حمایت از مددکاران اجتماعی

 بعد از انقلاب اسلامی ایران روز ولادت حضرت علی(ع) را مددکاران اجتماعی به عنوان روز ملی مددکار اجتماعی جشن می‌گیرند که در سال جاری سی و نهمین همایش این روز به‌صورت ملی برگزار می‌شود. در آستانه این روز مبارک و در این یادداشت به یکی از مطالبات اساسی و مهم متخصصین این حرفه اشاره می‌کنم و آن تصویب قانون سازمان نظام مددکاری اجتماعی جمهوری اسلامی ایران است. همان‌گونه که پزشکان، پرستاران، مشاوران و روانشناسان، مهندسان، سازمان نظام مهندسی منابع طبیعی و کشاورزی و... دارای چنین قانونی هستند. این سازمان نیز در حوزه مددکاری اجتماعی می‌تواند اهداف مختلفی از قبیل تلاش برای ارتقای سطح دانش و کارآمدی حرفه‌ای مددکاری اجتماعی، حمایت ازحقوق گروه هدف (فرد، گروه، جامعه) و مراجعان به مددکاری اجتماعی، حمایت از شأن، جایگاه و منزلت حرفه مددکاری اجتماعی، حمایت از حقوق صنفی و حرفه‌ای مددکاران اجتماعی، تلاش برای ارتقای شاخص‌های سلامت اجتماعی در کشور، حضور مؤثر در سیاست‌گذاری مرتبط و... را تحقق بخشد. ظرفیت‌های این حرفه و رشته دانشگاهی به گونه‌ای است که می‌تواند به دلیل انباشت داده‌ها و اطلاعات در سیاستگذاری‌های مرتبط تاثیرگذار باشد. دلیل آن این است که مددکاران اجتماعی از دامنه‌ای از دانش شامل علوم اجتماعی، رویکردهای اجتماعی و پژوهش‌های عملی بهره‌مندند. ضمن اینکه تشکیل سازمان نظام مددکاری اجتماعی می‌تواند یک بازوی نظارتی و بازوی مشورتی برای سیاست‌گذاران اجتماعی، نمایندگان مجلس، مجمع تشخیص مصلحت و حتی برای دولت باشد. با توجه به رویکردی که در کشور وجود دارد یعنی سپردن کار مردم به مردم، تشکیل این نظام صحه‌ای بر وقوع این رویکرد است. پس جامعه صنفی مددکاری اجتماعی نیز باید به سیاق سازمان‌های دیگر به سازمان نظام تخصصی‌اش واگذار شود.

​* سیدحسن موسوی چلک

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران