ترکیه؛ موفقیت اولیه و باخت نهایی
ترکیه ازگذشته تا اکنون ازطریق رسانههای خود از جمله جم کوشیده سبک زندگی سکولار خود را به کشورهای همسایه منتقل کند.
طبیعی است که آنکارا دنبال آن باشد که با دیپلماسی عمومی و رسانهای خود بر افکار عمومی کشورهای منطقه و کشورهای فارسزبان و ایرانیها اثرگذار باشد. ایران اکنون بعد از سیاست رسمی ترکیه در ایجاد یک رسانه فارسیزبان باید رسانههای این کشور را مورد توجه قرار دهد و این برنامهها را رصد کند. بر اساس این رصد برنامههایی برای مقابله با اثرگذاریهای منفی این رسانه داشته باشد. اقدامی که ترکیه در دستور کار قرار داده اقدامی است که غربیها از مدتهای قبل در دستور داشتهاند و به نظر مردم ایران هم نسبت به این رسانهها و خصوصوصا اقداماتی که در جهت تغییر سبک زندگی مسلمانان است، اطلاع دارند و دستگاههای دیپلماسی-رسانهای ایران باید در این زمینه وارد شوند و با تولید برنامههای ملی و مناسب اجازه ندهند سبکهای زندگی غربی از این طریق بر ایران حاکم شود. ترکیه مدتی است سیاستهای اشتباهی را در عرصه سیاست خارجی در کشورهای مختلف دنبال کرده اما این مورد را باید در نظر گرفت که این کشور هیچگاه در انجام سیاستهای خارجی خود موفق نبوده است. با در نظر گرفتن عملکرد اردوغان در سیاست خارجی به این مهم میرسیم که عموما رئیسجمهور ترکیه نتوانسته به موفقیتی در عرصه سیاست خارجی برسد چرا که او به موفقیتهای مقطعی و نه موفقیتهای راهبردی توجه دارد. در جریان قفقاز هم مشاهده شد که ترکیه به دستاوردی نرسید و در زنگزور هم به موفقیتی نرسید و در قره باغ نیز نتیجه به دست نیاورد. ترکیه در مدیترانه مشکلات جدی با یونان و قبرس دارد و با کشورهای اروپایی نیز چالشهایی دارد و اختلافاتی هم با ناتو پیدا کرده است و حتی در سوریه نیز دست به اقداماتی زده که مطلوب کشورهای منطقه نیست و در این کشور عامل اجرای یک طرح آمریکایی-صهیونیستی شده است. اقداماتی که ترکیه در سوریه در دستور کار قرار داده در آینده روابطش را با ایران و عراق دچار تغییراتی خواهد کرد. در مجموع به نظر میرسد ترکیه برنامهای بلندمدت در عرصه سیاست خارجی ندارد و عموما هم به سیاستهای مقطعی نظر دارد و در طولانیمدت هم بازنده تحولات در عرصه سیاست خارجی خواهد بود.
*محسن پاکآیین
سفیر سابق ایران در آذربایجان
ارسال نظر