توافق در داخل؛ تقویت دیپلماسی

 حالا در وضعیتی قرار داریم که نیاز به مذاکره و گفت‌وگو با جهان بیش از گذشته حس می‌شود. شرایط فعلی موضوع گفت‌وگو را بسیار حساس کرده است. باید توجه داشت که نمی‌توان به تندروها اجازه تاثیرگذاری داد. آنها نشان داده‌اند که به هیچ وجه نگاه مثبتی به مذاکره و گفت‌وگو ندارند و از این بابت نگران افزایش فشارها بر کشور نیستند. نگاهی به دوره قبلی مذاکرات که توسط این گروه مدیریت می‌شد، تا حد زیادی روشن کننده نگاه آنها به این مقوله است. در حالی که ما تلاش داشتیم به جهان نشان دهیم که نگاهی مسالمت آمیز به مشکلات داریم، تندروها اجازه این کار را نمی‌دادند. عجیب اینکه در مواردی شاهد سنگ‌اندازی آنها در این راه بوده‌ایم که متاسفانه این افراد نتوانسته‌اند عدم پیوند خود را با کاسبان تحریم به مردم نشان دهند. از این رو برخی معتقدند برای برخی از تندروها منافع ملی و آینده ایران اهمیتی ندارد. رویکرد آنها را در چند انتخابات هم دیده‌ایم. مشاهده شده است که این افراد برای رسیدن به قدرت گاهی به آسانی برخی حقوق شهروندان را نادیده می‌گیرند و به‌جای اینکه خود را با مردم هماهنگ کنند تا از آنها رای بگیرند، حاضرند شرکت در انتخابات حداقلی باشد. این کار فقط و فقط موجب دلسردی و دلزدگی مردم و رای‌دهندگان می‌شود. تجربه انتخابات گذشته نشان می‌دهد که هرگاه شرکت مردم در انتخابات چشمگیر باشد، آنها جایی در راس حاکمیت ندارند. اکنون می‌بینیم با شروع دور جدید مذاکرات احساس خطر کرده‌اند و برای حفظ جایگاه خود و بقای سیستم فکریشان حاضرند به تمامی در مقابل تصمیمی بایستند که در سطح حاکمیت گرفته می‌شود. این گروه با هر چیزی که منافع‌شان را به‌خطر بیندازد، با تمام توان مقابله می‌کنند. ممکن است کسی بگوید این کاری است که هر گروه سیاسی انجام می‌دهد اما اینجا موضوع رعایت اخلاق و پرنسیب سیاسی است. اکنون مصلحت ایران و منطقه در کاستن از تنش است تا بتوانیم از این راه اهداف دشمان ایران را به ناامیدی تبدیل کنیم. همیشه راه‌حل عبور از بحران جنگ نیست، مساله مدیریت است و هر تصمیمی که در سطح کلان برای کشور گرفته شود، لازم است همه با آن همراهی کنند. البته باید تاکید کرد که مذاکره‌ای که از آن تسلیم محض برداشت شود، به هیچ وجه قابل قبول نخواهد بود. آقایان در دو دولتی که در اختیار داشتند با تندروی در سیاست خارجه شرایط داخلی را سخت‌تر کردند و اکنون این تنش‌ها و بحران‌ها عواقب همان سیاست‌هایی است که تندروها دنبال می‌کرده‌اند. اکنون می‌بینیم براساس همان عملکردها کمر شهروندان زیر بار مشکلات معیشتی در حال شکستن است. واقعیت این است که برای بهبود وضعیت معیشتی مردم می‌توان از ابزار سیاست خارجی استفاده کرد و در عین حال لازم است در نگاه به سیاست داخلی تغییراتی داشته باشیم. هر نوع اقدام بازدارنده‌ای در کنار قوای نظامی، اجماع و انسجام درونی جامعه معنا می‌یابد. اگر همچنان در کشور شکاف وجود داشته باشد و چالش‌ها برطرف نشود، بسیار سخت خواهد بود که در برابر دشمنان کشور مقاومت کنیم. از این رو گفته می‌شود که آرامش و وفاق در داخل به معنای تقویت بنیه دفاعی کشور در برابر دشمنان خارجی است و در آن صورت قدرت دیپلماسی ما بیشتر خواهد شد.

*جواد امام

سخنگوی جبهه اصلاحات