رفع فیلترینگ مطالبه عمومی
موضوع فیلترینگ بهنوعی مطالبه عمومی جامعه محسوب میشود و از فضای سیاسی و اعمال نظرهای سیاسیون و شخصیتها عبور کرده است. همه آنهایی که در این کشور زندگی میکنند بدون در نظر گرفتن دیدگاههای سیاسی از رئیسجمهوری میخواهند تا یکبار برای همیشه موضوع فیلترینگ را به دست فراموشی بسپارد.
بنابراین موضوع رفع فیلترینگ فراتر از این حرفهاست که برخی گروهها، صاحبان رسانه و بلندگو بخواهند واکنش نشان دهند و از رخدادش جلوگیری کنند. دو رویکرد کلی در این زمینه وجود دارد. افرادی که تلاش میکنند فیلترینگ رفع شود و دستهای دیگر که مخالف رفع محدودیتها هستند آن هم به این دلیل که منافع اقتصادیشان ضربه خواهد خورد. آنها همواره خود را مخالف رفع محدودیتها نشان میدهند و همچنان نمیخواهند بپذیرند که ردیفهای مالی که از راه فروش فیلترشکن به حسابشان میآید دیگر وجود نخواهد داشت. بههمین دلیل با بهکارگیری افراد صاحب تریبون میخواهند فضا در انحصارشان باقی بماند. تندروها همواره از خطرات رفع فیلترینگ حرف میزنند. خطراتی که در واقع وجود ندارد بلکه اکنون که همه اقشار و همه سنین بهراحتی میتوانند به فیلترشکن دست پیدا کنند فضا خطرناکتر است. جامعه مدنی اکنون به حدی از بلوغ رسیده است که بدانند چه میخواهند چه نمیخواهند یا اینکه کدام راه درست است و کدام مسیر اشتباه. به همین دلیل آنها میتوانند برای خانواده خود تصمیمگیری کنند. روزهایی همین دلسوزان دغدغه ویدئو و ماهواره داشتند ولی گذشت زمان نشان داد میتوانیم از فضای مثبت تکنولوژی و رسانههای عمومی استفاده کنیم و هیچ خطری شهروندان را تهدید نکرد. باوجود توضیحات کارشناسانه دلسوزان چطور برخی هنوز نسبت به این مهم حساس نیستند که نمیتوان درهای کشور را بر روی پیشرفت و تکنولژی بست؟ ترویج استفاده از فیلترشکن بهجایی رسیده که سرمایهها و اعداد بزرگی در بازار مطرح میشود. این اعداد و ارقام کم نیستند. فضای مجازی اکنون در انحصار مافیای فیلترشکن است و نباید اجازه این اقدامات داده شود. تندروها نگران نباشند چون مردم خودشان میتوانند فضای فرهنگی جامعه را مدیریت کنند. رئیسجمهور باید اقدامات عملی خود را در ادامه شعارهای انتخاباتیش انجام دهد و در واقع این انتظار وجود دارد که در 100 روز ابتدایی این محدودیت از بین برود.
*زهرا نژادبهرام
فعال سیاسی اصلاحطلب
ارسال نظر