نگاهی به پرونده جدید تاج زاده
پس از انتشار خبر تشکیل پرونده‌ای جدید علیه مصطفی تاج‌زاده،وی اقدام به انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به رهبری کرده که می‌توان از محتوای نامه به قصد و نیت واقعی ایشان از انتشار یادداشت‌های متنوع در فضای مجازی رسید.
مداقه و تحلیل یادداشت‌های تحریر شده توسط تاج زاده مبین این ادعاست که هدف و غایت نهایی وی چیزی نیست جز نقد بر شیوه حکمرانی و انتقاد به عملکرد حکومت بدون هر گونه قصد مجرمانه یا سوءنیتی و به همین سبب باید پذیرفت ارکان بزه تبلیغ علیه نظام یا اقدام علیه امنیت در رفتار آقا مصطفی دیده نمی‌شود. تشکیل پرونده جدید علیه ایشان و محتوای نامه ای که وی خطاب به رهبری نگارش کرده، سبب یادآوری جلسه دادرسی به اتهام دوتن از موکلین عزیزم شد که با انتشار ویدئو و سرودن ترانه به نقد عملکرد مسئولین پرداخته بودند، در آن محکمه خطاب به رئیس دادگاه انقلاب گفتم؛پیش از هر نکته‌ای از شما تقاضا دارم به تاریخ انتشار ویدئو و ترانه این دو هنرمند دقت کنید. در ادامه نظر به انتشار ویدئو در اوایل اردیبهشت ماه، برای جناب رئیس از وقایع فروردین ماه نمونه هایی مانند: اختلاس چند میلیاردی در چای دبش و سایر دسته گل‌های فساد که حضرات به آب داده اند، مصادیقی عرض کردم. در ادامه به جناب قاضی عرض کردم محتوای آنچه این هنرمندان به زبان ترانه سروده‌اند با آنچه سران کشور در نقد عملکرد برخی مقامات متذکر شده اند علیرغم تفاوت در بیان، از حیث محتوایی مشابه است . این مقدمه را از این حیث عرض شد تا پیش از تحلیل پرونده جدیدی که برای آقا مصطفی تاج زاده مطرح شده، توجه برخی مقامات را به این نکته جلب کنم که علیرغم تفاوت در شیوه بیان مطالب انتقادی آنچه مهم است محتوا و ماهیت مطلب است لذا از مقامات قضایی و...که متصدی رسیدگی به پرونده آقا سید هستند، این پرسش قابل طرح است؛ بر فرض که شکل و نوع انتقاد آقای تاج‌زاده برخلاف طبع برخی تلقی شود، آیا محتوا و فحوای مطالب مطرح شده از سوی وی واجد نکاتی جز نقد شیوه حکمرانی و انتقاد از عملکرد حکومت است؟ که در چنین فرضی پرسش بعدی آن است که مگر بارها عالی‌ترین مقام رسمی کشور یعنی رهبری از فساد مالی و اختلاس برخی منسوبین حکومت گلایه نکرده اند؟ در چنین فرضی آنچه از سوی ایشان در مقام گلایه بیان می‌شود با آنچه سایر منتقدین مطرح می‌کنند علیرغم تفاوت در نوع بیان، واجد محتوا و ماهیتی یکسان است. آیا این تفاوت دلیل موجهی است برای انتساب اتهام؟ با این وصف لازم است پیش از هر اظهار نظری محتوای آنچه آقای تاج زاده از درون زندان در قالب یادداشت منتشر می‌کند را منطبق بر قوانین جاریه کشور تحلیل و بررسی کرد. با مرور محتوای یادداشت ها و نکاتی که منتسب به ایشان در فضای مجازی منتشر می‌شود این امر استخراج می شود که آنچه ایشان مطرح می کند چیزی نیست جز نقد بر شیوه حکمرانی و انتقاد به عملکرد حکومت، بی آنکه رکنی از ارکان بزه تبلیغ علیه نظام یا اقدام علیه امنیت در آن دیده شود. لذا وقوع بزه تبلیغ علیه نظام یا اقدام علیه امنیت در چنین فرضی ممکن نیست. مستند به ماده۵۰۰قانون مجازات اسلامی تنها فرضی که ممکن است شخصی با اتخاذ رفتاری منطبق بر اوصاف تعریف تبلیغ مرتکب رفتار مجرمانه ای علیه نظام(رژیم سیاسی) شود زمانی است که وی با فعل و رفتار ارتکابی اش به نفع گروه‌ها و سازمان‌های مخالف نظام تبلیغ کند. اما چنانچه مطالب منتشر شده از سوی شهروندی در قالب نقد شیوه حکمرانی قلمداد شود، نمی توان این دست رفتارها را بر ارتکاب جرم تطبیق داد چراکه نقد حکومت مصداقی از حقوق اساسی-سیاسی هر شهروندی است. در تایید چنین تفسیری می توان از قانون مطبوعات مصداق آورد: انتقاد سازنده که در تبصره ذیل ماده ۳ اصلاحیه قانون مطبوعات مصوب ۱۳۷۹ آمده است: «انتقاد سازنده مشروط به دارا بودن منطق و استدلال و پرهیز از توهین، تحقیر و تخریب می‌باشد» با تبلیغ علیه نظام تفاوت بنیادین دارد و حتی در موارد تردید در خصوص انتقاد سازنده و تبلیغ علیه نظام، مطابق با اصل ۳۷ قانون اساسی، اصل را بر برائت و بی گناهی مرتکب باید دانست. جرم اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور یا عضویت در گروه های معاند به قصد براندازی نظام و... ماده۶۱۰قانون مجازات اسلامی در مقام جرم انگاری اقدام علیه امنیت داخلی و خارجی کشور به عبارت اجتماع و تبانی اشاره می کند.عطف به عنصر قانونی این بزه، تحقق عنصر مادی جرم مذکور مستلزم شناسایی رفتاری مبتنی بر اجتماع و تبانی دونفر یا بیشتر برای ارتکاب جرم به قصد اقدام علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور است که مهم ترین رکن وقوع چنین جرمی همانا تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور است! از جمله مهم‌ترین اقدامات لازم برای انتساب چنین جرمی به افراد، پس از توجه به ارکان تشکیل دهنده جرم، تطبیق این عناصر با رفتار مرتکب یا مرتکبین در قالب عنصر مادی جرم یا همان عملیات اجرایی است. بنا به چنین حالتی تحقق عنصر مادی بزه مذکور در ماده ۶۱۰ مستلزم این وضعیت است که دو یا چند نفر با هدف ارتکاب جرم علیه امنیت کشور با یکدیگر هماهنگ شده، نشانه و قرینه‌ای محکمه پسند برای وقوع جرم مورد نظر از سوی ایشان وجود داشته باشد! حال این پرسش مطرح است که چطور ممکن است شخصی در حبس و بازداشت با انتشار مطالبی ولو علیه نظام قادر به ارتکاب جرم علیه امنیت کشور باشد؟یا بتواند با انتشار مطلب علیه نظام تبلیغ کند؟ آیا محیط و فضای زندان واجد شرایط مساعد برای ارتکاب چنین جرایمی است؟ در کدام فصل از قانون مجازات نقد و انتقاد به شیوه حکمرانی و حکومت جرم تعریف شده؟
*محمدهادی جعفرپور
وکیل دادگستری
ارسال نظر