توجه به تواناییهای زنان ورزشکار
ایران در دو تا سه رشته ورزشی که بیشتر جنبه انفرادی دارد توفیقاتی را بهدست آورده و حال باید منتظر ماند و در نهایت ردهبندی کلی را نظاره کرد. البته در برخی از همین رشتههای انفرادی درخشش خوبی داشتیم بهخصوص در کشتی فرنگی، تکواندو و به ویژه تکواندو بانوان که تاریخ سازی کردند، اما به نظر میرسد که موفقیت ورزش ایران را باید در مجموع در نظر گرفت.
چرا که در برخی رشتهها هنوز هم عقب هستیم. البته جامعه نیاز به خبرهای خوش دارد و خبر اینگونه موفقیتها هر چه بیشتر برسد بهتر است. مخصوصا در حوزه زنان که قابلیت زنان ورزشکار کشور را نشان میدهد. البته صادقانه باید گفت که نمیتوان این نتایج را به حساب دولت جدید گذاشت و نتایج کسب شده از آن دولت گذشته است و نقاط قوت و ضعفی هم که مشاهده میشود برای ورزش کشور است که طبیعتا مدیریت حال حاضر در آن موثر بوده و هست. بنابر این اگر توفیقاتی حاصل شده یا نقاط قوت و ضعفی هست آن را نباید به پای دولت جدید بگذاریم بلکه باید به پای دولت سیزدهم نوشت. هر چند که این امر نیز به طور کامل صادق نیست و تمام این مساله را هم نباید به پای دولت سیزدهم گذاشت. بلکه میراثی است که از گذشته آمده و نقاط ضعفی که در ساختار تربیت بدنی و ورزش کشورمان وجود دارد و در رشتههای مختلف نشان میدهد با این همه با تلاش و تغییرات دولتی به نظر میآید که توفیقات کسب شده از سوی ورزشهای انفرادی چندان ربطی به دولتها ندارد. اما به هر جهت نباید از مساله ورزش زنان و موفقیتهای چشمگیر و درخشش آنها به سادگی گذشت. این تاریخ سازی که شده این امیدواری را ایجاد کرده که زنان کشورمان قابلیتهای فراوانی دارند و حتما در دولت جدید باید آنطور که وعده داده شده بر اساس مدیریت علمی و کارشناسی عمل خواهد شد؛ طبیعتا ورزش کشور هم باید بر همین مبنا مدیریت شود. البته گزینشهای کابینه از این نظر جای تامل دارد و گزینههایی که هم دارای تجربه کاری بودند و هم پیشینه علمی داشتند نتوانستند در گزینشهای کابینه موفق شوند. و فقط چهرههایی که بیشتر دستی در مدیریت ورزشی دارند مطرح هستند و چهرههایی که برخوردار از دانش، تجربه و تخصص در این حوزه هستند در این رقابتها حذف شدند. این هشداری است که ساختار عریض و طویل بوروکراتیک ورزش در کشور احتمالا دوباره دچار لابیهای پشت صحنه میشود و افرادی که رشته تحصیلی و سابقه اجراییشان ربطی به ورزش ندارد احتمالا اسمشان بیشتر مطرح خواهد بود. طبیعتا در حوزه ورزش زنان نیز باید با مساله بر اساس تبعیض مثبت برخورد شود و با توجه به اینکه در گذشته توجه چندانی نشده هم در تخصیص بودجه و منابع و هم در گسترش فضاهای زیرساختهای ورزشی برای دختران و زنان باید اولویت قرار بگیرد و دولت جدید با توجه به وعدههایی که در این حوزه دادند آن را مدنظر قرار دهند. همچنین در مورد بحث عدالت که آقای پزشکیان مطرح کردند هم دچار یک نوع بیعدالتی در توزیع امکانات در مناطق محروم هستیم.
*محمود صادقی
دبیرکل انجمن مدرسین دانشگاهها
ارسال نظر