همگرایی در خاورمیانه

این توافقنامه در حوزه‌های سرمایه‌گذاری و تجارت گسترده به‌زودی توسط محمد بن‌سلمان و ترامپ امضا خواهد شد و همین مورد عاملی است که بگوییم که دولت سعودی نمی‌خواهد هیچ جنگی در منطقه وجود داشته باشد. یکی از تفاوت‌های دوره اول ترامپ با دوره اخیر در این است که اگر برخی از کشورهای عرب در دوره اول حضور ترامپ در واشینگتن‌دی‌سی به‌دنبال راه‌هایی برای افزایش تنش تهران و کاخ‌سفید بودند حالا همان کشورها به‌خصوص حکمران‌های سعودی، سود خود را در آرامش منطقه می‌بینند که این موضوع بسیاری از معادلات منطقه‌ای را تغییر خواهد داد. به‌نظرم در این شرایط ایران باید جهت بهبود وضعیت دیپلماسی خودش برای همگرایی منطقه‌ای آماده شود. اگر چنان‌چه همگرایی منطقه‌ای شکل بگیرد در درجه اول به انزوای اسرائیل کمک خواهد شد که به‌نظر می‌آید عربستان هم به این وضعیت راضی خواهد بود. روابط ایران و اسرائیل و موضوع فلسطین دو پرونده باز هستند که در منطقه وجود دارد و هنوز حل نشده‌اند. حالا و در چنین وضعیتی می‌بینیم که ترامپ طرح جنجالی کوچاندن فلسطینی‌ها را مطرح کرده است که می‌تواند یک فاجعه محسوب شود. بار دیگر باید به این موضوع تاکید کنم که قراردادی که از آن نام بردیم خود به‌عاملی برای کاهش تنش‌ها در خاورمیانه تبدیل خواهد شد. در این بین موضوع دیگری هم وجود دارد که می‌تواند وقوع جنگ را پررنگ‌تر کند و آن اینکه اسرائیل در منطقه است. اسرائیل همواره دولت‌های آمریکا را تحریک می‌کند که با ایران وارد جنگ و تقابل نظامی شود و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم بارها این موضوع را شفاف بیان کرده است. باتوجه به این تحرکات می‌توانیم به نقش آشوب‌زای اسرائیل در منطقه اشاره کنیم که می‌تواند هر لحظه معادلات را بهم بزند. اینگونه تنش‌زایی‌ها می‌تواند در معادلات آینده هم تاثیرگذار باشد و به‌ همین دلیل است که می‌بینیم خبرهای تایید نشده‌ای از تمایل ریاض برای میانجی‌گری بین تهران و واشینگتن منتشر شده که نشان از همان همگرایی منطقه‌ای دارد.

* حشمت‌‎ا... فلاحت‌پیشه

 تحلیلگر بین‌الملل