تعیین تکلیف برای بهارستان

اردوگاهی که چند دستگی در آن موج می‌زند و هر کدام تلاش دارند بر مبنای شرایط موجود و تحلیل‌های سیاسی خود اتخاذ موضع و اعلام مواضع کنند. چنانکه اگر به نوع آرایش و چینش مجلس دوازدهم نیز از منظر اصولگرایان نگاهی بیندازیم در خواهیم یافت که جریان پایداری، شریان و امنا که بیشتر تندروها و دلواپسان مجلس را تشکیل می‌دهند در مقابل شورای ائتلاف یا همان طیف اصولگرایان حامی قالیباف قرار دارند و سایرین نیز در قالب اصولگرایان مستقلی حاضر هستند که به نظر می‌رسد بر پایه مسائل کلی به اظهار نظر می‌پردازند. حال اینکه اگر  اتفاقات سیاسی مهمی که حدفاصل یک ساله گذشته تا کنون رخ داده است را در نظر بگیریم خواهیم دید که هر جا رقابتی در میان بوده و یک طرف آن تندروها و دلواپسان بودند شاهد شکست فاحش آنها بوده‌ایم. چه اینکه حتی در انتخابات حداقلی مجلس دوازدهم که در تهران که با کاهش چشمگیر مشارکت مردم مواجه بودیم نیز تندروهای پایداری و شریان با آرای بسیار پایین  و اغلب در دور دوم به مجلس راه یافتند. در انتخابات هیأت رئیسه مجلس باز هم شکست فاحشی خوردند و دستشان به کرسی‌های هیأت رئیسه نرسید. در انتخابات ریاست جمهوری نیز به رغم تلاش‌ها و هزینه‌های فراوان از نقاط مختلف و در حمایت از سعید جلیلی، اما با زهم این بار از مردم شکست خوردند و دستشان از رسیدن به پاستور کوتاه شد. تلاش دیگر آنها نیز در مسیر رسیدن به کرسی ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس کوتاه ماند تا تندروها در مقابل اصولگرایان منتقد نیز دست خود را به علامت تسلیم بالا ببرند. گویی اینکه مدت‌هاست که خود اصولگرایان به این نتیجه رسیده‌اند که هرچه مشکل برایشان ایجاد شده یا به عبارت عامیانه هر چه خورده اند از تندرو ها بوده است. از همین رو نیز پس از روی کارآمدن دولت پزشکیان و ارائه کابینه به مجلس در حمایت از کابینه وی بر آمده و در مقابل تندروها ایستادگی کردند. لذا تصور می‌شود که با روی کارآمدن دولت اصلاح طلب و معتدل پزشکیان و همراهی 3 طیف حاضر در مجلس حداقل تا مدت‌ها تندروها به حاشیه بروند و تاثیر گذاری خاضی نداشته باشند.

*ثابتی در دام اصولگرایان

شاید اگر تا پیش از این در مقاطع مختلف برخی چهره‌های تندرو در مجلس به مقابله با رئیس جمهور یا وزرا می‌پرداختند در ادامه از سوی جریانات داخل مجلس، یا رسانه‌های همسو حمایت می‌شدند، اما اتفاقات یکشنبه اخیر مجلس در جریان بررسی صلاحیت سید عباس عراقچی، وزیر پیشنهادی امور خارجه، محمدرضا ظفر قندی؛ وزیر پیشنهادی بهداشت و احمد میدری ؛ وزیر پیشنهادی کار باعث شد شرایط به گونه دیگری رقم بخورد. چنانکه پس از صحبت‌های امیر حسین ثابتی نماینده تندرو تهران در مخالفت با عراقچی و وارد کردن اتهاماتی به وی که آن را سخنرانی تاریخی خوانده بود رسانه‌های همسو به جای حمایت از وی بابت سخناش به او تاختند تا مشخص شود که طرح دولت وفاق ملی پزشکیان باعث شده تا رسانه‌های جریان اصولگرا نیز در مقام حمایت از دولت بر آمده‌اند. چنانکه  تسنیم نوشت: «صورت‌بندی کلام آقای ثابتی  صرف نظر از محتوای آن، بد و عجیب است؛ می‌گویند «یک نفر» گفته! آنهم وقتی که بلافاصله مشخص می‌شود که منظور چه کسی است، هیچ نسبتی با ادبیات مودبانه و وزین ندارد؛ و یا اینکه چند کلمه جلوتر بگوییم «پس مجلس را تعطیل کنیم!» هیچ سابقه تاریخی جالبی را به ذهن متبادر نمی‌کند.» جوان رسانه دیگری بود که در واکنش به او نوشت: این رفتارهای جوانان راه‌یافته به عالم سیاست که اندوخته‌ای جز هیجان و راهبردی جز جدال و دعوا برای دیده‌شدن ندارند، متأسفانه در میان کسانی که خود را به جبهه انقلاب منتسب می‌دانند هم نزاع و دعوا به‌پا کرد، تا آنجا که نوشتند با سخنان این نماینده جوان مجلس، معلوم شد حتی بدترین وزیر کابینه پزشکیان از نامزدی که این نماینده از او حمایت می‌کرد، بهتر است! یعنی سلسله‌ای از فروافتادن در وراجی مرگبار که شروع‌کننده آن یک نماینده مجلس است. » محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در توئیتی نوشت؛ «اینکه گفته می‌شد، پایداریچی‌ها و باند سعید جلیلی در مقابل رهبری خواهند ایستاد، تحلیل نیست خبر است. فعلا نوچه‌ها و بچه‌ها را به بهانه حمله به عباس عراقچی  و برجام به میدان می‌فرستند تا سرکرده‌هاشان کمتر آسیب ببینند.!» حتی نورنیوز رسانه نزدیک به شورای عالی امنیت ملی نیز با انتقاد به سعید جلیلی و دولت سایه‌اش که ثابتی را تربیت یافته آن دانسته آورده است:‌« این نماینده نورسیده به پارلمان، هر جا که می خواهد به برجام و تیم مذاکره کننده ایراد بگیرد به مواضع مقام معظم رهبری استناد می‌کند اما در صحن علنی مجلس به تعبیر عراقچی، ولایت پذیری مجلس را هم زیر سوال می برد!» هر چند که اصلاح‌طلبان نیز به انحاء مختلف به این مساله واکنش نشان دادند. این رویکرد نشان داد که ثابتی نیز آنطر که فکر می کرد کار پیش نرفت  و اظهاراتش مورد موافقت واقع نشد تا در دام انتقادات کوبنده اصولگرایان بیفتد. به نظر می‌رسد تندروهای مجلس اگر می‌خواهند همچنان کنشگری داشته باشند باید در نوع نگاه و رویکردهای خود تجدید نظر جدی کنند.

* موضع شریان

به نظر می‌رسید که تندروها بالاخره به صورت جریانی نسبت به کابینه اعلام موضع کنند و بالاخره این کار از سوی شریانی‌ها صورت گرفت و در بیانیه‌ای وزرای پیشنهادی مدنظر خود را برای رای آوری معرفی کردند. در بیانیه شبکه راهبردی یاران انقلاب آمده است: « به نمایندگان محترم مجلس پیشنهاد می‌شود به ۱۳ گزینه‌ ذیل، رای بالایی بدهند: آقای سید محمد اتابک (صنعت، معدن، تجارت) عباس علی آبادی (نیرو)، محسن پاک نژاد (نفت)، حسین سیمایی صراف (علوم، تحقیقات، فناوری)، فرزانه صادق مالواجرد (راه و شهرسازی)، حجت الاسلام سید اسماعیل خطیب (اطلاعات)، امین حسین رحیمی (دادگستری)،  اسکندر مومنی (کشور)، علیرضا کاظمی (آموزش و پرورش)، عزیز نصیرزاده (دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح)، احمد دنیامالی (ورزش و جوانان) ،غلامرضا نوری قزلجه (جهاد کشاورزی)، سید عباس صالحی (فرهنگ و ارشاد اسلامی) درباره ۶ گزینه‌ دیگر، پیشنهاد می‌شود قبل از تصمیم، به شاخص‌های ۱۲گانه‌ اعلامی توسط مقام معظم رهبری درباره وزرا توجه بیشتری شود.» آنچه مسلم است تندروهای شریانی مطابق آنچه در مجلس نشان دادند با سید عباس عراقچی( وزارت امور خارجه)، عبدالناصر همتی(امور اقتصادی و دارایی)، ستار هاشمی(ارتباطات و فناوری اطلاعات) محمد رضا ظفر قندی(بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)، احد میدری(تعاون ، کار و رفاه اجتماعی) و سید رضا صالحی امیری ( میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ) مخالفت کرده و نمایندگان منتسب به خود را از رای دادن به این افراد بر حذر داشتند. حال اینکه مقام معظم رهبری بارها تاکید بر همکاری  و همراهی مجلس با دولت داشته اند. باید دید در نهایت امروز مجلس چگونه رایی به کابینه مسعود پزشکیان خواهد داد.