تندروها به کشور لطمه میزنند
به رغم اینکه مسئولان نظام در سطح رهبری، شوراهای عالی و روسای سه قوه نوعاً افراد مدبر، عاقل و خردمند هستند و مصالح کشور و منافع ملی را در نظر میگیرند، اما متاسفانه مجموعهای دائما تلاش دارند که نظام را درگیر مشکلات داخلی و خارجی کنند و اهل این نیستند که مشکل گشا باشند و قدمی برای حل مشکلات مردم، نظام و کشور بردارند.
در واقع تندروها سمبل کارشکنی و سنگاندازی جلوی مسئولان نظام و در واقع چوب لای چرخ نظام گذاشتن هستند. آنها هم در داخل تلاش میکنند که مساله آفرین و مشکلساز باشند و مردم را تحریک و به اعتراض وادار کنند و هم در سطح بینالملل نظام را با کشورهای قدرتمند و حتی همسایگان درگیر کنند و آرامش را در داخل و سطح روابط بینالملل از بین ببرند. اما اینکه هدف آنها چیست مشخص است که هدف منطقی، عاقلانه و خداپسندانه بلکه مردمی ندارند چون کارها و شعارهای آنها بجز ضرر و لطمه به مردم، نظام و کشور هیچ هدفی را دنبال نمیکند و هیچ نتیجهای را در بر نخواهد داشت. حال دانسته این کار را انجام میدهند یا نادانسته خوشبینانه این است که بگویم اینها تفکرشان تفکر ماجراجویی است و از کسانی هستند که نمیتوانند آرامش مردم را ببینند و کشور را در یک فضای امن و آرام مشاهده کنند. اصلا استراتژی گروههای تندرو و رادیکال چنین است که همیشه دنبال درگیری و به هم ریختن اوضاع هستند. این جمله معروف از قدیم است که میگفتند بعضیها نانشان در جنگ و در دعواست و اگر آرامش برقرار بشود نان آنها آجر میشود. این نگاه خوشبیانه به خصلت تندروها و پایداریهاست که ریشه در انجمن حجتیه دارند. اما اگر بدبینانه قضاوت کنیم که بعضیها چنین نظری دارند به این شکل باید توجیه و تحلیل شود چون این مجموعه با حکومت دینی و نظام جمهوری اسلامی و با جمهوریت به طور کلی مخالف هستند بر اساس آن تحلیلها و دیدگاههای انجمن حجتیه و تئوریسینهایی که داشتند چون با نظام جمهوری اسلامی مخالف هستند تلاش دارند که نظام را با مشکلات مکرر مواجه کنند. لذا از آنجا که نمیتوانند در مقابل رهبری یا قوای 3گانه بایستند کارهای دیگری از قبیل سنگ اندازی جلو پای دولت، تحریک مردم، دامن زدن به مشکلات مردم انجام میدهند. پس بنابراین مردم و مسئولان نباید از بحثهایی که اینها مطرح میکنند فریب بخورند. فرض میکنیم آمدند چیزهایی را به عنوان مسائل اولویت دار در جامعه مطرح کردند مثل همین مساله عفاف و حجاب یا روابط اقتصادی با کشورهای دیگر مثل اینکه ما باید دائما در جنگ باشیم که توجهمان به دیپلماسی نباشد. لذا هدف اینها بنا به اثر تحلیل دوم و احتمال دوم مواجه نمودن نظام با چالشها و مشکلات عدیده است. البته هر دو احتمال به یک نتیجه میرسد چه آنها از روی عقیده خودشان چنین کاری انجام دهند یعنی استراتژی و عقیده آنها این است که اینگونه حرف بزنند و دلشان بخواهد همیشه کشور در جنگ باشد و آرامش، خنده و شادی مردم را نمیپسندند و چه در جهت مخالفت با نظام و با هدف مشکل دار کردن نظام این کار را انجام بدهند این اصل مساله است و هر بحث دیگری بکنند انحرافیست. تردیدی نیست که اینها چنین برنامهای دارند.
* رسول منتجبنیا
دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی
ارسال نظر