راهبرد آمریکا کنترل تنش یا افزایش؟

بنا بر اعلام سنتکام، این اهداف شامل مقرهای فرماندهی، ستادهای کنترل تهاجم و انبارهای زیرزمینی سلاح و مهمات متعلق به «حوثی‌ها» بوده و با حمایت نیروهای مسلح بریتانیا، استرالیا، بحرین، کانادا، دانمارک، هلند و نیوزیلند انجام گرفته است. تداوم حمله ایالات متحده آمریکا به یمن را اگر در کنار برخی تحرکات امنیتی و نظامی واشنگتن در طول روزهای گذشته در عراق و سوریه قرار دهیم و این موارد را با چاشنی خبر آمریکا در مورد اینکه این حملات ادامه خواهد داشت، مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهیم، به سوالات مختلفی می‌رسیم از جمله اینکه مگر نه اینکه آمریکایی‌ها اعلام کردند که برای مدیریت تنش وارد نبرد در منطقه شده‌اند پس چرا تنش در منطقه کنترل نشد؟ مگر نه اینکه آمریکایی‌ها اعلام کردند که برای انتقام از کشته شدن 3 سرباز خود در پایگاهی در اردن حملات اخیر را آغاز کرده‌اند و بنا بر اخبار مختلف تعدادی نظامی در بمباران اخیر در سوریه و عراق کشته شده‌اند پس چرا ایالات متحده اعلام کرده است که این حملات ادامه‌دار خواهد بود؟ به نظر می‌رسد شرایط در خاورمیانه از دست همه خارج شده است. به طوری که هیچ‌کس نمی‌داند هر کنشی در منطقه با چه واکنشی روبه‌رو خواهد شد و در پس هر واکنشی منطقه به چه سمت و سویی می‌رود. برای نمونه در غزه اوضاع کمی آرام شده است و رسانه‌ها احتمال داده‌اند که آتش‌بس چند هفته‌ای هم بین طرفین منعقد خواهد شد اما در نهایت خبر رسید که اعضای حماس از حضور در قاهره به منظور چانه زنی در مورد کیفیت آتش‌بس به علت اینکه موضع اسرائیلی‌ها در ارتباط با پایان جنگ بعد از تبادل  اسرا معلوم نیست را به تعویق انداخته‌اند.

* هدف آمریکا چیست؟

 به نظر می‌رسد ایالات متحده آمریکا در پس اقدامات خود علیه مقاومت اسلامی در عراق و سوریه چند هدف را دنبال می‌کند اول اینکه از زیر بار فشار افکار عمومی در آمریکا به علت کشته شدن سربازانش رها شود. از سوی دیگر بایدن در انتخابات ریاست جمهوری بر وجهه نظامی آمریکا و آمادگی دائمی این کشور برای مبارزه با مخالفان آمریکا در منطقه تاکید کند. از سوی دیگر البته در زمین جنگ نیز ایالات متحده اهداف مختلفی را دنبال می‌کند از جمله این اهداف می‌تواند این باشد که اولا اسرائیل را مجاب کند که اگر آمریکا علیه گروه‌های محور مقاومت در منطقه فعال نشود، همان طور که حزب‌ا... لبنان و مقاومت عراق بدون هرگونه ترسی به سمت تل‌آویو موشک شلیک می‌کنند، مقاومت در سراسر منطقه از سوریه و عراق گرفته تا یمن، خاک اسرائیل را به توبره می‌کشند. از این منظر در زمانی که آمریکا استارت صلح و یا آتش‌بس در غزه را زد، اسرائیل راهی ندارد جز اینکه پیشنهادهای آمریکایی‌ها را هم بپذیرد. البته گویا هم اسرائیل و هم آمریکا در یک نقطه با یکدیگر اشتراک نظر دارند و آن نقطه عدم حاکمیت حماس بر غزه است. موردی که با نوع مذاکراتی که با حماس در مصر و قطر می‌شود در تضاد آشکار قرار دارد و می‌تواند به پاشنه آشیل آینده در ارتباط با غزه تبدیل شود. هدف دیگر آمریکا که شاید مهم‌ترین هدف آنها در حمله به نیروهای مقاومت در منطقه است، تخریب مواضع و قدرت مقاومت در منطقه است. به طوری که بازسازی آن مدت‌ها برای این گروه‌ها زمان ببرد.

* خالی کردن دست ایران

 از سوی دیگر نوع حملاتی که آمریکا به محور مقاومت در عراق و سوریه و یمن انجام می‌دهد بیانگر نگاه آمریکا به مساله ایران در منطقه است. ایالات متحده آمریکا مدت‌هاست که در اندیشه آن است که دست تهران را در معادلات منطقه کوتاه کند و نوعی برابری بین ایران و عربستان در نگاه به منطقه ایجاد نماید. از این منظر به شدت در اندیشه تخریب قدرت نظامی مقاومت در منطقه است. به طوری که بازسازی آن در کل منطقه عملا ممکن نباشد. در این شرایط دست عربستان به عنوان متحد آمریکا در ایجاد تونل‌های امنیتی که در آمریکا طرح‌ریزی شده است باز‌تر خواهد شد. از این طریق آمریکا عملا می‌تواند بر تهران فشار بیشتری آورد و به عبارت بهتر به سمت تنگ‌تر کردن حلقه محاصره تهران حرکت کند.

* تهران و بازی‌سازی

 در برابر این بازی‌سازی آمریکایی‌ها از سرکوب مقاومت در منطقه تا افزایش قدرت عربستان در معادلات امنیتی اما، واشنگتن قدرت نفوذ تهران در بین ملت‌های منطقه آن هم در زمانی که از عراق تا سوریه در دست داعش بود و تهران با توسل به کمک‌های مستشاری به یاری ملت‌های منطقه آمد را نادیده گرفته است. از این منظر ایالات متحده آمریکا هم نمی‌تواند مقاومت در منطقه را از بین ببرد چرا که ملت‌ها و حتی دولت‌های اسلامی خصوصا در عراق و سوریه با آسیب‌دیدن فاطمیون در سوریه و تلاش برای خارج شدن حشدالشعبی از ساختار نظامی عراق به نوعی بازگشت داعش به کشورهای‌شان و خونریزی‌های افراطیون را پیش دیدگان خود مجسم می‌کنند. از این منظر ملت‌های منطقه اجازه نخواهند داد نیت آمریکایی‌ها در سرکوب مقاومت محقق شود. از این رو تهران در برابر بازی آمریکا دست روی دست نخواهد گذاشته و بازی‌سازی خواهد کرد. آمریکا بهتر از هر کشوری می‌داند اگر هر تحولی در منطقه ایجاد شود مدیریت امنیتی منطقه به سمتی خواهد رفت که البته آمریکایی‌ها نمی‌خواهند. از این منظر و احتمالا نمی‌توانند با مشت آهنین؛ زمین بازی در منطقه را تغییر دهند لذا چاره‌ای جز خروج از منطقه به جای مقابله با گروه‌های مقاومت ندارند.