غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی در گفت‌وگو با «آرمان ملی»:
پایداری این بار بازی را اشتباه طراحی کرده است
آرمان ملی- حمید شجاعی: تندروها روز خود را با حمله، اهانت و اتهام به محمدجواد ظریف آغاز می‌کنند. این هجمه‌ها گاه از تریبون مجلس است، گاه از رسانه‌هایی است که تندروها در اختیار دارند و یا اینکه در وسط خیابان کفن بپوشند، راهپیمایی و تجمع کنند.
درست از زمانی که دولت چهاردهم روی کار آمد، برنامه تندروها همین شده که یا معاون راهبردی رئیس‌جمهور را هدف قرار دهند یا برای اجرا شدن قانونی فشار بیاورند که هنوز به طور کامل تکلیفش روشن نشده است و یا اینکه در مقابل مساله رفع فیلترینگ موضع‌گیری و مقاومت کنند و به دولت و حامیان مسعود پزشکیان حمله کنند. اما اینکه بخواهند ذره‌ای به مشکلات جامعه رسیدگی و مسائل اقتصادی و معیشتی را پیگیری کنند یا دولت را در مسیر حل مشکلات کشور همراهی و همیاری کنند، اصلا و ابدا. خودشان بهتر می‌دانند که اگر وقت خود را در راه حل مشکلات معیشتی مردم و کمک به دولت صرف کنند، دیگر زمانی برای طرح استیضاح و تخریب دولت و دولتمردان نخواهند داشت؛ آن هم دولتی که مقام معظم رهبری نه یک بار بلکه دو بار در نشست با نمایندگان مجلس دوازدهم موفقیتش را موفقیت نظام خواندند و بر کمک به دولت تاکید داشتند. اما گویا بهارستان نشینان و به ویژه دلواپسان مجلس ماموریت مهم‌تری برای خود در نظر دارند. جالب‌تر اینکه اخیرا دیگر فقط دولت را هدف حملات قرار نمی‌دهند و حملاتشان به سمت روسای قوا رفته و در چند وقت اخیر رئیس قوه قضائیه را که اساسا چهره‌ای منصوب رهبری و فارغ از جناح بندی‌های سیاسی است مورد هجمه قرار داده‌اند که در نوع خود جای تامل دارد. هر چند که با پیش رفتن پرونده چای دبش این حملات و هجمه‌ها شاید بی‌دلیل هم نباشد تا شاید بتوانند در رسیدگی به پرونده و حتی در صدور حکم اثر بگذارند. در حالی که دستگاه قضا مصمم و با اراده بر موضع اجرای عدالت ایستاده است. آخرین تلاش تندروها چیزی نیست جز سرک کشیدن به مساله FATF که بررسی آن از سال‌ها قبل در اختیار مجمع تشخیص قرار گرفته است. با وجود اینکه قالیباف، در مقام ریاست مجلس اعلام کرد که رسیدگی به این موضوع از اختیارات مجلس خارج شده و باید مجمع آن را بررسی کند، بازهم تندروها دنبال راه نفوذ برای ایجاد اختلال در روند بررسی لوایح مهم باقی مانده هستند. در همین راستا برای بررسی عملکرد مجلس دوازدهم در قبال دولت چهاردهم، حملات و هجمه‌های تندروها به مسئولان از معاون راهبردی رئیس‌جمهور تا رئیس قوه قضائیه و بازیابی اعتماد عمومی، «آرمان ملی» با غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی رئیس فراکسیون مستقلین مجلس دهم، نماینده ادوار رشت در مجلس و عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید.
*نوع برخورد و تعامل مجلس دوازدهم را با دولت چهاردهم که دست دوستی و وفاق به سمت پارلمان دراز کرده چگونه ارزیابی می‌کنید؟
متاسفانه به خاطر سخت‌گیری در رسیدگی به صلاحیت نامزدها و اعمال نظر و تمایل برخی افراد غیر مسئول در چنین موضوعی یا هر دلیل دیگر، ضمن احترام به تعدادی از همکاران و نمایندگان خوب و فعال در مجلس، سطح پارلمان به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرده است. الان شما وقتی در کوچه و خیابان با هر مغازه‌دار یا هر کس دیگری صحبت می‌کنید، نظر مثبتی به مجلس نشان نمی‌دهد. در حالی که حدود ۲۰ سال پیش راننده‌های زحمتکش تاکسی‌ها، با همه مشغله و دشواری کاری که انجام می‌دادند، از رادیو گفت‌وگوهای مجلس را دنبال می‌کردند. رادیوی مغازه‌ها صحبت‌های مجلس پخش می‌شد و در خانه‌ها هم شبکه خبر نشست مجلس را پخش می‌کرد. این یک مثال عامیانه است که می‌زنم، اما باور بفرمایید الان اگر رادیو یا تلویزیون به مجلس برسد، خاموش یا کانال عوض می‌شود. مردم حرف دل خود را از زبان نماینده‌ها نمی‌شنوند. در عوض موضوعات و موارد تکراری و حرف‌ها و موضع‌گیری‌های تکراری را شاهد هستند. به عبارت دیگر مجلس، نمی‌تواند خود را به عنوان خانه ملت نشان بدهد. شکی نیست که بخش مهمی از دلیل افول سطح خانه ملت، به این خاطر است که خانه تندروها شده است. در حال حاضر نماینده‌هایی در مجلس هست که با دو تا سه درصد رای دهندگان وارد مجلس شده‌اند. این افراد نماینده ملت نیستند و دست بالا نماینده اقلیت تندرو محسوب می‌شوند. اما بالاخره این افراد در اسم و رسم نمایندگان مردم شمرده می‌شوند و طبق قاعده و عرف باید بگویند که مردم از ما خواستند، این مطالبه مردم است و ما این قانون را می‌نویسیم چون مشکل مردم را حل می‌کند و... اما به جای این کار خودشان را مشغول مسائل دیگر کرده‌اند. جزئیاتی که در زندگی مردم نقش ندارد یا نقش تعیین کننده ندارد. الان از یک مهد کودکی بپرسید که مشکل این کشور چیست، چون ناراحتی والدینش را دیده، خواهد گفت مشکل کشور اقتصاد است. اما ببینید، انصافاً مجلس در مورد اقتصاد چه کار کرده است؟ چند درصد پیشنهادات و مواردی که در مجلس دوازدهم طرح موضوع شد نگاه اقتصادی دارد؟ من نمی‌خواهم به شما آمار بدهم اما اگر از مرکز پژوهش‌ها سوال کنید،شان مجلس از این پایین‌تر می‌آید. در حالی که آقای قالیباف می‌تواند نقش موثری داشته باشد اما واقعا چکار می‌کند؟ یک روز با ظریف، یک روز مقابل ظریف... باید ثبات در مواضع داشته باشد. مجلس باید ستون نظام باشد و از تضعیف مجلس، شورای نگهبان، ریاست جمهوری و قوه قضائیه و دیگر ارکان کشور و حتی مردم خوشحال نمی‌شوند. اما این همه تذکر به آقای اژه‌ای دادند، آقای اژه‌ای در قوه قضائیه مستقر و زیر نظر مقام رهبری است. نماینده‌ها اصلا نمی‌توانند به او تذکر بدهند. ضمن اینکه اگر قرار بر ابراز نظر و تذکر باشد، چرا در ماجرای چای دبش تذکر داده نشد؟ چرا در ماجرای نهاده‌های دامی که در دولت قبل رخ داد سکوت کردند؟ من برای اتاق فکر تندروها متاسفم که درگیر یک آقایی به نام ظریف شده‌اند و نمی‌توانند به چیز دیگری فکر کنند. به نظر من این از هوشمندی آقای پزشکیان است که آقای ظریف را تا آخر در دولت نگه دارد و این تندروها مشغول ظریف باشند و در کارهای دیگر خلل وارد نکنند. تاکتیک آقای پزشکیان از این نظر بسیار جالب بوده است. آقای پزشکیان که ظریف را بر نمی‌دارد و تقریبا همه ناظران می‌دانند که آقای ظریف توسط مقام رهبری حمایت می‌شود. من برای این افراد متاسفم. باید به این افراد گفت که گزارش دولت سیزدهم در مجلس پخش شده است، اگر ذره‌ای انصاف دارید به مردم بگویید در آن دولت چه بلایی سر کشور آمد. بعد همه اینها را کنار گذاشتند الا یک ظریف مساله شده است؟ چرا نماینده‌ها به صداوسیما توجه نمی‌کنند؟ حالا کاری ندارم که چه حرف‌هایی درباره برخی افراد گفته می‌شود که چه ارتباطاتی دارند و برادرهایشان کجا رفته‌اند و چه می‌کنند، اما واقعا این درست است که نماینده یک کشور در نشست داووس اینطور مورد هجمه قرار گیرد و یک پسر بچه را به صداوسیما بیاورند تا به مسئولان ارشد کشور فحش بدهد؟ یعنی درک این موضوع سخت است که نظام با این کارها تضعیف می‌شود؟ مجلس بداند اگر این مسیر را ادامه دهد با واکنش مردم مواجه خواهد شد. در این باره شخص آقای قالیباف باید توجه داشته باشد که مبادا مجلس به دلیل کاهش بیشتر محبوبیت رکن مهم نظام منجر شود. به نظر من، دیگرانی که در بالا آمدن این تندروها نقش داشته‌اند هم باید مسئولیت کار خود را بپذیرند. مساله اصلا کوچک نیست و به امنیت کشور و نظام مربوط است. تندروها وقت کشور و نظام را درگیر بحث و جدل کرده‌اند. در حالی که دلار به ۸۴ هزار تومان رسیده، مردم می‌گویند این دعواها جدی نیست. من نمی‌گویم این حرف درست یا غلط است، ولی به عقل و هوش پزشکیان درود می‌فرستم که خوب پایداریچیها را مشغول کرد که از صبح تا نصف شب فکر و ذکرشان ظریف است و نمی‌توانند به چیز دیگری فکر کنند.
*اینگونه تندروی‌ها را در دولت‌های قبل مثل دولت آقای روحانی و آقای خاتمی هم داشته‌ایم، اساسا هدف تندروها از این اقدامات چیست و دنبال چه هستند؟
خود تندروها باید مواظب باشند که حرفشان به حرف چه کسانی مشابهت دارد. این مساله‌ای است که باید به آن فکر کنند. ظریف در داووس صحبت کرد و ضمن دفاعی که از کشور و سیاست‌ها کرد، از غزه و لبنان دفاع کرد و با صراحت تحریم‌ها و آمریکا را کوبید. بعد از حرف‌های ظریف، عصبانیت صهیونیست‌ها کاملا مشهود بوده است. من به عنوان یک شهروند سوال دارم که چرا باید یک عده در داخل کشور موضعی بگیرند که عجیب به نظر برسد و توجیه نشود؟ چرا آقایان شریعتمداری، رسایی، کوچک‌زاده و حتی کسی مانند ثابتی هم عصبانی شده‌اند؟ به مردم بگویند چرا ناراحت شده‌اند و اگر کسی سوال کرد که چرا حرف‌هایی که می‌زنند با حرف عده‌ای دیگر در خارج کشور شباهت دارد، باید بتوانند پاسخ درست بدهند. اگر این موضع‌گیری‌ها و شباهت‌ها بیشتر شده چه؟ آن وقت چطور می‌شود این شباهت‌ها را توجیه کرد؟ اگر کسی سوال کرد که چرا پایداریچیها مواقع خاصی خوشحال و مواقع خاصی ناراحت می‌شوند، باید بتوانند پاسخ درست بدهند. اگر برخی موضع‌گیری‌های پایداریچیها از سوی یک ناظر بی‌طرف همسو با دشمن دیده شود چه باید کرد؟ اگر کسی این افراد را متهم کرد که همسو با دشمن شده‌اند، با او چه می‌توان گفت؟ اینها موضوعات ساده‌ای نیست. حداقل چیزهایی را که دشمنان کشور و نظام می‌گویند تکرار نکنید، آخر چرا حرف آنها را تکرار می‌کنید؟ سوال مهم این است که اگر کسی از بین مردم سوال کرد که وقتی همسویی با دشمن قابل مشاهده است، در آن صورت نفوذ را چطور باید تعریف کرد، چه پاسخی وجود دارد؟
به عقل و هوش پزشکیان درود می‌فرستم که خوب پایداریچیها را مشغول کرد که از صبح تا نصف شب فکر و ذکرشان ظریف است و نمی‌توانند به چیز دیگری فکر کنند
* پیش از این بارها داشتیم که تندروها و دلواپسان هجمه‌ها و حملاتی را به دولتمردان و عملکردها داشته باشند، اما ندیدیم که این حملات به سمت روسای قوا آن هم رئیس دستگاه قضا برود، اساسا هجمه‌ها به آقای محسنی اژه‌ای را از چه جهتی می‌بینید؟
من معتقدم آقای اژه‌ای انسان باتجربه، باسابقه، دانا و شخصیت بزرگی است. البته من نمی‌گویم بدون اشکال است ولی خدماتی که در قوه قضائیه کرده ماندگار خواهد بود. شاید اینها بخواهند حواس‌ها را از چای دبش پرت کنند و انتظار داشتند که آقای اژه‌ای پرونده را بی‌سروصدا ببندد ولی آقای اژه‌ای، آقای اژه‌ای است، اما لازم است تاکید کنم که اگر جلوی خوارج زمان گرفته نشود روزی خواهد آمد که این افراد به مقام‌های ارشد کشور هم پرخاش خواهند کرد. نشانه‌هایی از این موضوع در جریان رای اعتماد به کابینه دیده شد. خطر اصلی این است که اگر با این افراد که به اصول بی‌توجه هستند برخورد نشود، اگر جلوی این تندروها گرفته نشود و اگر کنترل نشوند، خطر این است که روزی مقابل مقام معظم رهبری هم بایستند.
*مقام معظم رهبری با نماینده‌ها جلسه داشتند و بحث حمایت از دولت را مطرح کردند که اگر دولت موفق شود، نظام موفق می‌شود اما می‌بینیم جدای از تندروها که به بیانات رهبری توجه نمی‌کنند، معتدلین و مستقلین نیز بنای حمایت و همکاری با دولت ندارند، این مساله را از چه جهت می‌بینید؟
بعد از پذیرفته شدن آقای پزشکیان در ریاست جمهوری و آقای نوری در جهاد کشاورزی متأسفانه انتظاری که مثلاً از آقای بروجردی و امثالهم داشتیم انجام نشد و فراکسیون مستقلین و اصلاح‌طلبان زمین خورد. یعنی انتظاری هم که ما در تایید صحبت شما داریم این است که فراکسیون مستقلین دوباره پا بگیرد، دوباره فعالیت خودش را آغاز کند، میدان را برای اینها باز نگذارد، هم مطالبه‌گری مردمی داشته باشد و هم کار خودش را انجام دهد.
*با توجه به اینکه آقای دکتر پزشکیان و آقای ظریف خیلی مطرح کردند که دنبال بازیابی اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی هستند، اما با توجه به شرایط فعلی شرایط اقتصادی شرایط اجتماعی، هنوز آنطور که انتظار می‌رفت اعتماد عمومی باز نگشته، این مساله باید چگونه پیش برود؟
من معتقدم که این شرایط به خاطر هیاهوی فرقه پایداری است. تندروها و این کسانی که هستند می‌دانند در صورتی که مردم پای صندوق رای بیایند این افراد حذف می‌شوند. لذا اینها می‌خواهند مردم را در شرایط ناراحتی و قهر داشته باشند. یعنی منافع ملی جمهوری اسلامی ایران برای تندروها اهمیت ندارد. اینها می‌خواهند که مردم قهر کنند، پای صندوق نیایند و اعتمادها سلب شود تا صرفا خودشان و خانواده‌شان بیایند به خودشان رای بدهند و در نهایت با دو سه درصد آرا به مجلس راه پیدا کنند. یعنی متاسفانه در برخی نمایندگان مجلس دوازدهم دلسوزی وجود ندارد. دل‌شان برای نظام، برای 230 هزار شهید نمی‌سوزد.
* با توجه به اینکه چندی است بحث پرونده کرسنت و احتمال پاسخگو کردن آقای جلیلی مطرح شده، فکر می‌کنید حملات تندروها ادامه داشته باشد؟
اینکه حملات تندروها تا چه حد باشد، نمی‌دانم ولی ما به آقای اژه‌ای خیلی امید بسته‌ایم. مخصوصاً ما که آقای اژه‌ای را می‌شناسیم. من امیدوارم که آقای اژه‌ای ذره‌ای کوتاه نیاید و اتفاقاً پیشنهاد می‌کنم که هرچه اینها صدای خود را بالا بردند، قوه قضائیه هم سرعتش را بالا ببرد. من می‌دانم که آقای اژه‌ای از کسی غیر از خدا نمی‌ترسد و با توجه به تبعیتش از مقام رهبری و دلسوزی که نسبت به نظام دارد، تا آخر با این افراد مقابله خواهد کرد. لذا فرقه پایداری این بار بازی را اشتباه طراحی کرده است.
ارسال نظر