تندروها پشت چراغ قرمز
اگر بخواهیم به شعارها و عملکرد تندروها در حوزههای داخلی و سیاستخارجه بپردازیم باید بگوییم که با اینگونه شعارها و استراتژیها نمیتوان کشور را باتوجه به برنامههای بلندمدت و کوتاهمدت در مسیر توسعه اجتماعی، اقتصادی، دیپلماسی و... قرار داد. تندروها با تفکرات خاص خود بهدنیا نگاه میکنند و متاسفانه این تفکر را نمیتوان تغییر داد و چنین نظراتی نهتنها مشکلی را برطرف نمیکند بلکه بر چالشها هم اضافه خواهد کرد.
طیفهای تندرو که اتفاقا در دولت سیزدهم از جمله تصمیمگیران حوزههای داخلی و خارجی بودند، نتوانستند کارنامه مثبتی از خود برجای بگذارند. با همه این حاشیهها اکنون با روی کار آمدن دولت چهاردهم میبینیم که چهرههایی مانند جواد ظریف، علی عبدالعلیزاده، مسعود پزشکیان و دیگر نزدیکان به دولت چهاردهم با صراحت اعلام میکنند که تصمیم دارند با آمریکا وارد گفتوگو و مذاکره شوند. برداشت تحلیلگران این است که پاستور از مجموعه حاکمیت مجوزی دریافت کرده است که به این صورت برای ترامپ و کاخ سفید پیام ارسال میکنند. درغیر این صورت هیچ مسئولی نمیتواند بدون هماهنگی چنین مواردی را مطرح کند زیرا به مجوز نیاز دارد. در سوی دیگر میبینیم که اظهاراتی از تریبونها و یا از سوی چهرههای تندرو شنیده میشود که کاملا با اظهارات دولتیها متفاوت است. با این حال باید بگوییم که تندروها با چراغ قرمزی روبهرو شدهاند که بهنظر اظهاراتشان راه بهجایی نخواهد برد. شهروندان در این وضعیت نمیدانند که کدام حرف را باید قبول کنند اینکه میخواهیم با جهان ارتباط داشته باشیم و یا نظام تصمیم دیگری دارد. با همه این حواشی توجه داشته باشید که مسئولیت اداره کشور با مسعود پزشکیان و مجموعه دولت خواهد بود. اگر نظر شهروندان را در مورد مذاکره با آمریکا بپرسیم با آن موافق هستند و حاکمیت هم باید به این موضوع توجه کند. رابطه طبیعی با جهان در واقع خواست اکثریت ملت است. با وجود اینکه ملت ایران میخواهند خود را در عرصههای جهانی شرکت دهند تندروها با تاکید بر منافع کاسبان تحریم بر اظهارات ضدمذاکرهای خود تاکید دارند ولی همانطوری که اشاره کردم اکنون توجهی به آنها نخواهد شد.
* مهدی آیتی
تحلیلگر مسائل سیاسی
ارسال نظر