پزشکیان مراقب آدرس های غلط باشد

واعظ آشتیانی بر این باور است که باید به دولت پزشکیان کمک کرد چرا که موفقیت دولت به منزله موفقیت کشور است اما در عین حال  به وی توصیه  کرد مراقب افرادی که آدرس غلط می دهند باشد.در ادامه ماحصل گفت وگوی«آرمان ملی» با واعظ آشتیانی را می‌خوانید.

*دولت پزشکیان با شعار محوری وفاق ملی کار خود را آغاز کرده است. به نظر شما رویکردی که دولت در پیش گرفته به همراه نیروهایی که برای تحقق این شعار به کار گرفته به چه میزان از قابلیت تحقق وفاق ملی برخوردار هستند؟

وفاق ملی شعار خوب و محترمی است، ولی بهتر بود وفاق کارآمدی در کشور شکل می گرفت.نکته دیگر اینکه هنوز رئیس جمهور و کابینه تعریف دقیقی از وفاق ملی نکرده‌اند که هدف آنها از بیان این شعار چیست و بهتر است تعریف دقیقی از سوی دولت از مفهوم وفاق ملی صورت بگیرد.در اغلب کشورهای جهان احزاب نقش تعیین کننده‌ای در تشکیل دولت‌ها دارند و این احزاب هستند که کادرسازی و برنامه‌ریزی می‌کنند تا یک دولت شکل بگیرد.نکته مهمی که در احزاب در دنیا وجود دارد این است که احزاب مختلف در اصول با هم اشتراک دارند و بلکه در فرعیات و روش‌ها متفاوت هستند.در ایران ما حزب نداریم و بلکه جریان سیاسی داریم. احزاب زیادی وجود دارند که ثبت هم شده‌اند اما در عمل کارایی و تأثیرگذاری یک حزب را ندارند.به همین دلیل من نمی‌توانم نام دولتی که به این شکل تشکیل شده را دولت وفاق ملی دانست. ما که قصد نداریم یک شرکت سهامی تشکیل بدهیم و بلکه هدف این است که دولت شکل بگیرد.کسی که مدعی دولت وفاق ملی است باید به استفاده از ظرفیت‌های جریان های سیاسی دیگر باور داشته باشد.

*آیا این باور وجود ندارد؟

اگر قرار است در کشور وفاق ملی شکل بگیرد بهترین فرمول آن شایسته سالاری است.اگر دولت شایسته ترین و متخصص ترین افراد را در حوزه های مختلف بدون در نظر گرفتن گرایش سیاسی،قومیت و یا هر چیز دیگری به کار بگیرد در راستای وفاق ملی حرکت کرده است.چقدر خوب است که دولت دو شعار قانون مداری و شایسته سالاری را در دستور کار خود قرار بدهد و به این سمت حرکت کند.

*به دلیل نداشتن تحزب در کشور همواره سهم خواهان در فردای پس از انتخاب به دنبال سهم خواهی بودند. به نظر شما پزشکیان به چه میزان در مقابل سهم‌خواهی‌ها ایستادگی کرد؟

آقای پزشکیان تا حدودی در مقابل سهم خواهی‌ها ایستادگی کردند اما در جاهایی امتیازهایی دادند که برای برخی افراد سوال و ابهام ایجاد کرده است.هر چند هر فردی که رئیس جمهور شده درباره انتخاب هایی که انجام داده سوال های مطرح بوده است. با این وجود هرچه این سوال ها کمتر باشد نشان می دهد که این انتخاب ها مناسب بوده است.البته برای انتخاب کابینه و مدیران دولت چهاردهم کارگروهی تشکیل شد و این احتمال وجود دارد که برخی انتخاب‌ها به واسطه انجام شده است. با این وجود من در برخی انتصابات که در دولت صورت گرفته اما و اگر می‌بینم.

*در کدام مورد اما و اگر وجود دارد؟

قانونی در کشور وجود دارد که هر فردی که قصد دارد در یک سازمان و نهاد استخدام شود باید درباره وی استعلام گرفته شود.این استعلام هم شامل همه افراد می شده است. سوالی که در شرایط کنونی مطرح است این است که آیا همه انتصاباتی که در دولت صورت گرفته دارای این استعلام بوده یا خیر؟به نظر می‌رسد در مورد برخی افراد این استعلام صورت نگرفته و به همین دلیل صحبت‌هایی پیرامون این افراد مطرح است.به همین دلیل نیز من معتقدم به جای اینکه درباره وفاق ملی صحبت کنیم بهتر است درباره وفاق شایسته سالاری صحبت کنیم.آیا کسانی که دارای پرونده‌های قضایی و امنیتی هستند می‌بایست حتمأ به عنوان وزیر یا مدیر انتخاب می شدند؟آیا این مسأله در راستای وفاق ملی است؟

*انتخاب این افراد براساس کارآمدی نبوده است؟

قطعا افراد کارآمدتر از این افراد در کشور وجود دارند.چرا در حالی که افراد کارآمدتر و موجه‌تری وجود  دارد اصرار به انتخاب برخی افراد وجود دارد؟ هنگامی که به صورت سوال برانگیزی اصرار به انتخاب برخی افراد وجود دارد  شائبه  اینکه  این افراد سهمیه هستند، به وجود می‌آید.شرایط به شکلی است که افرادی که اصرار می شود که فردی که ممکن است استعلام نیز نداشته باشد به کار گرفته شود.

*اگر سهم خواهی‌هایی در انتخاب مدیران دولتی صورت گرفته بود چرا مجلس به همه وزرای کابینه رأی اعتماد داد؟

در گذشته نیز برخی افراد از رهبری خرج کردند اما به مرور زمان مشخص شد که صحت ندارد.با این وجود در جلسه دفاع رئیس جمهور از کابینه ایشان عنوان کردند کاری نکنید که من ناچار شوم ناگفتنی‌ها را نیز به زبان بیاورم.من فکر می کنم مجلس نیز به سخنان رئیس جمهور  اعتماد کرد و به همه وزرای پیشنهادی رأی اعتماد داد.البته من معتقدم مجلس بهانه نیز دست دولت ندارد که فردا عنوان شود ما به دنبال وفاق ملی بودیم اما مجلس اجازه نداد.من فکر می کنم در این زمینه اتفاق خوبی رخ داد.مجلس کاتالیزور است اما دولت باید به شکلی عمل کند که این کاتالیزور فعال نشود.در واقع مجلس نباید پس از مدتی به این نتیجه برسد که در مورد حسن نیتی که به دولت نشان داده اشتباه کرده و باید رویکرد دیگری در پیش بگیرد.

رئیس جمهور مراقب کسانی که40 سال برای کشور نسخه اقتصادی پیچیدند اما شرایط اقتصادی امروز کشور به این نقطه رسیده نیز باشند.این افراد اگر رویکرد دولت باب میل آنها باشد نسخه می پیچند و اگر رفتار دولت باب میل آنها نباشد سیاه نمایی می کنند

*اصلاح‌ طلبان نسبت به انتخاب برخی افراد در دولت انتقاد داشتند و معتقد بودند سرمایه اصلاح طلبی که در حمایت از دولت به کار گرفته شده می بایست در راستای اهداف اصلاح‌طلبی به کار گرفته شود. دیدگاه شما در این زمینه چیست؟

من فکر می‌کنم این استراتژی با« دست پس زدن و با پا پیش بکش» است.اصلاح‌ طلبان در شرایط کنونی امتیازهایی  به دست آورده‌اند و در عین حال عنوان می کنند  از این وضعیت رضایت ندارد اما واقعیت این است  که از وضعیت کنونی رضایت دارند.این استراتژی نیز به این دلیل در پیش گرفته شده که در حوزه‌های دیگر بتوانند امتیازهای جدیدی به دست بیاورند.این امتیازها نیز می تواند در انتخاب استانداران و سفرا در آینده خود را نشان دهد.البته در این زمینه برخی گروه های سیاسی به دنبال این هستند که به مردم القا کنند که این دولت موفق نخواهد بود و نمی تواند مشکلات کشور را حل کند. واقعیت این است که اگر ما قلبمان برای کشور می تپد باید در حد بضاعت خود به دولت کمک کنیم. هر چند در دولت‌های گذشته نیز این وضعیت وجود داشته و برخی منتظر بوده‌اند که دولت چه زمانی زمین می خورد که آنها به منافع خود برسند.به نظر می‌رسد این وضعیت در شرایط کنونی نیز وجود دارد.البته برخی دولت‌ها خودشان فضای التهاب در کشور به وجود آورده‌اند و شرایطی را رقم زده اند که جریان‌های سیاسی اعتراض کنند.در واقع برخی از دولت‌ها خودشان تولید کننده محتوا برای دعوای سیاسی بوده اند.به همین دلیل آقای پزشکیان باید تلاش کند دولتی شکل بگیرد که تولید دعوا نکند.این نکته را نیز باید در نظر گرفت که دولت پزشکیان مصون از انتقاد نیست و در آینده براساس عملکردی که خواهد داشت ممکن است انتقاداتی تندی نیز به دولت وارد شود.

*به نظر می‌رسد دولت پزشکیان توسط دو گروه تندرو منتسب به دو جریان سیاسی تهدید می‌شود.پزشکیان در چنین شرایطی چه رویکردی باید در پیش بگیرد؟

برخی مسائل به شکلی است که به هر طریقی که با آن رفتار کنید یک بهانه از دل آن بیرون می آید.برخی اوقات نقد منصفانه و مبتنی بر عقلانیت است.با این وجود در برخی مسائل انتقاداتی مطرح می‌شود که بیشتر شبیه انتقام است.هیچ دولتی مصون از خطا و انتقاد نیست. دیکته نانوشته غلط ندارد.با این وجود در دیکته ای که دولت می نویسد باید کمتری غلط وجود داشته باشد.آقای پزشکیان شعار مهم وفاق ملی را مطرح کرده اما مهم عمل کردن به این شعار است.من به عنوان یک کنشگر سیاسی و اجتماعی به آقای رئیس جمهور توصیه می کنیم مراقب افراد غلطی که آدرس غلط می دهند باشند.این وضعیت در حوزه‌های مختلف ممکن است وجود داشته باشد.این افراد نیز چهره موجهی به خود می‌گیرند و در عین حال مسیر دولت را به بیراهه می‌کشانند.از سوی دیگر رئیس جمهور مراقب کسانی که40 سال برای کشور نسخه اقتصادی پیچیدند اما شرایط اقتصادی امروز کشور به این نقطه رسیده نیز باشند.این افراد اگر رویکرد دولت باب میل آنها باشد نسخه می پیچند و اگر رفتار دولت باب میل آنها نباشد سیاه نمایی می کنند.