تندروها؛ مانع تزریق امید به جامعه

این بی‌تفاوتی ارتباط مستقمی با امید اجتماعی دارد. یکی از چالش‌های اخیر جامعه ایران که باعث کاهش مشارکت‌پذیری شده کاهش سطح امید و اعتماد در کف جامعه است. چالش‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... از جمله مواردی است که باعث کاهش سطح امید شده است و البته در این مورد باید به کارآمدی دولت‌ها هم اشاره کنیم. روزگذشته رئیس‌جمهوری در حالی‌که مهمان وزارت اطلاعات بود از آنها خواست تا برای تزریق امید به جامعه دولت را در شناسایی مدیران ناکارآمد همراهی کنند. عدم حضور نیروهای تکنوکرات در دولت‌ها، خالص‌سازی و عدم اجازه به‌کارگیری نیروهای کارآمد و نخبه و... از جمله موانع تزریق امید به جامعه هستند. در این مورد با یکی از تحلیلگران سیاسی گفت‌وگو انجام داده‌ایم. پیرموذن در این باره معتقد است که سوءمدیریت تندروها بعد از روی کارآمدن دولت نهم باعث کاهش سطح امید در جامعه و بروز چالش‌های داخلی و خارجی شده است. در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید.

معرفی مدیران ناکارآمد

کمال‌الدین پیرموذن، فعال و تحلیلگر سیاسی در پاسخ به اینکه چه مواردی را می‌توانیم به‌عنوان موانع تزریق امید به‌ جامعه نام ببریم، به‌ خبرنگار «آرمان ملی» می‌گوید:‌ «مشکلات کنونی جامعه از سوی مسئولان چه در دولت و چه در سایر قوه‌ها و نهادها پذیرفته شده است چه در سیاست داخلی و چه در سیاست‌خارجه. سرمایه اجتماعی نظام و کیان ارتباط مستقیمی با امید جامعه دارد و امید با ایجاد موقعیت‌های اجتماعی برای کل جامعه جز با تاکید بر قانون اساسی، رسیدگی مطالبات شهروندان، وعده‌های انتخاباتی و جمع‌کردن بساط آنهایی که به‌جامعه ناامیدی تزریق می‌کنند به جامعه منتقل می‌شود. با افزایش سطح امیدواری می‌توانیم گام مهمی در بهبود روابط دولت- ملت برداریم. آنچه می‌تواند این امید را به جامعه تزریق کند مدیران و مسئولان کارآمد است که بدون دغدغه جناحی به جامعه و شهروندان خدمت کنند.»  او در همین مورد و با اشاره رابطه امید و مدیران کارآمد، ادامه می‌دهد: «شاید جامعه بتواند با بحران‌های اقتصادی زندگی کند ولی آنچه باعث رنجش بیشتر می‌شود بی‌عدالتی و سوءمدیریت است. آنچه امید را می‌تواند به جامعه تزریق کند یک مدیرکارآمد است. متاسفانه باید به این خلأ به‌وجود آمده اشاره کنم. هرباری که تندروها نه صرفا همه اصولگراها، سکان هدایت کشور را به دست گرفتند سطح امید کاهش پیدا کرد. این طیف سیاسی با ناکارآمدی، تمامیت‌خواهی و مدیریت ناکارآمد به‌جای اینکه امید به جامعه تزریق کنند، ناامیدی را به شهروندان انتقال می‌دهد. ماجراجوی‌ آنها در سیاست‌خارجه، وطن را وارد بحران‌های زیادی کرده است. اگر بخواهیم بررسی کنیم با شروع به‌کار دولت نهم و روی کارآمدن تندروها کشور چه در سیاست‌ داخلی و چه در سیاست‌خارجه با چالش‌هایی روبه‌رو شد.» او با تاکید بر مدیریت جمعی و ایجاد وفاق بین ملت و دولت اضافه می‌کند:‌ «برای حل ابرچالش‌های جامعه نیاز به انسجام، مدیریت گروهی و وفاق در بدنه حاکمیت داریم که بتوانند با تاکید بر رسیدگی به دغدغه‌های شهروندان و مطالبات قانونی آنها، تعامل در داخل و خارج، اقدامات کارساز برای رفع تحریم‌ها، تاکید بر مدیریت منطبق با هوش مصنوعی و... امید را در جامعه احیا کنند. اکثریت جامعه ایران با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند که نه‌تنها شایسته ملت غیور ما نیست بلکه باید آن را محصول سوءمدیریت تندروها بدانیم. نه‌تنها در زمانی‌که در راس قدرت هستند با عملکرد خود سعی در افزایش فاصله دولت و ملت دارند بلکه حالا هم با رونمایی از قانون حجاب و تاکید بر عدم رفع فیلترینگ سعی در ناامیدکردن جامعه دارند تا شهروندان را از دولت چهاردهم دور کنند. ما در عصر فرصت‌های جهانی زندگی می‌کنیم ولی آنها می‌خواهند دور کشور را دیوار بکشند.» این نماینده ادوار مجلس شورا با درخواست از نهادهای امنیتی و اطلاعاتی ادامه می‌دهد: «نه‌تنها دولت بلکه عموم شهروندان از نیروهای امنیتی می‌خواهند که دست مدیران ناکارآمد را از جیب بیت‌المال کوتاه کنند. آنانی که اختلاس انجام داده‌اند و نام‌شان در پرونده‌های اقتصادی مطرح شده است، آنهایی‌که آگاهانه یا غیرآگاهانه در خط دشمنان خارجی حضور دارند، آنانی که توانایی جذب مهر مردم را ندارند باید کنار گذاشته و از حاکمیت دور شوند. آنانی که امید و سرمایه اجتماعی و اعتماد ملی را با سیاست‌های خود به حاشیه می‌برند باید به ملت معرفی شوند تا مدیران آینده بدانند که مستقیم به جامعه باید پاسخگو باشند.»

همراه با مردم

مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور در دیدار با معاونان و مدیران وزارت اطلاعات به مناسبت چهلمین سال تاسیس این وزارتخانه، قدم اول برای مقابله با دشمن را ایجاد انسجام و وحدت در داخل کشور دانست و با تأکید بر ضرورت ایجاد امید در جامعه بیان داشت: «اگر مردم را همراه خودمان کنیم، هیچ قدرتی نمی‌تواند ما را زمین‌گیر کند و مشکل هم پیدا نمی‌کنیم. باید مردم را داشته باشیم و مشکلات مردم را مشکل خودمان بدانیم و برایش راه‌حل داشته باشیم. باید در عمل هر چه را که گفتیم، همانطور عمل کنیم. باید کاری کنیم که مردم نسبت به حکومت و نسبت به آینده کشور امیدوار شوند. من از شما برای ایجاد امید، آرزو و پایبندی مردم به کشور کمک می‌خواهم. باید بررسی شود آیا به افرادی که مسئولیت داده‌ایم، درست کار کرده‌اند یا نه؟ باید جواب بدهیم که چرا قدرت داشتیم، ولی مشکل را حل نکردیم، باید مملکت را به دست افرادی که توان مدیریت و تخصص خوبی دارند، بسپاریم. از همه‌ این بحران‌ها با باور و اعتقادی که هست بیرون خواهیم آمد؛ ان‌شاءا...»