رسوب سرب در گلوی تهران

 یعنی دیگر حتی تعطیلی مدارس و ادارات و توقف طرح ترافیک روزانه هم جواب نمی‌دهد. حالا دیگر در برخی مناطق تهران به رنگ بنفش رسیده است. دانش آموزان کل هفته را غیر از سه‌شنبه، که هنوز مشخص نیست چرا با وجود آلودگی پایدار هوای تهران، دانش‌آموزان در کلاس‌های حضوری حاضر شدند، در خانه ماندند. کسی نمی‌داند همان روز سه‌شنبه هم مسئولان فرزندانشان را به مدرسه فرستادند یانه؟ درحالی که خانواده‌های نگران ساکن تهران و دیگر شهرهای آلوده، فرزندانشان را در میان حجم دودی غلیظ، به مدرسه فرستادند. این استمرار دود در گلوی تهران، بر وضعیت بیمارانی که دچار مشکلات تنفسی و قلبی بودند، اثری بیش از دیگران گذاشته است. به صورتی که اورژانس هم خبر از افزایش ده درصدی مراجعه کنندگان در هفته اخیر داد. حالا نکته جالب توجه این است که مسئولان حتی بیش از شهروندان انتقاد دارند، اما چاره سایه سرب در گلوی تهران و شهرهای صنعتی بزرگ در دست کدام طبیب است؟

کودکان سرگردان میان درس و بازی

مادرش فریاد می‌زند: امیرعلی گوشی رو بزار کنار، الان کلاست شروع میشه! مادرانی که چندفرزند درخانه داشتند، این هفته حسابی مشغول بودند. این را مادر یک دختر9ساله و پسری 11 ساله می‌گوید که کلاس آنلاین یکی ساعت 10 و دیگری 11 آغاز می‌شود. می‌گوید یک دستم به کتاب بچه‌ها است و یک دستم به قابلمه که ناهار سروقت حاضر شود. مدام هم در قوری چای آویشن می‌ریزد تا گلوی پسرکش کمی آرام بگیرد. پسرکش که بزرگ‌تر است، ریه‌هایش کمی حساس‌تر از دخترکی است که حواسش به خورد و خوراکش هست. خرما را گوشه لپش می‌گذارد و کلاس آنلاین را با صدای گرم خانم معلم آغاز می‌کند. اما برای امیرعلی که ریه‌هایش حساس است و با قرارگرفتن در معرض سرما و آلودگی، به سرعت دچار سرماخوردگی و گلودرد می‌شود، همان حضور در کلاس درس سه‌شنبه هم سبب شد دوباره تک سرفه‌های شبانه‌اش آغاز شود. مادرش می‌گوید اگر مدرسه نمی‌رفت عقب می‌ماند. می‌گوید امسال معلمان بیش از سال‌های گذشته سخت می‌گیرند و بچه‌ها مدام امتحان دارند. هم ما خسته شدیم و هم این بچه‌ها. حالا هم با کلاس‌های آنلاینی که هردو این یک هفته داشتند، حسابی داستان داشتیم. از سرعت کم اینترنت گرفته تا بچه‌هایی که حواسشان چندان به کلاس درس آنلاین نبود.

این تعطیلی اما شرایط سخت کرونا را برای والدین و کودکانشان تداعی کرد که در خانه و پای سیستم‌های خود، از آموزشی نصفه نیمه برخوردار شدند. حالا باید دید استمرار آلودگی هوا وضعیت آموزشی ادامه این سال تحصیلی را چگونه رقم خواهد زد.

خیابان‌های خلوت، شهروندان بدون ماسک

خیابان‌های تهران این چندروز، به‌خصوص چهارشنبه کمی خلوت‌تر از همیشه است. اما در این هوا هم جمعیتی مشغول به فعالیت روزانه خود هستند. مثل مردی که بساط آجیلش را بی‌اعتنا به این همه سرب که در گلو می‌فرستد و حتما بخشی هم سهم این مغزها می‌شود که حتی یک پلاستیک رویشان نکشیده است، داد می‌زند این هفته بخرید که هفته آینده با نزدیک شدن شب یلدا، گرانتر می‌شود. کسی اعتنا نمی‌کند. همه چهره‌ها گرد خاکستری دارند. اما نکته جالب توجه این است که از هر 10عابری که از کنارم رد می‌شود، شاید تنها دونفر یک ماسک معمولی به چهره داشته باشند. بعد از یک هفته تنها یک نفر از کنارم رد می‌شود که ماسک n95به چهره دارد. وقتی از دکتر داروخانه می‌پرسم که کسی ماسک n95 می‌خرد یا نه؟ می‌گوید در چندروز اخیر فقط شما بودید که دوبار خریدید. او معتقد است که مردم آلودگی هوا را چندان جدی نمی‌گیرند و بعضی هم زورشان می‌آید که 15هزارتومان برای یک ماسک هزینه کنند. مترو هم چهارشنبه کمی خلوت‌تر شده است. اما شرط می‌بندم که پنجشنبه همه شال و کلاه می‌کنند که به بازار بروند! زنی مدام سرفه می‌کند درحالی که ماسک به چهره ندارد. پیرزنی در کنار من هم بدون ماسک به خواب رفته است. صدای نفس‌هایش خبر از گلودردی خفیف می‌دهد. اما زن روبه‌رو با آن ماسک صورتی که به چهره دارد، مدام میان کتاب دعایی که در دست دارد، تک سرفه‌ای می‌کند. بی‌توجه به این جمعیت سرفه کننده، سه دخترک کنار هم نشسته‌اند و مدام عکس و فیلم می‌گیرند. حتی در مترو هم کمی غبار نشسته است. مامور مترو روی صندلی به خواب رفته است و ذرات سرب، بی‌هوا از راه تنفس‌اش به پایین می‌رود! ما در این شهر، سال‌هاست که سرب را قورت می‌دهیم. حالا دیگر هوای آلوده هم به بخشی از آن حجم داشته‌ها و نداشته‌هایمان افزوده شده است. خیابان‌های تهران از جاده‌های شمال اما خلوت‌تر است. زنی در چهارراه روبه رو، به زور ساک خریدش را روی زمین می‌کشد تا زودتر به خانه برسد. می‌گویم زنگ می‌زدید تا برایتان بیاورند، می‌گوید یک هفته است در خانه پوسیدم. آمدم کمی سرب بخورم! از پشت ماسک چهره‌اش را نمی‌بینم، اما چشم‌های سبزش برق می‌زند. ساک چهارخانه را کشان کشان در امتداد چنارهای ولی عصر، به خانه می‌برد.

وضعیت بنفش منطقه19

شاخص کیفیت هوای تهران اکنون روی عدد ۱۷۰ و در وضعیت ناسالم قرار دارد. همچنین شاخص کیفیت هوا در منطقه ۱۹ به عدد ۲۲۱ رسیده است و در وضعیت بسیار ناسالم قرار دارد. حتی بازدید از برج میلاد هم روز چهارشنبه متوقف شد.

از ابتدای سال تاکنون کیفیت هوای تهران پنج روز پاک، ۱۷۵ روز قابل قبول، ۷۹ روز ناسالم برای گروه‌های حساس و ۷ روز ناسالم بوده است.

شاخص کیفیت هوا (AQI) به ۶ دسته اصلی تقسیم بندی می‌شود. بر اساس این تقسیم بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا «پاک»، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا «قابل قبول یا متوسط»، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا «ناسالم برای گروه‌های حساس»، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا «ناسالم»، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا «بسیار ناسالم» و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا «خطرناک» است.

افزایش مأموریت‌های اورژانس

اگر احساس تنگی نفس، دوبینی، سرگیجه، سردرد و تهوع داشتید، می‌توانید به اورژانس مراجعه و یا با سامانه 115تماس بگیرید. این توصیه اورژانس تهران است، برای روزهای آلوده، که در یک هفته اخیر شاهد حجم گسترده آن در تهران و برخی شهرها بودیم.

سخنگوی فوریت‌های پزشکی تهران از افزایش ماموریت‌های اورژانس در روزهای آلوده تهران خبر داد.

شروین تبریزی در گفت‌وگو با ایلنا اعلام کرد: در هوای آلوده ۱۰ درصد افزایش مأموریت داریم.

تبریزی در پایان به نقل آماری از مأموریت‌های اورژانس پرداخت و گفت: از ۸ صبح روز شنبه تا ساعت ۱۵ روز سه‌شنبه ۱۲ هزار و ۶۷ مأموریت داشتیم که ۴ هزار و ۳۷ مورد آن قلبی تنفسی بوده است؛ یعنی ۳۳.۵ درصد از ماموریت‌ها، قلبی تنفسی بوده‌اند. همین آمار در خرداد (یعنی از شنبه ۱۲ تا سه‌شنبه ۱۵ خرداد ساعت سه) ۱۱ هزار و ۴۲۲ مأموریت بوده است که ۲۷.۴ درصد از آن (یعنی ۳ هزار و ۱۳۸) را ماموریت‌های قلبی تنفسی تشکیل می‌داده‌اند؛ یعنی نسبت به خرداد ۱۸ درصد افزایش ماموریت‌های قلبی تنفسی داشتیم که عدد چشمگیری است.

حالا باید ببینیم پیش بینی باران آخرهفته و باد و سرمای هفته آینده از حجم آلودگی هوای تهران و دیگرشهرها خواهد کاست، یا در آستانه آخرین فصل سال، زمستانی پردود را سپری خواهیم کرد.