مذاکره با قصد تعامل

آنچنان که از خبرها پیداست طرفین مذاکره کننده بیشتر سعی کردند مواضع یکدیگر را محک بزنند تا اینکه بدانند در نشست‌های آینده به‌دنبال چه چالش‌های احتمالی خواهند بود. در این مورد باید به مواضع آینده آمریکا هم اشاره کنیم زیرا بعید است تا روزی که ترامپ وارد کاخ سفید شود، ایران و تروئیکای اروپا بتوانند به نتیجه‌ای دست پیدا کنند و اتفاق خاصی قرار نیست رخ دهد. در واقع برای اینکه بدانیم این ماراتن به‌کجا خواهد انجامید باید در انتظار حضور ترامپ در کاخ سفید باشیم تا اینکه مشاهده کنیم مواضع طرفین چه تغییراتی خواهد کرد. باتوجه به پیشینه اروپایی‌ها در تقابل با ایران بعید است که در کوتاه مدت و بدون توجه به نظر ترامپ به نتیجه‌ای دست پیدا کنند. یکی از موضوعات مذاکرات فی‌مابین، حاشیه‌های جنگ اوکراین و جنگ خاورمیانه است و در کنار پرونده هسته‌ای این موارد چه مستقیم و چه غیرمستقیم روی میز قرار دارد. توجه داشته باشید که موضوع جنگ اوکراین و خاورمیانه بسیار برای اروپا پراهمیت است و در واقع آنها ابتدا می‌خواهند به این موارد بپردازند و بعد پروند هسته‌ای را مورد بررسی قرار دهند. با همه این موارد باید بگوییم که نفس مذاکره همواره مثبت است. اینکه ما با اروپایی‌ها ارتباط داشته باشیم همواره مثبت ارزیابی خواهد شد. در این مدت هم نباید در رابطه بین ایران و اروپایی‌ها فاصله ایجاد می‌شد. باتوجه به پیچیدگی پرونده‌‍‌های ذکر شده و البته انتقال قدرت در آمریکا خیلی نباید به‌دنبال نتیجه باشیم. ایران تلاش دارد تا با ادبیات بازدارنده به تغییر دکترین هسته‌ای خود اشاره کند تا اینکه بتواند در ادامه از اروپایی‌ها امتیاز بگیرد. توجه داشته باشید که نه اروپایی‌ها می‌توانند از ادبیات تند خود نتیجه بگیرند و نه ایران خواهد توانست با این واکنش‌ها به‌دنبال امتیاز گرفتن باشد. نفس مذاکره می‌رساند که طرف‌ها باید در چارچوب تعامل موارد را بررسی کنند. این احتمال وجود دارد که در آینده و با روی کار آمدن ترامپ حتی تحریم‌ها بر علیه ایران سنگین‌تر شود و در ادامه اقتصاد ایران بیشتر وارد محدودیت خواهد شد.

*قاسم محبعلی

تحلیلگر مسائل بین‌الملل