ریشه مشکلات کجاست؟
میزان مشارکت در چند انتخابات گذشته نشان می‌دهد که یک اقلیت از دل صندوق‌های انتخابات خارج می‌شود و این در آن معناست که اکثریت جامعه در مشارکت در امور جامعه نقشی ندارند. مروری بر وقایع اجتماعی – سیاسی سال‌های گذشته نشان می‌دهد که خروجی آن انتخابات‌ها که با مشارکت پایین بود؛ مشکلاتی است که در آن سال‌ها مشاهده شد.
از این رو باید به سمتی حرکت کرد که نظر اکثریت در جامعه حاکم شود چرا که در غیر این صورت شاهد بهبود وضعیت نخواهیم بود بلکه شرایط با چالش‌های مختلفی در آینده روبه‌رو می‌شود. امروز کشور ما با مشکلاتی در حوزه‌های گوناگون روبه روست. در حالی که کشورهای منطقه در حال استفاده از حق ترانزیت خود هستند و به توسعه همه جانبه می‌نگرند. برای نمونه ترکیه با استفاده از حق ترانزیت خود، گاز کشورهای شمالی ایران را به اروپا می‌رساند و سود سرشاری را از این طریق به دست می‌آورد. در ایران استفاده از این ظرفیت‌ها نادیده گرفته می‌شود. به طوری که نه تنها امروز به علت عدم سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف از جمله بخش گازی نمی‌توانیم صادرات گاز خود را افزایش دهیم و کشورهای مختلف جای ایران را در بازارهای انرژی می‌گیرند. حتی در فصل‌های سرد سال با مشکل انرژی و گاز طبیعی روبه‌رو می‌شویم به طوری که بخشی از ساختمان و برخی واحدهای صنعتی کشورمان با مشکل نبود گاز به منظور افزایش تولید روبه‌رو می‌شوند. بحران‌های دیگری هم در بخش‌های مختلف کشور وجود دارد که این بحران‌ها در آینده به چالش و ابرچالش‌هایی تبدیل خواهند شد. ریشه بسیاری از این بحران‌ها را باید در حضور یک نگاه خاص در ساختار اجرایی کشور تحلیل کرد چرا که زمانی که بخش اکثریت جامعه نقشی برای خود در اداره جامعه نبیند از این رو انگیزه‌ای هم برای حضور در پای صندوق‌ها و تلاش برای افزایش مشارکت در امور مختلف جامعه نخواهند داشت و این وضع به هیچ وجه به نفع کشورمان نیست و نباید اجازه داد این وضعیت ادامه یابد. از این رو باید فضا را برای فعالیت نظرهای مختلف در جامعه در عرصه سیاسی باز کرد تا جامعه برای حل مشکلات به کمک دولتمردان بیاید.
*محمود میرلوحی
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت
ارسال نظر