علیاکبر قاضی زاده در گفت وگو با«آرمان ملی»:
رسانهها در ایران نیاز به قدرت رقابت دارند
«آرمان ملی»: در حالی دیروز چهارشنبه روز خبرنگار بود که مطبوعات کشور در دهههای اخیر با چالشهای جدی مواجه بودهاند. چالشهایی که در زمینههای اقتصادی و سیاسی بیشتر مشهود بوده است.
«آرمان ملی» برای بررسی چالشهای امروز رسانههای کشور با دکتر علی اکبر قاضی زاده، پیشکسوت عرصه رسانه گفت وگو کرده که در ادامه میخوانید.قاضی زاده در این زمینه معتقد است: رسانه ها بدون بهره وری از یک جامعه آزاد قادر نیستند آزادانه تبادل فکر و جامعه را هدایت کنند یا حرف مردم را انعکاس دهند. در شرایط کنونی واقعیت غیر قابل انکار این است که فضای مجازی و ابزارهای ارتباطی نوین کار رسانه ها را به صورت عام و صداوسیما را به صورت خاص تحت تأثیر قرار داده است. شبکه های اجتماعی در سال های اخیر با رسانه ملی و دیگر رسانه ها رقابت کرده و در این رقابت نیز موفقیت آمیز عمل کرده است. به همین دلیل باید ورود شبکه های اجتماعی به ایران را در وضعیت رسانه های کشور مهم قلمداد کرد به شکلی که فعالیت رسانه را تحت تأثیر قرار داده است.
وی ادامه داد: در گذشته عنوان می کردند رادیو ایران مخاطبان زیادی دارد و مخاطبان به اخبار،برنامه های رادیویی و موسیقی آن گوش می دهند و از برنامه های آن رضایت دارند. این وضعیت درباه روزنامه ها نیز وجود داشت.به عنوان مثال روزنامه ای که200 هزار تیراژ دارد که این وضعیت نشان می دهد200 هزار نفر مطالب این روزنامه را دنبال می کنند و آن را قبول دارند.این در حالی است که در شرایط کنونی چنین وضعیتی برای برنامه های تلویزیون و رادیو وجود ندارد. این در حالی است که ما آمار دقیقی از میزان مخاطبان تلویزیون و رادیو نداریم و مشخص نیست که میزان استقبال از برنامه های تلویزیونی به چه صورت است.اگر به اطراف خود نگاه کنیم متوجه می شویم که میزان مخاطبان صداوسیما زیاد امیدوارکننده نیست.این پیشکسوت عرصه رسانه تصریح کرد:در دهه های گذشته صداوسیما به عنوان رسانه ملی مرجعیت داشت در حالی که در شرایط کنونی این مرجعیت دچار آسیب شده است. با این وجود باید بپذیریم که صداوسیما یک رسانه است و با توجه به دغدغه هایی که مدیران آن دارند فعالیت می کند.اگر بولتن وزارت راه و شهرسازی را در نظر بگیریم باید آن را هم یک رسانه در نظر گرفت. اینکه یک رسانه به چه شیوه ای عمل می کند باعث نمی شود از معنای رسانه بودن خود فاصله بگیرد. صداوسیما به هر حال یک رسانه است.رسانه دارای تعریفی مشخص است.رسانه در مرحله نخست باید تولیدات خبری داشته باشد،دوم اینکه مخاطب داشته باشد و سوم اینکه مطالب دلخواه مخاطب را منتشر کند.صدا وسیما یک رسانه به شمار می رود اما رسانه ای نیست که همه جمعیت کشور به آن اعتماد داشته و مخاطب آن باشند.تنها بخشی از جامعه مرجعیت این رسانه پرهزینه را پذیرفته اند و آن را رسانه خود می دانند.به هر حال باید بپذیریم که صداوسیما یک رسانه پرخرج و پرهزینه است که سالانه بودجه بسیار زیادی را به خود اختصاص می دهد.
وی درباره چالش های رسانه های مکتوب نیز خاطرنشان کرد:مطبوعات و روزنامهنگاران ما به همین دلیل نمیتوانند رقابت کنند رشد نمیکنند و در نتیجه نمیتوانند مخاطب پیدا کنند. از سوی دیگر چون مردم به مطبوعات توجه ندارند روزنامهها نمیتوانند آگهی بگیرند و فروش داشته باشند. مطبوعات خصوصی در تمام دنیا روی پای خود میایستند. سالهاست که میگویم مطبوعات و رسانهها در جهان، پیش از هرکاری، یک بنگاه اقتصادی هستند و باید بتوانند خودشان را بچرخانند. اصلا نمیتوانم تصور کنم روزنامهنگاری به این نقطه برسد که ما بنشینیم و آه بکشیم تا مردم یا دولت به ما کمک کنند.
ارسال نظر