رقابت درون گروهی اصولگرایان برای انتخاب رئیس

  اما بهتر است قبل از اینکه به دور دوم انتخابات و اینکه چه میزان از کاندیداها به بهارستان راه خواهند یافت بپردازیم آرایش و چینش اکثریت راه یافته به مجلس در دور اول انتخابات را مورد بررسی قرار دهیم. آنچه مسلم است اکثریت راه یافته به بهارستان مثل مجلس یازدهم از اصولگرایانی هستند که این بار بر خلاف دوره گذشته بسیار متشتت و متفرق بودند چنانکه شاهد رقابت گروه‌ها و مجموعه‌های متفاوتی در میان اصولگرایان بوده‌ایم و به عبارت دیگر این انتخابات نیز تکرار انتخابات گذشته بود اما با این تفاوت که در آن انتخابات اصولگرایان با یک ائتلاف کلی میان شورای ائتلاف موسوم به شانا و جبهه پایداری البته در انتخاباتی کم رونق و بی‌رقیب پیروز میدان شدند. اما در ماجرای اسفند 1402 شرایط تا حدی توفیر داشت. جایی که برخلاف گذشته این بار صرفا دو مجموعه نبودند که بخواهند با یکدیگر ائتلاف وحدت اصولگرایان را حداقل در انتخابات مجلس رقم بزنند. بلکه حضور مجموعه‌های مختلف و از قضا جدیدی چون جبهه امنا، جبهه صبح ایران، شریان و شورای وحدت باعث شد که نه تنها شاهد اندک وحدتی در میان اصولگرایان نباشیم بلکه بالعکس مشخص شد که اختلافات درون جریانی و به عبارتی سهم خواهی‌ها چه میزان است که اصولگرایان به وزن کشی سیاسی افتاده‌اند. لذا با توجه به روندها و رویه‌های موجود و اینکه بر خلاف فرمایشات مقام معظم رهبری بر رعایت 4 اصل مشارکت، رقابت، امنیت و سلامت شاهد حداقل عملکرد نامطلوبی از سایر دستگاه‌های اجرایی و نظارتی در این خصوص بودیم. چنانکه عدم ایجاد رقابت در انتخابات به معنای واقعی کلمه که همه بتوانند در انتخابات حاضر شوند از یک سو و عدم ایجاد نشاط اجتماعی و عدم حل مشکلات اقتصادی که جامعه به آینده امیدوار شود و ببیند که بر بستر انتخابات می‌تواند نظر و اراده خود را بگوید باعث شد تا مردم چندان رغبت و تمایلی برای حضور و مشارکت در انتخابات نداشته باشند. از سوی دیگر اصلاح‌طلبان که بخش مهمی از پایگاه رای جامعه را در اختیار دارند نیز پس این رویکردها و اینکه مشخص شد برنامه و زمین انتخابات طوری تعریف شده که آنها اساسا در این رقابت‌ها حضور نخواهند داشت و طبعا از گردونه انتخابات نیز حذف خواهند شد از انتخابات به این نحو فاصله گرفتند تا اصولگرایان به رقابت‌های درون جریانی خود برسند و در بهترین حالت با مستقلین و معدود اعتدالگرایان رقابت کنند. اتفاقی که در نهایت رخ داد و همان‌طور که پیش بینی می‌شد اصولگرایان در رقابتی نه چندان رقابتی توانستند در تهران و سایر استان‌ها دست پر را داشته باشند و نیروهای خود را به بهارستان بفرستند. هر چند که نباید از یاد برد که هر جا تک نماینده‌های اصلاح‌طلب یا اعتدالگرا نیز بوده‌اند با وجود تمامی محدودیت‌ها رای مردم را از آن خود کرده و پیروز شده‌اند. نگاهی به دور اول این موضوع را تصدیق می‌کند که با وجود انواع محدودیت‌ها تعداد قابل توجهی از اعتدالیون، مستقلین و اصلاح‌طلبان غیر تشکیلاتی وارد مجلس شده‌اند.

* دور دوم؛ رقابت درون گروهی

شاید بدبین‌ترین حامیان و هواداران اصولگرایان نیز تصور نمی‌کردند که با وجود تعداد زیادی از نامزدهای اصولگرا در انتخابات و همچنین در غیاب رقیب همیشگی باز هم نتوانند تمام کرسی‌های مجلس را از آن خود کنند. چرا که این بار رقیب اصولگرایان نه اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و منتقدان بلکه عدم مشارکت مردم بود که باعث شد تا اصولگرایان باز هم نتوانند آنطور که باید به پیروزی برسند. حتی آنهایی هم که در دور اول انتخابات به بهارستان راه یافته‌اند نیز با آرایی بسیار کمتر از دوره‌های گذشته کرسی مجلس را از آن خود کرده‌اند. لذا انتخابات فردا جمعه 21 اردیبهشت نیز چیزی غیر و فراتر از آنچه در اسفند ماه 1402 برگزار شد نخواهد بود. چرا که به نظر می‌رسد اگر شاهد حداقلی‌ترین انتخابات در دور نخست مجلس دوازدهم بودیم در دور دوم به طریق اولی این اتفاق تکرار خواهد شد و مشارکت پایین‌تر خواهد آمد. از آنجایی هم که در دور دوم حدنصاب لازم نیست و هرکس رای بیشتری بیاورد به پارلمان راه خواهد یافت دیگر مهم نیست نامزدها چه تعداد رای برای رسیدن به کرسی مجلس نیاز داشته باشند. گرچه به نظر نمی‌رسد تغییر شگرفی در دوم رخ دهد اما باید دید با این تفاسیر دور دوم انتخابات در تهران و سایر استان‌ها با چه تحولاتی مواجه خواهد بود.

*رقبای قالیباف چهره ملی نیستند

یک فعال سیاسی اصولگرا در خصوص آرایش و چینش مجلس آینده با توجه به انتخابات پیش‌ رو اظهار داشت: در تهران نامزدهایی که با هم رقابت می‌کنند رقابت میان جریان تندرو و تندرو‌تر اصولگرا است. حتی اصولگرایان معتدل نیز در انتخابات جمعه حضور ندارند. اما در برخی از شهرها و حوزه‌های انتخابیه خارج از تهران چهره‌های اصولگرای معتدل بیشتر حضور دارند. محمد مهاجری به «آرمان ملی» گفت: به دلیل استقبال بسیار کمی که در این مرحله خواهد شد و حتی فکر نمی‌کنم به یک سوم میزان مشارکت دور قبلی هم برسد در تهران افرادی حتی با 30 هزار رای وارد مجلس بشوند. وی در خصوص مباحث پیرامون رئیس مجلس آینده بیان کرد: خیلی تفاوتی نمی‌کند که رئیس مجلس آینده چه کسی باشد، دلیلش نیز این است که مجلس آینده دارای چهره‌های ملی نیست. چرا که آقای قالیباف به اندازه کافی تخریب شده و از یک چهره ملی به یک چهره خیلی معمولی و دست چندم تبدیل شده و بقیه رقبای وی نیز هیچ کدام چهره ملی نیستند.