فرصتی خوب برای ایران

 شاید علت این موضوع آن باشد که ایران جزو ۲۰ اولویت اصلی دولت ترامپ نیست. بخش عمده‌ای از اولویت‌های رئیس‌جمهور آمریکا به مدیریت داخلی این کشور و تحقق وعده‌های انتخاباتی‌اش مربوط می‌شود. در عرصه بین‌المللی نیز ترامپ تمرکز خود را بر مسائل اقتصادی، از جمله تعرفه‌های تجاری با کشورهای ثروتمند جهان و موضوع اوکراین قرار داده است. بنابراین، اینکه ایران در اولویت برنامه‌های ترامپ نباشد، نه‌تنها یک عامل منفی به شمار نمی‌رود، بلکه حتی می‌تواند یک فرصت مثبت نیز باشد. اگر موضوع ایران برای ترامپ اولویت داشت، این احتمال وجود داشت که ایران به هدف آزمایشی رئیس‌جمهور تازه‌کار آمریکا تبدیل شود. هرچه ترامپ بیشتر با واقعیت‌های جهانی آشنا شود، غرور و تک‌روی او کاهش خواهد یافت. او اکنون در فضایی ناشی از هیجان پیروزی به سر می‌برد، در حالی که واقعیت‌های امروز جهان دیگر مشابه چهار سال گذشته نیست. بخش عمده‌ای از وقت ترامپ صرف رقابت‌های اقتصادی با کشورهایی همچون چین و حتی متحدان آمریکا نظیر کانادا و ژاپن خواهد شد. همچنین، پایان دادن به جنگ اوکراین چالش‌هایی را میان ترامپ و کشورهای اروپایی ایجاد می‌کند. به همین دلیل، ترامپ احتمالاً در ابتدا تلاش خواهد کرد از منطقه‌های بحرانی فاصله بگیرد و هزینه تنش‌های این مناطق را بر دوش کشورهای غرب آسیا بگذارد. در چنین شرایطی، اینکه ترامپ در اولین روز کاری خود سیاست فشار حداکثری علیه ایران را از سر نگرفت و فشار بر ایران جزو ۹ دستور سیاست خارجی او قرار نداشت، یک نشانه مثبت است. این موضوع نشان می‌دهد که فشار گروه‌های تندرو در آمریکا و نتانیاهو نتوانسته ایران را به هدف اصلی ترامپ تبدیل کند. در نتیجه، این احتمال وجود دارد که از سوی آمریکایی‌ها طرحی برای مذاکره با ایران ارائه شود. هرچند ممکن است در وزارت خزانه‌داری آمریکا فشارهای اقتصادی بر ایران آغاز شود، اما به نظر می‌رسد ترامپ قصد دارد پیام خود را از طریق مذاکره و نه از طریق ایجاد تنش به ایران منتقل کند.

* حشمت‌ا... فلاحت‌پیشه

کارشناس روابط بین‌الملل