درگیری در اردوگاه دوقطبی‌سازان

از این ترکیب شگفت‌انگیز اینکه بدانید پناهیان در این مجلس حمله تندی به روزنامه کیهان کرده است. او  از منبری که پیش‌تر، از آن برای حمله به جریان اصلاحات و چهره‌های دولت روحانی استفاده کرده بود، روزنامه کیهان را به «استفاده از بودجه دولتی» برای «دوقطبی‌سازی» متهم کرد و از قالیباف خواست که قوانینی در مجلس وضع کنند که که رسانه‌های ایجادکننده این دوقطبی‌ها، توقیف شوند.

*دلیل حمله پناهیان به کیهان چه بود؟

منظور پناهیان از دوقطبی‌سازی کیهان روشن نیست. در ماه‌های اخیر، حملات روزنامه کیهان به مسعود پزشکیان و تیم پیشنهادی او برای دولت چهاردهم، همانطور که انتظار می‌رفت، شدید بود. این حملات بیشتر به انتخاب افرادی مانند محمدرضا ظفرقندی به‌عنوان وزیر بهداشت و احمد میدری به‌عنوان وزیر رفاه مربوط می‌شد. کیهان و نمایندگان وابسته به جبهه پایداری معتقد بودند این چهره‌ها به‌دلایل سوابق سیاسی‌شان از جمله حمایت از اعتراضات سال ۸۸ و مواضع انتقادی نسبت به حکومت، صلاحیت وزارت ندارند. کیهان و حامیانش معتقدند که انتخاب این افراد با مبانی اعتقادی نظام و اصول انقلاب همخوانی ندارد و به نوعی با ارزش‌های ولایت فقیه در تضاد است. آن‌ها همچنین نسبت به تاییدیه‌های امنیتی این افراد اعتراض داشتند. این موضوع به‌ویژه با حملات کیهان به مهاجرانی، که به‌عنوان سخنگوی دولت انتخاب شده بود، تشدید شد. روزنامه کیهان در مقاله‌ای انتخاب مهاجرانی را «نگران‌کننده» خواند چرا که او «کوچک‌ترین اعتقادی به مبانی و اصل نظام نداشته و در آشوب‌ها نقش‌آفرینی کرده.» روزنامه کیهان به دستور رئیس‌جمهور برای بازبینی پرونده اساتید و دانشجویان اخراجی هم واکنش تندی نشان داده است. این روزنامه در سرمقاله‌ای گفته «نباید به مشاوران نااهل اجازه بدهد «وفاق ملی» موردنظر ایشان را به «وفاق میلی»! تبدیل کنند.»

*آتش ضدحمله کیهان و یاران به سمت پناهیان

در مقابل، کیهان و شخصیت‌های وابسته به آن واکنش تندی به اظهارات عجیب علیرضا پناهیان نشان دادند. محمد ایمانی، عضو شورای سردبیری کیهان، در پاسخ به پناهیان او را به «خطای تشخیص» متهم کرد و گفت که وی به سمت «جبهه خودی» شلیک کرده است. بخش آنلاین کیهان سابقه پناهیان را به او یادآوری کرده و نوشت: «۱۹ شهریور ۱۳۹۹ که برای دفاع از آقای پناهیان در مقابل هجمه ناجوانمردانه رسانه‌های زنجیره‌ای و لشگر مجازی‌شان و حتی برخی جریان‌های داخل جبهه انقلاب نوشتیم؛ فکرش را هم نمی‌کردیم که حدود ۴ سال بعد در ۱۴ شهریور ۱۴۰۳ آقای پناهیان (احتمالا ناخواسته و شاید با مشورت و آدرس غلط برخی اطرافیان) به همان سو بروند و آرزو‌های چندین و چند ساله دشمنان تابلودار انقلاب علیه کیهان را تکرار کنند!» بخشی از واکنش کیهان به اظهارات پناهیان نشان می‌دهد نقطه اختلاف این دو، مساله حمایت رهبری از وزرای انتخابی و ادامه اعتراض آن‌ها به برخی چهره‌های کابینه است. کیهان در یادداشت بخش آنلاین خود گفته این روزنامه «به فریب اینکه همه وزیران معرفی شده با هماهنگی حضرت آقا بوده‌اند اعتراض کرده و اسناد و دلایل محکمی بر بطلان آن ارائه کرده است.» واکنش فعالان اصولگرا در شبکه‌های اجتماعی به اظهارات پناهیان هم جالب توجه است. طی همین چند روز گذشته پناهیان از چهره محبوب تندرو‌های اصولگرا به «ابوموسی اشعری» تغییر کاربری داده است. امیرحسین جعفری روحانی و فعال شبکه اجتماعی توییتر نوشته یک زمانی پناهیان با دیدن فیلم مارمولک فریاد «وااسلاما» سر می‌داد و آنرا توطئه بزرگ علیه روحانیت می‌خواند. «یادش بخیر.» یک کاربر شبکه ایکس (توییتر) به‌نام «علی سایبری» نوشت: «پناهیان و امثالهم وقتی می‌بینن تو جبهه انقلاب دیگه حامی آنچنانی ندارن به جای عذرخواهی و برگشت از جبهه زبیری‌ها، دیگه منبر هم میرن با مداحی علیمی و پامنبری اصلاح‌طلب.» حمید رسایی، از اعضای جبهه پایداری مجلس نیز در واکنش به گفته‌های پناهیان در کانال تلگرمی‌اش نوشت: اظهارات پناهیان «مورد استقبال رسانه‌هایی قرار گرفته که در طول این سال‌ها کارشان تبدیل مسائل کشور به دوقطبی‌های کاذب بود.» او بخشی از صحبت‌های رحیم پورازغدی را در کانال ایتای خود منتشر کرده و بدون اشاره مستقیم به پناهیان خطاب به «یک عده افرادی که تا حرف می‌زنیم میگن دوقطبی نکنید»، نوشت: «همه خوبن، دوقطبی نکنید. این خطی است که معاویه ترویج می‌کرد.»

ماجرای شکاف میان پایداری و پناهیان چیست؟

شکاف میان اصولگرایان تندرو و پناهیان به وضوح در حال تعمیق است. اما رابطه پناهیان با این جریان چه بوده است؟ پناهیان چگونه در سال‌های گذشته زیر سایه حمایت جریان‌های تندروی اصولگرایی از جمله جریان پایداری و شخص مصباح یزدی موفق شده برای خود  تریبونی بهم بزند؟ پناهیان را می‌توان واعظ و منبری محبوب جریان‌های اصولگرای تندرو به ویژه جبهه پایداری خواند. شاید حتی بتوان به او عنوان «چهره دوم جبهه پایداری» بعد از مصباح یزدی را هم اطلاق کرد. او بار‌ها مواضع تندی درباره مساله زنان، برجام و حتی علم مطرح کرده است. پناهیان از مخالفان درمان‌های جهانی کرونا و حامیان طب سنتی بود. او با شک و تردید به واکسن‌های غربی نگاه می‌کرد و معتقد بود که برخی از این واکسن‌ها ممکن است به‌دلایلی غیرعلمی و سیاسی ترویج شوند. او ملاک انتخاب وزیر بهداشت را «تعهد به طب سنتی» می‌دانست و از اینکه در درمان کرونا به طب سنتی بی‌توجهی شده ابراز نارضایتی می‌کرد. از نظر پناهیان «جهان زن شوهرداری است» و حتی حضور زنان در راهپیمایی اربعین هم چندان مطلوب نیست. پناهیان خودش ید طولایی در دوقطبی‌سازی دارد. به جز حواشی مربوط به اظهارنظرهای پناهیان؛ ثروت او هم در سال‌های گذشته بارها مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. به نظر می‌رسد با اظهارات اخیر پناهیان درباره دوقطبی‌سازان و درخواست توقیف کیهان، رابطه بین جبهه پایداری و این واعظ معروف، که ظاهرا در پشت پرده مدت‌هاست شکراب شده، دیگر قابل ترمیم نیست.