بازنشستگان و حقوقی که تا پایان ماه هم نمیرسد
چشم به راه حقوق اندک بازنشستگی
آرمان ملی – شفق محمدحسینی: هر روز تاریخ را میپرسد، به انتظار بیستم هرماه که از راه برسد و برای گرفتن حقوق بازنشستگی اش مراجعه کند. حقوقی که هرماه با حاشیه ای همراه است. تابه حال پیش نیامده است که زود واریز شود، اما تا دلتان بخواهد، دیرتر از زمانی که اعلام می شود، به حسابشان واریز می شود.
این را همه متفق القول قبول دارند، از خانم مدیر بازنشسته گرفته تا مدیر سابق پتروشیمی، که بعد از بیش از 35سال سابقه کار، حالا حقوقش حدود23میلیون تومان است. اما همین رقم هم برای خیلی از بازنشستگان آرزویی دور و دراز است. اما پسر یکی از بازنشستگانی که مادرش مددکار اجتماعی بوده است، می گوید: مادرم حدود سال45مدرک کارشناسی داشت، حالا حقوق بازنشستگی اش حدود11میلیون است! تیرماه امسال بود که مبلغ3میلیون تومان به حساب بیش از 4میلیون بازنشسته تامین اجتماعی واریز شد. این مبلغ که تحت عنوان علی الحساب متناسب سازی و معیشت بازنشستگان برای 3ماه ابتداری سال، واریزشده است. اما این مبلغ بعد از گذشت فصل تابستان و اکنون که تنها 8روز از مهرماه باقی مانده است، هنوز خبری از واریزآن برای 3ماهی که گذشت نیست. طبق گفته علی دهقان کیا، رییس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی، حقوق این ماه بازنشستگان هم هنوز واریز نشده است، چه برسد به مبلغ اضافی بابت متناسب سازی.
بازنشستگان اما همچنان چشم به راه هستند، هرچند این حقوق برای تا نیمه یک ماهشان هم کفایت نمی کند، اما باز به قول برخی از آنها، کاچی بهتر از هیچی است. عادت کرده ایم به انتخابِ بینِ بدو بدتر، بدی که فاصله اش تا بدتر، چندقدمِ ناقابل بیشتر نیست. آرام روی نیمکتِ پارک نشسته است و محوِ افق های دوردست است، همین که تا پارک می آید و چند ساعتی دور است از خانه، خدا را شکر میکند. بازنشسته ارتش است، از حقوقش رضایتی ندارد، اما می گوید دخترم مگر کاری از دستت برمی آید؟ کار از کار گذشته است! جوان ها بیکارند. بازنشسته ها بعضی هاشان حتی دوشیفت کار میکنند! اینجا همه چیز عجیب و غریب است! برعکسِ نگاهِ آرامی که دارد، همه این تناقض ها ذهنش را به ریخته است. از پسری می گوید که در خانه دارد، نه کار درست حسابی دارد و نه درس خوانده است.
خانمی حدود 74ساله می گوید که بخش زیادی از حقوش را مجبور است برای قسط مدرسه نوه اش بپردازد. می گوید مدرسه دولتی نزدیک خانه برای ثبت نام پیدا نکردیم. مدرسه غیرانتفاعی هم فقط هزینه ثبت نامش 70میلیون تومان شده است، که پسرم توانایی پرداخت آن را نداشت، به همین خاطر من و همسرم هرماه بخشی از حقوق بازنشستگی مان را روی هم می گذاریم و قسط مدرسه نوه مان را می دهیم. حقوقی که به خرج و مخارج اولیه خودمان دونفر هم نمی رسد، حالا حساب کنید این خرج ها هم به آن اضافه شود. باز هم در نهایت می گوید که کاش لااقل مدرسه اش آن کیفیت لازم را داشت. این همه پول بابت شهریه می گیرند و کیفیت سیستم آموزشی شان هیچ تفاوتی با مدرسه های دولتی ندارد. می گوید تا10روز بعد از آغاز سال تحصیلی هنوز کتاب نداشتند.
هنوز اتفاقی نیفتاده است
هرچند سازمان تامین اجتماعی زمان واریز حقوق مهرماه بازنشستگان را اعلام کرده است، که قراربوده بر طبق حروف الفبا از دیروز واریزشود، اما هنوز دریافتی نداشتند. ماههاست که حقوق بازنشستگان دقیقا در تاریخی که اعلام می شود، واریز نمی شود. حقوقی که مبلغش کفاف زندگی پر چالش این روزها را نمی دهد. در سال های اخیر، با افزایش سرسام آور بهای اغلب اقلام ضروری، سفره خانواده ها مدام کوچک تر شد. تا جایی که حالا حتی اعضای خانواده هم به زحمت دورِ آن جا می شوند!
علی دهقان کیا، رییس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی، درباره وضعیت همسان سازی حقوق بازنشستگان به آرمان ملی گفت: هنوز هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است. اینکه اعلام شده است، حقوق قبلی شان است. هنوز به جایی نرسیدیم ، که آخرین جلسه باشد و ما به نتیجه رسیده باشیم. مساله ای که برای ما اهمیت دارد، قانون است. ما در تلاش هستیم که اگر مشکل قانونی وجود دارد، یا اختلاف نظری با سازمان تامین اجتماعی است برطرف شود. هرچند اختلاف نظری به آن صورت با تامین اجتماعی نیست و فعلا تصمیمی گرفته نشده است.
دهقانکیا درباره آخرین وضعیت افزایش حقوق بازنشستگان افزود: ما 3پیشنهاد به کمیسیون اجتماعی مجلس دادیم که هنوز در دست بررسی است و تا نهایی نشود، نمی شود حرف آخر را زد و یا آنرا اعلام عمومی کرد.
رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی درباره وضعیت معیشت بازنشستگان نیز افزود: متاسفانه حقوق بازنشستگان با تاخیر انجام می شود. معمولا چند روز جابه جا می شود. مثلا هنوز حقوق آنها که قرار بوده بیستم پرداخت شوند، را ندادند. هرماه باید یک استرسی به بازنشستگان وارد شود. یک ماه متناسب سازی است، یک ماه وام است و یک زمانی هم حقوق های آنهاست.
او با بیان اینکه بازنشستگان روی زمان واریزی حقوق خود حساب کرده، گفت: بازنشسته فردای روزی که حقوقش را دریافت می کند، باید قسط هایش را پرداخت کند. همین به تعویق افتادن ها سبب می شود که نتواند طبق وعده ای که داده است، خوش قول باشد. همین سبب می شود که اعتبارش را از دست بدهد.
دهقان کیا درباره نارضایتی های بازنشستگان از وضعیت حقوق خود افزود: اینها گله مند هستند که چرا وقتی می گویید بیستم به بیستم حقوقتان را پرداخت می کنید، باز به تاخیر می اندازید؟ مثلا زمانی بوده که گفتند بیستم پرداخت می کنیم، اما دوم یا سوم ماه بعد پرداخت شده است. ما امیدواریم که با آمدن مدیرعامل جدید و شناختی که از ایشان داریم، این مشکلات به زودی رفع شود.
حقوق کلی بازنشستگان ، با حق مسکن و بن، حدود9میلیون و 500 هزارتومان است که در مواردی حق اولاد هم به این رقم اضافه می شود. این درحالی است که آنها در بخش درمان، باتوجه به اینکه بیمه درمان، تنها بخش بسیار کمی از هزینه های درمان آنها را تامین می کند هم دچار مشکل هستند.
مدیرسابق یکی از شرکت های پتروشیمی درباره زمان و میزان حقوق دریافتی خود به آرمان ملی گفت: قبلا زودتر پرداخت می شد. مثلا حدود8سال قبل، معمولا بیستم هرماه، حقوقم با اندکی بالا و پایین، در حد یک دوروز پرداخت می شد، اما هرچه جلوتر رفتیم، زمانش کم کم جابه جا شد و حالا تقریبا آخرشب سی ام ماه یا سی و یکم، پرداخت می شود. حقوق دریافتی ام هم بعد از 35سال سابقه کاری،حدود23 میلیون تومان است. مشکل یکی دوتا نیست. بعداز 30 سال سابقه کار، حالا چندسالی است که به بیماری خودایمنی مبتلا است. چندروز پیش برای مشکلی که داشت به پزشک مراجعه کرده است، هزینه دارو و درمان و آزمایش های این مرد حدود60ساله، بین4تا5میلیون تومان شده است، که به گفته خودش در بهترین حالت، بیمه تکمیلی تنها بخشی از آن را پرداخت خواهد کرد. این درحالی است که با بالارفتن سن، مصرف ویتامین برای اغلب سالمندان ضروری است. آن هم در بیمارانی نظیر آنها که به خودایمنی مبتلا هستند. این مصرف ویتامین باید مداوم باشد و همین سبب می شود میزان قابل توجهی از درآمد آنها برای بخش درمان مصرف شود. البته اگر میزان اجاره بها، تامین غذای موردنیازاولیه، مبلغی از حقوق ناچیزشان باقی بگذارد. حالا این همسان سازی در بهترین حالت ماهی یک میلیون تومان به مبلغ دریافتی ماهانه آنها افزوده خواهد کرد، که آن هم اندازه بهای دو نوع ویتامین هم نمی شود، چه برسد به اینکه این میان بیماری تازه ای هم از راه برسد و مهمان ناخوانده سفره های کوچکِ آنها شود.
همه این مسائل ضربه های روحی جبران ناپذیری را به بازنشستگانی وارد می کند، که سالها در چرخه تولید و صنعت این کشور زحمت کشیدند. برخی شان آموزش دادند و فرزندانمان را تربیت کردند، حالا نیازمند نگاه گرمتری هستند.
ارسال نظر