عقبه سیاسی و معرفی تیم

 نمی‌شود فردی با عقبه‌های سیاسی متفاوت رئیس‌جمهور کشور شود و بعد هم پاسخگوی عملکرد خود نباشد. لذا به نظر می‌رسد فردی که نامزد ریاست جمهوری می‌شود باید عقبه سیاسی‌اش بپذیرد که پاسخگوی عملکرد وی در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی باشد. مردم باید بدانند به چه کسی رای می‌دهند نه به شخص بلکه این عقبه سیاسی است که حمایت می‌کند و بعد هم باید نسبت به عملکرد رئیس‌جمهور منتخب پاسخگو باشد و اینگونه نشود که فردی 8 سال ریاست‌جمهوری را با پشتوانه برخی جناح‌های سیاسی به پایان می‌رساند و بعد هم که نسبت به برخی عملکردها انتقادات وارد می‌شود هیچ کدام از احزاب و تشکل‌های عقبه رئیس‌جمهور پاسخگویی نداشته باشند. مساله بعدی که مهم است اینکه ما یک سری اولویت‌ها در کشور داریم که عمدتا بحث اقتصادی و سیاست خارجی است. کسی که می‌خواهد نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود باید شفاف برنامه‌های اجرایی خود را در راستای برنامه 5 ساله هفتم و سیاست‌های کلان نظام ارائه دهد. لذا به نظر می‌رسد که دیگر کسی با شعار به فردی رای نخواهد داد و دوره شعار دادن تمام شده و مردم به تجربیات و سوابق آن فرد نگاه می‌کنند و عملکردش را مورد رصد قرار می‌دهند و سپس به دنبال این هستند که فردی که به انتخابات وارد می‌شود نسبت به مطالبات مردم حساسیت داشته باشد. اینگونه نباشد که فقط شعارهای آرمانی و ایدئولوژیک بدهد و بخواهد خودش و تیمش را پشت آن تمایلات ایدئولوژیکی خود قرار دهد. از طرف دیگر امروز حضور کاندیداها به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری به تنهایی در انتخابات کفایت نمی‌کند و حداقل هر نفر باید 5 تا 6 وزیر کلیدی خود را در قالب رئیس‌جمهور به مردم معرفی کنند تا مردم به یک تیم رای دهند. اینطور نباشد که طرف رئیس می‌شود و بعد بگویید حالا چه کسی را وزیر کنیم. بعد هم معلوم نیست که وزرا با هم کار تیمی کرده‌اند، انسجام دارند و.... خلاصه بعد از 45 سال نباید درگیر تیمی شویم که خودش در درون خود دعوا و درگیری دارد و مسئولیت را می‌پذیرد و بعد از یکی دو سال وزرا یا کنار گذاشته می‌شوند یا استیضاح می‌شوند و یا استعفا می‌دهند. لذا به نظر می‌رسد هر کسی نامزد انتخابات می‌شود باید وزرای کلیدی خود را در مناظره‌ها معرفی کند و متخصصین امر آنها را مورد پرسش و پاسخ قرار دهند.

*حسین کنعانی مقدم

فعال سیاسی