بهترین گزینه برای وزارت امور خارجه
سیاست خارجی ایران معمولا ویژگی خاص خود را دارد. نخست اینکه ما در یک منطقه خاصی قرار داریم و جایی هست که سیاست‌های ایران چه در قبال قدرت‌های منطقه‌ای و چه در قبال قدرت‌های بزرگ و خصوصا کشورهای غربی حساس است.
لذا هر کسی که وزیر خارجه بشود معمولا مسبوق به یک سابقه است و نمی‌تواند رد پای سوابق سیاست خارجی را به طور کلی نادیده بگیرد. آقای عراقچی در واقع وارث یک سیاست خارجی خواهد بود که ریشه‌های عمیقی در ارتباط با کشورهای خارجی خصوصا غرب و آمریکا دارد. بعد هم در آینده نیز با چالشهایی روبه‌رو خواهد بود که خاص ایران است. اما به نظر می‌آید اگر دولت چهاردهم و رئیس‌جمهوری که اصلاح‌طلب است اساس سیاست را بر تنش‌زدایی قرار دهد آنطور که قبلا هم در تبلیغات ریاست جمهوری بیان شده این است که اولویت با مسائل منطقه‌ای و کشورهای همسایه است که چگونه با این کشورهای همسایه بتوانیم روابطمان را عمیق کنیم و تنش‌های موجود را رفع کنیم. ولی در عین حال ما اجبارا با یکسری مسائل بین‌المللی ماورای مرزها روبه‌رو خواهیم بود. یکی از آن مسائل این است که ما خواه ناخواه در منطقه با یک سری چالشهایی مواجه هستیم. چالش اصلی ما مساله فلسطین است که در روابطمان با غرب و آمریکا تاثیر‌گذار است که این موضوع یک چالش خاصی است و به نظر می‌آید که در کوتاه مدت قابل رفع و رجوع نباشد. اما اگر دولت پزشکیان اصل را بر این بگذارد که بخواهد راه برون رفتی از این چالش داشته باشد آقای عراقچی شاید بهترین گزینه برای این امر باشد. با توجه به اینکه مسبوق به سابقه است که مذاکرات برجام را در دولت قبلی تا حدودی به سرانجام رسانده بود. هر چند که توافقات انجام نشد و مذاکرات انجام شد. این مسبوق به سابقه بودن به دولت جدید و رئیس‌جمهور کمک خواهد کرد که در سیاست خارجی بتواند گام‌های خوبی بردارد. آقای عراقچی با توجه به اینکه زبان انگلیسی را مسلط است و آشنایی کاملی هم به مسائل بین‌المللی و خصوصا چالش برجام و مسائل هسته‌ای ایران دارد به نظر می‌آید که اگر بتواند در مورد مسائل منطقه‌ای یک تنش‌زدایی انحام دهد آنچه به عنوان یک چالش اصلی در مسائل منطقه‌ای داریم را رفع و رجوع کند. آقای عراقچی می‌تواند قدم‌های بعدی را با موفقیت بیشتری پشت‌سر بگذارد. آقای عراقچی در رابطه با کشورهای غربی خصوصا 3 کشور اروپایی می‌تواند وارد مذاکراتی شود که هر چند شاید نتواند در کوتاه مدت به یک توافق برسد اما در میان مدت قادر است به یک توافق دست پیدا کند. از این نظر حضور آقای عراقچی در سمت وزیر خارجه را باید به فال نیک گرفت. البته اگر بتوانیم از این چالش منطقه‌ای گذر کنیم و بدون آفریده شدن یک بحران بزرگ‌تر حل و فصل شود دوره چهاردهم می‌تواند برای مذاکرات بعدی راهگشا شود که مذاکره با اروپا و غرب است. چرا که آقای عراقچی در زمینه مذاکره با غربی‌ها مسبوق به سابقه است و در این زمینه نیز بهترین گزینه خواهد بود.
*علی‌اصغر زرگر
تحلیلگر مسائل بین‌الملل
ارسال نظر