سمپاشی تندروها تمامی ندارد؟

گرچه تصور می‌شود که برنامه آنها در پیش و پس از انتخابات به 2 شکل متفاوت بوده است. چه اینکه در پیش از انتخابات و در رقابت‌ها تلاش داشتند با حملات و هجمه‌های خود و سمپاشی و سیاه‌نمایی علیه پزشکیان و از آن طرف سفیدکردن سعید جلیلی جو جامعه را به نفع خود تغییر دهند و مردم را بیش از پیش به رای به جلیلی متمایل کنند. چه اینکه در همین مسیر هزینه‌های بسیاری انجام دادند، اما در نهایت با  نه محکم مردم که با رای به پزشکیان آشکار به دلواپسان و تندروها  داده شد، نتوانستند کاری از پیش ببرند. لذا از این جهت مرحله دوم برنامه و پلن خود را اجرا کردند. یعنی تخریب و حمله به اطرافیان رئیس‌جمهور منتخب چرا که از آنجاکه پس از صحبت‌های مقام معظم رهبری در خصوص همکاری با رئیس‌جمهور منتخب به‌رغم میل باطنی فعلا نمی‌توانند  وی را هدف قرار دهند اطرافیان وی را یا مستقیما مورد اهانت، تخریب و  هتک حرمت قرار می‌دهند یا اینکه به با واردآوردن اتهامات و افتراهای نامعلوم آنها را مظان تهمت، دروغ و هجمه قرار می‌دهند. به نحوی که جامعه نیز پذیرای آن باشد. از طرفی جالب است که فکر می‌کردند پزشکیان نیز مانند سایر روسای جمهور خودش کابینه را می‌چیند و می‌توانند با فشار برخی نفرات را به او معرفی کنند. اما زمانی‌که دیدند که خیر پزشکیان انتخاب وزرای خود را نیز به خردجمعی و کارشناسان می‌سپارد کل فرآیند را زیرسوال بردندکه این ساز و کار و افراد انتخاب شده خود مشکل‌دار هستند. چنانکه  «کیهان» با حمله به ایده دولت وحدت ملی رئیس‌جمهور منتخب نوشت: «با جمع تندروهای جبهه اصلاحات و برخی محکومان پرونده‌های امنیتی و اقتصادی نمی‌توان دولت وحدت ملی تشکیل داد.» انگار تندروها و  دلواپسان طبق معمول مساله را کج  و وارونه فهمیده‌اند و فکر می‌کنند آنها پیروز انتخابات شده‌اند که هنوز تنفیذ و تحلیف رخ نداده از کارگروه‌های انتخابات وزرا تا خود وزرا اعلام نظر می‌کنند و خود را صاحب صلاحیت می‌پندارند. در حالی‌که اینها با وجود هزینه‌های بسیار  باخته‌اند و باید در کناری بنشینند تا جریان پیروز انتخابات طبق میل و اراده خود به چینش کابینه بپردازد. لذا جریان تندرو که در انتخابات شکست خورده اساسا حقی ندارد که بخواهد آن را مطالبه کند و در خصوص افراد حاضر در شورای راهبری دولت چهاردهم یا کار گروه‌های زیر مجموعه نظر دهد، چه رسد به اینکه بخواهند اتهاماتی را نیز به آنها وارد کنند. آنچه مسلم است دکتر پزشکیان گرچه شعار دولت وحدت ملی می‌دهد، اما مخالفان و دلواپسان باید به یاد داشته باشند که رئیس‌جمهور منتخب نامزد جریان اصلاحات و اصلاح‌طلبان بوده و قدرمسلم از نظرات، رویکردها، راهبردها و حتی شاید برخی اشخاص در این جریان نیز استفاده خواهد کرد. لذا اینکه بازهم بخواهند با تخطئه، تخریب و ترور شخصیت‌های  اصلاح‌طلب و اعتدالگرا مشق‌های دیروز خود را بازنویسی کنند به جز ملغمه‌ای از اکاذیب کارکرد دیگری ندارد. قطعا رئیس‌جمهور منتخب نیز که رویکرد میانه‌روی دارد به این تخریب‌های هدفمند توجهی نخواهد کرد.

تله دلواپسانه

تندروها و دلواپسان چیزی در چنته ندارند که بخواهند به‌واسطه آن در امروز جامعه تغییری ایجاد کنند لذا در یک بازی از پیش‌باخته دوباره به سراغ تخریب‌ و توهین‌هایی رفته‌اند که سال‌ها در دولت‌های یازدهم و دوازدهم نسبت به روحانی و دولتمردانش روانه می‌کردند. لذا امروز هم که رئیس‌جمهور منتخب ملت چهره‌هایی از اعتدال و اصلاح را در کنار خود دارد در تلاشند تا آنها را از دور مسعود پزشکیان خالی کنند تا پزشکیان تنها شود. غافل از اینکه تلاش مذبوحانه آنها نتیجه‌ای حاصل نخواهد کرد.  از سوی دیگر نیز مسعود پزشکیان همواره در رقابت‌های انتخایاتی به مساله لزوم رجوع به کارشناسان در حوزه‌های مختلف تاکید داشته است و امروز هم پس از پیروزی در انتخابات همچنان بر باور خود مانده و حتی انتخاب وزرا را نیز به کارشناسان واگذار کرده است. اما همین مساله نیز دستاویز دلواپسان و تندروها شده و کارشناسانی که در کارگروه‌ها نیز مشغول هستند از سوی تندروها مورد تخریب و تخطئه قرار گرفته‌اند. جالب اینکه تندروها نه تنها افراد مورد وثوقی که در کارگروه‌های انتخاب وزرا هستند را کارشناس نمی‌پندارند بلکه انتظار دارند حتی افرادی از جریان خودشان بیایند و برای دولت چهاردهم به انتخاب وزرا بپردازند. حال پرسش از این جماعت همیشه طلبکار این است که آیا پیام انتخاب مردم را نشنیده‌اند؛ خود را به نشنیدن می‌زنند یا به طور کلی به نفعشان نیست که بشنوند. هر چه هست به اندازه‌ای از انتخاب مردم مکدر و عصبانی هستند که به تخریب چهره یا رویکرد شخصیت‌هایی چون مرحوم آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی، حجت‌الاسلام سیدمحمد خاتمی و حجت‌الاسلام حسن روحانی می‌پردازند و آنها را به بی‌صداقتی متهم می‌کنند. جالب اینکه مردم همواره به مسائلی که مدنظرشان بوده و در شعار‌های نامزدها بوده رای داده‌اند. مسائلی جز اقتصاد و معیشت مثل استفاده از ظرفیت زنان، جوانان و اقلیت‌ها و اقوام که از قضا همواره اصلاح‌طلبان و اعتدالیون بر روی آنها مانور داده‌اند. حال جای تعجب است که تندروها و جریان حداقلی که اساسا حقی برای زنان، جوانان و مخصوصا اقوام و اقلیت‌های مذهبی قائل نیستند در یک فرافکنی و فرار به جلوی آشکار جریان اصلاح‌طلب و معتدل را به عدم اعتقاد به این مفاهیم متهم می‌کند. با دولت سایه خود در کار همه دولت‌ها اخلال ایجاد کرده‌اند، اما حال اطرافیان پزشکیان را به دولت سایه متهم می‌کنند. اینها که بارها از جریان مقابل خود شکست‌های فاحشی خوردند ای‌ کاش یکبار مردانه به شکست خود اعتراف می‌کردند و به جای تخریب، توهین و هتاکی به اخلاق سیاسی پایبند بودند.

*جلوتر از رهبری

طی چند روز اخیر بود که مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس که رئیس‌جمهور منتخب نیز در آن حضور داشت به همکاری کامل مجلس با رئیس‌جمهور منتخب و دولت چهاردهم تاکید کردند. جایی‌که به مسائلی چون ضرورت پاسخگویی مجلس»، «تعامل سازنده مجلس و دولت جدید»، «شنیده شدن صدای واحد از ارکان کشور در مسائل مهم»، «حاکمیت اخلاق در مباحثات مجلس و دیگر فعالیت‌های نمایندگان» پرداختند و گفتند موفقیت آقای پزشکیان موفقیت همه ماست. اما تندروها که همواره چند قدم از رهبری جلوتر حرکت می‌کنند  و صرفا رهبری  و مواضع‌شان را در جایی قبول دارند که مبتنی بر منافعشان باشد در مورد پزشکیان و دولتش نیز به‌نظر می‌رسد به‌رغم بیانات رهبری در کار دولت جدیدی نیز ایجاد اخلال می‌کنند. کما اینکه هنوز تنفیذ و تحلیف رئیس‌جمهور منتخب انجام نشده با تخریب اطرافیان پزشکیان و همچنین انتقادات جسته و گریخته به خود وی شمشیر را از روبسته‌اند.