چهره‌های یکنواخت

 از هر فرد آگاه به الفبای سیاسی و فرهنگی واقتصادی در مورد ویژگی‌های ارزیابی و ملاک‌های انتخاباتی سوال شود ودر مورد مصادیق چهره‌ای از افراد پرسیده شود، فقط به ده الی بیست فرد از چهره‌های انقلابی اشاره خواهد کرد که در سطح کشور حدس و گمان‌های ضعیف و قوی اعلام خواهند شد. چهره‌هایی که در طول چهل سال گذشته مشاغل و مسئولیت‌های مختلفی را ‌به عهده داشته و در درجات مختلفی از نظام قرار گرفته‌اند. از رئیس‌جمهورهای سابق، وزرای مختلف، پیشکسوتان جنگ و جبهه، نمایندگان دوره‌های مختلف مجلس شورای اسلامی، شهرداران و اعضای شوراهای شهر در شهرهای مختلف و اساتید دانشگاه‌ها در زمره افرادی خواهند بود که برای مسند ریاست جمهوری در میدان ‌انتخاب قرار خواهند گرفت، غیبت فرهنگ تحزب و‌فقدان مبانی آموزش و تمرین‌های سیاسی باعث شده که همواره در قالب فرد یا افراد مختلف خود را در جایگاه کفالت مردم قرار داده و نسبت به معرفی اشخاص برای انتخاب ریاست جمهوری اقدام می‌نمایند. تمرین مردمسالاری به‌ویژه در انتقال آموزه‌های دموکراتیک باید در دانشگاه‌ها و‌ مرکز آموزشی سطوح عالی صورت پذیرد تا جوانان و نیروهای بالقوه سیاسی و اجتماعی آمادگی‌های لازم را کسب نمایند. بایستی در فضای مجازی و سکوهای مجاز سیاسی بحث‌ها و تحلیل‌های لازم اجرا شوند تا علوم وتجارب سیاسی را به مدیران آینده کشور منتقل نمایند. متاسفانه در دوران حاضر مخصوصا ده سال گذشته فقط در حداکثر یکسال به انتخابات مانده تبلیغات به صورت انبوه صورت گیرند و افراط در تبلیغات مختلف در کنار هزینه آفرینی‌های متعدد نه تنها اهداف مطلوب را محقق نمی‌نمایند بلکه موجب دلزدگی نیز می‌شوند.

*مجید ابهری

آسیب شناس