پزشکیان نسبت به جلیلی توسعه‌گرا‌تر است

 *تحلیل و ارزیابی شما از دور اول انتخابات ریاست جمهوری چیست؟

در انتخابات ریاست جمهوری پنج کاندیدای اصولگرا و آقای پزشکیان به عنوان یک اصلاح طلب حضور داشتند. به همین دلیل نیز نوع نگرش آقای پزشکیان نسبت به آنها متفاوت بود. این موضوع به خصوص در زمینه اقتصادی و سیاست خارجی مشهود است. آقای جلیلی که در شرایط کنونی به دور دوم انتخابات  رفته است از جمله کسانی است که با اف‌ای تی اف مخالف است و در زمانی که مسئولیت مذاکره با کشورهای غربی را نیز برعهده داشت فرصت‌های زیادی را از دست داد. از نظر این تفکر تحریم‌ها برای کشور نعمت است در حالی که چنین نیست و تحریم‌های خسارت‌های زیادی به اقتصاد کشور وارد کرده است. زمانی که ترامپ از برجام خارج شد میزان فروش نفت ایران در حدود300 هزار بشکه در روز بود که در شرایط کنونی در حدود2 میلیون بشکه است. این در حالی است که فروش بیشتر نفت در سفره مردم تغییری ایجاد نکرده و بلکه سفره مردم را کوچک‌تر کرده و شرایط اقتصادی را برای آنها سخت کرده است. نکته مهم اینکه چه کسی در ایران به ریاست جمهوری برسد یک موضوع است اما موضوع دیگر این است که قدرت‌های جهانی هنوز درباره ایران به توافق کلی نرسیده‌اند.این در حالی است که ایران می‌تواند به عنوان قدرتمندترین کشور خاورمیانه شناخته شود. کشورهایی مانند ترکیه و عربستان در منطقه خاورمیانه رقیب ایران هستند و به همین دلیل مخالف این هستند که در کشور توسعه اقتصادی رخ بدهد. به همین دلیل این کشورها در کنار قدرت‌های جهانی بر ادامه تحریم‌های ایران قرار دارند. در شرایط کنونی یک جریان ضد توسعه در کشور وجود دارد که در راستای اهداف این کشورها حرکت می‌کند.

*آیا این جریان ضدتوسعه در انتخابات از جلیلی حمایت خواهد کرد؟

به نظر می‌رسد این اتفاق رخ خواهد بود. در شرایط کنونی دو رویکرد در انتخابات حضور دارند. نخست آقای پزشکیان است که به دنبال توسعه است.  بین کاندیدای دور اول ریاست جمهوری آقای قالیباف نیز فردی توسعه گرا بود و این موضوع را در شهرداری تهران به خوبی نشان داده بود. واقعیت این است که بقیه کاندیدای ریاست جمهوری از نظر توسعه گرایی در سطح این دو نفر نبودند. تنها کسانی از آقای جلیلی حمایت می‌کنند که جز طیف  تندروها جریان راست هستند. زاکانی و قاضی زاده هاشمی نیز جز همین دسته افراد به شمار می‌روند و از ابتدا مشخص بود که در اندازه‌ای نیستند که بتوانند کشور بزرگی مانند ایران را مدیریت کنند. آقای زاکانی در مدیریت شهر تهران عملکرد موفقی نداشته و از پشتوانه  رای مردمی نیز برخوردار نبود. به نظر می‌رسید نقش وی بیشتر در حد تخریب گر مناظره‌های تلویزیونی بود و به همین دلیل نیز پس از پایان مناظره‌ها از صحنه انتخابات کناره گیری کرد. نکته قابل تأمل انتخابات اخیر میزان مشارکت مردم بود که در حدود40 درصد بوده است. این در حالی است که نظرسنجی‌های صورت گرفته در زمان انتخابات نیز به خوبی نشان می‌دهد که میزان مشارکت در انتخابات زیر50 درصد خواهد بود. فضای انتخابات به صورتی است که اقبال مردم نسبت به آقای پزشکیان نسبت به دیگر کاندیدای ریاست جمهوری بیشتر است.

آقای جلیلی صحبت‌هایی درباره برنامه‌های خود نکرده و بلکه بیشتر شعار داده است. این در حالی است که باید برای مشکلات کشور راهکار عملی ارائه شود و در عمل نیز مردم مشاهده کنند که تصمیماتی که دولت آینده می‌گیرد در زندگی آنها تأثیر خواهد گذاشت. مردم در صورتی در انتخابات مشارکت خواهند کرد که راهکارهای عملی برای مشکلات خود مشاهده کنند

*آقای پزشکیان و جلیلی برنامه‌های خود را برای مدیریت کشور ارائه کرده‌اند.به نظر شما ریاست جمهوری کدام یک در آینده به سود کشور خواهد بود؟

واقعیت این است که نه آقای پزشکیان و نه آقای جلیلی برنامه‌ای برای اداره کشور ارائه نکرده‌اند.آنچه در فضای انتخاباتی و مناظره‌ها رخ داد ارائه برنامه نبود و بیشتر شعارهایی بود که از سوی نامزدهای انتخاباتی مطرح می‌شد تا بتوانند رأی بیشتری به دست بیاورند. در زمینه تحریم‌ها نیز باید این نکته را در نظر گرفت که مسأله تحریم‌ها در اختیار کشورهای اروپایی نیست و بلکه این آمریکا است که در این زمینه قدرت تعیین کنندگی بیشتری دارد. ما فرض را بر این می‌گذاریم که تحریم‌ها در آینده نیز ادامه پیدا کند. با این وجود تحریم‌ها به تنهایی در ساختار اقتصادی ایران نقش تعیین کننده‌ای ندارند. موارد زیادی وجود دارد که هیج کدام از نامزدهای انتخاباتی تاکنون به آنها اشاره نکرده‌اند و آن ظرفیت‌های زیادی است که در اقتصاد ایران وجود دارد و فردی که به ریاست جمهوری می‌رسد باید از آنها استفاده کند. آن چیزی که اقتصاد ایران را در دهه‌های اخیر رنج می‌دهد سوء مدیریت، ضعف مدیریت، فساد است. به عنوان مثال اگر ما بخواهیم مشکل ناترازی برق را حل کنیم راهکار ساده‌ای دارد. وزارت نیرو می‌تواند با یک مصوبه دولت که نیاز به تصویب مجلس نیز ندارد  این مشکل را حل کند. راه حل این مشکل این است که توافقی با بخش خصوصی بر سر برق خریداری شده از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و عمومی صورت بگیرد. ما شاهد این هستیم که سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و عمومی که اقدام به سرمایه‌گذاری در این زمینه کرده بودند مطالبات سنگینی از دولت دارند که دولت توانایی پرداخت آن را ندارد.  وزارت نیرو دولت سیزدهم یکی از  وزارتخانه‌های ضعیف کابینه بود که عملکرد خوبی از خود نشان نداد. البته این وضعیت درباره برخی وزارتخانه‌های دیگر نیز وجود دارد و به همین دلیل مدیریت کشور باید تغییر کند. در حالی که دولت سیزدهم وعده ساخت یک میلیون مسکن در سال را داده بود در روزهای اخیر از آقای مخبر معاون اول رئیس‌جمهور سوال کردند چرا ساخت مسکن به سرانجام نرسیده که وی گفت ساخت مسکن در6 ماه امکان پذیر نیست. این در حالی است که باتکنولوژی‌های جدید در چین یک ساختمان54 طبقه را در عرض یک ماه به بهره برداری رساندند.

*جلیلی مدعی است که وضعیت موجود باید ادامه پیدا کند و برای ادامه وضعیت موجود به صحنه آمده است.

وضعیت موجود به دلیل ناکارآمدی‌هایی بوده که در گذشته وجود داشته و ادامه این ناکارآمدی‌ها به سود کشور نیست. در شرایط کنونی به دلیل حاشیه نشینی  نخبگان، اغلب مدیران متخصص و مجربی بر مسند امور قرار ندارند و به همین دلیل هر کسی که به ریاست جمهوری برسد با این مدیران نمی‌تواند مشکلات کشور را حل کند. اینکه برخی عنوان می‌کنند به دنبال ادامه وضعیت موجود و ادامه دولت سیزدهم هستند باید برای مردم مشخص کنند که هدف آنها از این اظهارات چیست و دقیقا قرار است چه چیزی را دنبال کنند. مدیرانی کنونی و کسانی که به دنبال حفظ این وضعیت و مدیران هستند باید به این نکته توجه داشته باشند که ادامه این وضعیت به سود  اقتصاد کشور نیست. آقای جلیلی صحبت‌هایی درباره برنامه‌های خود نکرده و بلکه بیشتر شعار داده است. این در حالی است که باید برای مشکلات کشور راهکار عملی ارائه شود و در عمل نیز مردم مشاهده کنند که تصمیماتی که دولت آینده می‌گیرد در زندگی آنها تأثیر خواهد گذاشت. مردم در صورتی در انتخابات مشارکت خواهند کرد که راهکارهای عملی برای مشکلات خود مشاهده کنند و کاندیدای ریاست جمهوری نیز باید برای مشکلات کشور راهکار عملی بدهند و از دادن شعار و وعده‌هایی که به هیچ عنوان امکان تحقق ندارد پرهیز کنند. تنها در چنین شرایطی است که می‌توان نسبت به آینده خوشبین بود وگرنه وضعیت همچنان به همین صورت و با مشکلات و چالش‌های بزرگ ادامه پیدا خواهد کرد.