شورای شهر در گوشه رینگ قرار گرفته است

از سوی دیگر ساخت و سازهای عجیب و تغییر کاربری های عجیبی در سطح شهر تهران به وجود آمده که با سوالات زیادی مواجه است.«آرمان ملی» برای تحلیل و بررسی مهم ترین چالش های پیش روی شهر تهران با مدیریت زاکانی و حواشی ایجاد شده با دکتر زهرا نژادبهرام، عضو شورای شهر پنجم تهران گفت وگو کرده است. خانم نژادبهرام معتقد است:« شهرداری تهران در ابتدا به سراغ پارک قیطریه رفت تا در آنجا مسجد بسازد.پس از آن به بهانه ساخت فرهنگسرا در پاک لاله حصارکشی صورت گرفته است. براساس مصوبات قبلی شورای شهر تهران پارک های شهر تهران باید نمازخانه داشته باشد. اینکه پارک های سطح شهر باید نمازخانه داشته باشند به معنای این نیست پارک ها باید مسجد داشته باشند و یا اینکه در پارک ها مسجد ساخته شود.من فکر می کنم در پشت این اقدامات اندیشه های دیگری وجود دارد که بیشتر اندیشه اقتصادی و اقتصاد سیاسی است.اندیشه های اقتصادی چنین طرح هایی به این معناست که ساخت و سازهایی در پارک ها صورت می گیرد و پس از مدتی از این ساخت و ساز ها استفاده تجاری می شود.نمونه این وضعیت را در شرایط کنونی در میدان فرهنگ در سعادت آباد نیز داریم که در یک بوستان محلی ساخت و سازی صورت گرفته و پس از مدتی به گل فروشی تبدیل شده و در شرایط کنونی چندین غرفه در پارک در حال گل فروشی هستند. واقعیت این است که شهرداری تهران با اقدامات خود در حال به چالش کشیدن حداقل ریه های تنفسی شهر تهران است.» در ادامه این مصاحبه را می خوانید.

*رویکردی که زاکانی در مدیریت شهر تهران در پیش گرفته در چه زمینه هایی مطلوب بوده و در چه زمینه هایی به شهر تهران آسیب زده است؟

ارزیابی کلی من از دوران مدیریت آقای زاکانی در شهرداری تهران اگر قرار باشد از10 یک نمره به ایشان بدهم زیر5 است.اتفاقی که در شهرداری تهران در دوران مدیریت زاکانی رخ داده ساخت و سازهای عجیب و غریب و تغییر کاربری هاست.مصوبات کمیسیون ماده پنج،پنهانی بودن آنها وانتشار آنها پس از ماه ها جای سوالات زیادی را به وجود آورده است.شورای چهارم رویکردی در پیش گرفت تا همه چیز در مدیریت شهر تهران شفاف باشد تا از هر گونه دخل و تصرف و اقدامات غیر قانونی جلوگیری کند.این در حالی است که این رویه در دوران مدیریت زاکانی در شهرداری تهران زیر سوال رفته است.شرایط به شکلی است که حتی دبیر شورای عالی شهرسازی را نیز به کمیسیون ماده پنج دعوت نمی کنند.برای من عجیب است که چگونه شهرداری تهران تا به این اندازه دست به تغییر کاربری زده در حالی که نهادهای نظارتی که موظف به رسیدگی به این موضوع هستند اقدامی در این زمینه نمی کنند.نکته مهم تر اینکه شورای شهر تهران نیز که براساس قانون وظیفه نظارت بر عملکرد شهرداری تهران را دارد نیز سکوت کرده و نسبت به اقدامات شهردار تهران بی تفاوت عمل می کند.مسأله مهم دیگر شهری است که به دلیل آلودگی هوا کمبود امکانات برای حمل و نقل عمومی شهرداری به شکلی عمل می کند که حداقل های تنفسی شهر را با چالش مواجه کرده است. این در حالی است که شنیده ها حکایت از آن دارد که قرار است از متانول بنزین شیمیایی تولید شود که در صورتی که چنین اتفاقی رخ بدهد وضعیت آلایندگی شهر تهران افزایش پیدا خواهد کرد.

*در روزهای اخیر اخباری مبنی بر ساخت و ساز در پارک لاله نیز مطرح شده است. شهرداری تهران با چنین اقداماتی چه اهدافی را دنبال می کند؟

شهرداری تهران ابتدا به سراغ پارک قیطریه رفت تا در آنجا مسجد بسازد.پس از آن به بهانه ساخت فرهنگسرا در پارک لاله حصارکشی صورت گرفته است. براساس مصوبات قبلی شورای شهر تهران پارک های شهر تهران باید نمازخانه داشته باشد. اینکه پارک های سطح شهر باید نمازخانه داشته باشند به معنای این نیست پارک ها باید مسجد داشته باشند و یا اینکه در پارک ها مسجد ساخته شود.من فکر می کنم در پشت این اقدامات اندیشه های دیگری وجود دارد که بیشتر اندیشه اقتصادی و اقتصاد سیاسی است.اندیشه های اقتصادی چنین طرح هایی به این معناست که ساخت و سازهایی در پارک ها صورت می گیرد و پس از مدتی از این ساخت و سازها استفاده تجاری می شود.نمونه این وضعیت را در شرایط کنونی در میدان فرهنگ در سعادت آباد نیز داریم که در یک بوستان محلی ساخت و سازی صورت گرفته و پس از مدتی به گل فروشی تبدیل شده و در شرایط کنونی چندین غرفه در پارک در حال گل فروشی هستند. واقعیت این است که شهرداری تهران با اقدامات خود در حال به چالش کشیدن حداقل ریه های تنفسی شهر تهران است.بهانه های مختلفی نیز در این زمینه مطرح می شود از جمله اینکه درختان خشک شده اند و یا درخت وجود ندارد که باید دوباره درخت کاشته شود.پارک هایی که در شرایط کنونی در تهران وجود دارد تنها مأمن و نقطه اتکایی است که می تواند هوای شهر تهران را تمیز نگه دارد.شهری که با توجه به ساخت و سازهایی که در منطقه22 صورت گرفته و به دلیل ساخت و ساز ساختمان های بلندمرتبه به صورت مداوم با معضل آلودگی هوا مواجه است نباید به پارک ها و فضای سبز دست اندازی کند.

*یکی از شعارهای آقای زاکانی در شهرداری تهران مشارکت مردم در امور اجتماعی شهر تهران بوده است. زاکانی از طرح این شعار چه اهدافی را دنبال می کند و این شعار در عمل به چه میزان محقق شده است؟

یک زمان موضوع مشارکت مردم در مدیریت شهری جزئی از دغدغه شهرداری است و به همین دلیل سازوکار آن را ایجاد می کند تا محقق شود. اما زمانی این موضوع بیشتر جنبه شعاری و نمایشی دارد.آقای زاکانی در ابتدا تلاش کردند با پروژه هایی مانند «من شهردارم» در زمینه های مختلف شهری مردم را با خود همراه کنند.با این وجود در عمل با یک سکوت عجیب مواجه شدیم. من مخالفتی با این طرح ندارم و با آن همراه هستم. با این وجود معتقدم چنین طرح هایی می بایست به عنوان بسترهای کار در شهرداری تهران تبدیل شود.در شورای شهر پنجم طرح هایی مانند برنامه ریزی های مشارکتی و بودجه ریزی های مشارکتی در دستور کار قرار گرفت و در این زمینه نیز تلاش های زیادی نیز انجام دادیم.ما حتی موفق شدیم در دور پنجم شورای شهر انتخابات شورایاری را نیز برگزار کنیم.این در حالی است که در شرایط کنونی مشارکت شهروندان در فعالیت های مرتبط با شهر جدی گرفته نمی شود و در این زمینه نهادینه سازی صورت نمی گیرد.اتفاق مهمی که رخ داده است که ما توسعه را به صورت نامتوازن در سطح شهر تهران رشد داده ایم اما عدم توسعه در عمق محلات تهران قابل مشاهده است.به همین دلیل برای اینکه بتوانیم توازن را در شهر تهران ایجاد کنیم نوعی توسعه متوازن را برای شهر تهران در نظر بگیریم.تنها راه نیز این است که توسعه به عمق محلات وارد شود.این موضوع در دوره های چهارم و پنجم شورای شهر در دستور کار قرار گرفت و حتی در دوره پنجم عملیاتی شد. با این وجود در دوره ششم آثاری از این رویکرد مشاهده نمی شود.این در حالی است که برخی از اعضای شورای شهر از مدیران شهرداری و مدیران اجرایی شهر تهران بوده اند و به خوبی با این مسائل درگیر هستند.

تبلغیاتی که در دوران آقای زاکانی در سطح شهر تهران وجود دارد نسبت به گذشته متفاوت است و رویکرد خاصی را دنبال می کند.من هم موافقم که می بایست برخی رویکردهای ملی را در سطح شهر تبلیغ کرد اما انتظار می رود تبلغیاتی که در این زمینه صورت می گیرد شهری و مرتبط با مسائل شهروندی داشته باشد و رویکرد اطلاع رسانی داشته باشد

*یکی از رویکردهای زاکانی در مدیریت شهر تهران تبلیغاتی بوده که به صورت گسترده در زمینه های مختلف اجرا می کند. دیدگاه شما درباره این نوع تبلیغات چیست؟

تبلغیاتی که در دوران آقای زاکانی در سطح شهر تهران وجود دارد نسبت به گذشته متفاوت است و رویکرد خاصی را دنبال می کند.من هم موافقم که می بایست برخی رویکردهای ملی را در سطح شهر تبلیغ کرد اما انتظار می رود تبلغیاتی که در این زمینه صورت می گیرد شهری و مرتبط با مسائل شهروندی داشته باشد و رویکرد اطلاع رسانی داشته باشد.این در حالی است که ورود شهرداری تهران به مسائل سیاسی چهره شهر را سیاسی کرده و بین ظرفیت های مدنی شهر فاصله انداخته است. به همین دلیل معتقدم شهرداری باید در این رویکرد تجدید نظر کند.شهرداری تهران می بایست در تبلغیات شهری به شهروندان انرژی مثبت بدهد در حالی که در شرایط کنونی شهروندان از رویکردی که شهرداری در پیش گرفته انرژی مثبت دریافت نمی کنند.

*در جلسه اخیر شورای شهر برخی از اعضای شورای شهر تهران در حین سخنرانی شهردار جلسه را ترک کردند.آیا شکاف بین اصولگرایان در مدیریت شهری ایجاد شده است؟

اختلاف در مدیریت شهری و بین شهرداری و شورای شهر طبیعی است و در همه جا نیز وجود دارد. با این وجود اتفاقی که در شورای شهر ششم تهران رخ داده این است که این اختلافات تشدید شده است.بدون تردید تشدید این اختلافات پیامدهای مثبتی برای شهر به همراه نخواهد داشت.شاید بی توجهی شهرداری تهران به رویکرد نظارتی و تقنینی شورای شهر یکی از دلایل اصلی این اتفاقات است.واقعیت این است که اگر شورای شهر نتواند توازن قدرت را در مواجهه با شهرداری برای خود حفظ کند همواره در موضع ضعف و گوشه رینگ قرار می گیرد. به نظر می رسد این اتفاق در شرایط

کنونی رخ داده و تصویری که از مدیریت شهری به چشم می خورد در چنین وضعیتی قرار دارد.

*همه این اتفاقات به این دلیل است که زاکانی مسیر خود را از «بهشت» به «پاستور» ترسیم کرده است؟

مسیر بهشت به پاستور همواره در ایران وجود داشته و افراد زیادی تلاش کرده اند از شهرداری تهران به ریاست جمهوری دست پیدا کنند. آقای زاکانی نیز با توجه به اینکه در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نیز کاندیدا بوده اند احتمالأ به دنبال این هستند که از مدیریت شهر تهران در راستای دغدغه های سیاسی خود استفاده کنند.با این وجود اینکه دغدغه های شهروندان تهرانی کنار گذاشته شود و هدف اصلی رسیدن به پاستور باشد کم لطفی به شهروندان خواهد بود و نباید چنین وضعیت وجود داشته باشد.در این زمینه من بیش از اینکه از شهردار انتظار داشته باشم از شورای شهر انتظار دارم که نماینده مردم هستند و شهردار توسط آنها انتخاب شده است.این در حالی است که به نظر می رسد نظارت شورا در این زمینه ضعیف است.