ترامپ و ایران
دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا در حال حاضر موضع رسمی دولتش را در سیاست خارجه مشخص نکرده است.
او نهایتا در نطقهای اولیه خود در ارتباط با اوکراین مواضعی را اعلام کرده و همچنین گفته است که به عنوان رئیسجمهور آمریکا به تمام جنگها پایان خواهد داد و هیچ جنگی را هم آغاز نخواهد کرد و جنگهایی هم که بعد از این در نقاط کمتر با اهمیت جهان اتفاق بیفتد ارتباطی به آمریکا ندارد و کشورش در آنها دخالتی نخواهد کرد. عموما جمهوریخواهان در آمریکا همانند ترامپ میاندیشند و به خارج از آمریکا نظر ندارند و تنها در اندیشه رشد اقتصادی کشورشان هستند و به عبارت بهتر آنها به شعار آمریکا اول معتقد هستند همان طور که دونالد ترامپ نیز بارها این شعار را سر داده است. سوالی که پیش میآید این است که ترامپ نسبت به ایران چه رفتاری را در دستور کار خود قرار خواهد داد؟ پاسخ این است که او البته مذاکره را میخواهد اما در ایران مذاکره مستقیم با آمریکا به صورت کلی رد شده است. او در مرحله اول اعلام خواهد کرد که خواستار مذاکره مستقیم و یا غیر مستقیم با ایران است. در صورتی که نگاه به مذاکره در ایران مثبت باشد، احتمالا مسیر رو به رشدی در دو سو برای حل مسائل هستهای ایجاد خواهد شد در غیر این صورت به نظر میرسد آمریکا و اروپا احتمالا در ابتدا تحریمهای اولیه و در مرحله بعدی تحریمهای ثانویه را علیه ایران تصویب کرده و در نهایت به سمت آن میروند که با توسل به مکانیزم ماشه تحریمهای شورای امنیت را علیه کشورمان برقرار کنند. در اینجا البته این احتمال وجود دارد که ایران نیز واکنش شدیدی به آنها نشان داده و از NPT خارج شود. برخی میگویند خروج از NPT برای ایران خطری ندارد در برابر برخی نیز معتقدند این خروج برای ایران هزینه دارد چرا که ایران کرهشمالی نیست که در گوشه دور افتادهای از جهان قرار داشته باشد. ایران کشوری مهم و اثرگذار در منطقهای با سرعت تحولات زیاد است که اروپاییها به علت اینکه با ازدیاد سرمایه روبهرو هستند علاقه دارند در این منطقه سرمایهگذاری کنند از این رو خروج از NPT نفعی برای ایران ندارد هیچ بلکه موجب میشود که نوعی رقابت در منطقه برای هستهای شدن بین کشورها به وجود آید و این مورد نفعی برای ایران نخواهد داشت. ایران نیز باید در شرایط کنونی وضعیتی را برای خود ایجاد کند که با لغو تحریمها بتواند بخشی از مازاد سرمایهگذاری اروپاییها را به داخل ایران جذب کند تا کشورمان در سالهای آینده که رقابتهای جدی بر سر توسعه در منطقه به وجود خواهد آمد از توسعه عقب نماند.
* علی بیگدلی
کارشناس روابط بینالملل
ارسال نظر