نسبت به آن کاملا بیتوجه و بیتفاوت بودهاند. هر روزه سفره مردم کوچکتر و هر روز یک کالا از سبد خانوار کم میشود. من از دولتمردان به عنوان یک شهروند که از حقوق شهروندی برخوردار است، میپرسم که آیا خودتان با همین حقوق بخور و نمیر زندگی میکنید؟ تاکنون جوابی دریافت نکردهام، چون شفافیت در کشور وجود ندارد. حالا نمیدانم چگونه این دولت میخواهد این ناترازی حقوق و هزینه را رفع نماید.
* داوود علیبابایی
پژوهشگر مسائل اجتماعی
ارسال نظر