انتظار مردم از شرکت در انتخابات

در دور گذشته اعلام شد که 24میلیون و پانصد هزار نفر یعنی حدود 43درصد واجدین شرایط در انتخابات شرکت کرده‌اند. اکنون ‌این سوال مطرح است، در این دوره چند درصد مردم در انتخابات شرکت خواهند کرد؟ تحلیلگران تعداد شرکت کنندگان در انتخابات کشورها را یکی از شاخص‌های توسعه سیاسی واجتماعی، رضایت مردم از حاکمان وهمبستگی ملی تلقی می کنند پس برای افزایش مشارکت مردم در انتخابات روش های مختلف تبلیغی و تشویق مردم توسط احزاب سیاسی به‌کار گرفته می شود تا آمار حضور مردم در پای صندوق‌های رای افزایش یابد. به مردم گفته می‌شود حتی اگر با برخی از شیوه‌های اداره کشور و مسئولان هم موافق نیستید برای رشد و اعتلای کشور در انتخابات شرکت کنید. در این دوره گفته شده که برای هرحوزه انتخابیه نسبت به دوره های قبل کاندیداهای بیشتری با سلایق متفاوت تایید صلاحیت شده‌اند تا قدرت انتخاب مردم افزایش یابد که امری مثبت است. اگر در مجموع ودر کلیت به انتخابات نگاه کنیم وقتی مصوبات مجلس وقوانین تصویب شده باعث رفع دغدغه‌ها ومشکلات مردم وافزایش رضایتمندی و رفاه عمومی نشده باشد مردم از خودشان می پرسند چرا در انتخابات شرکت کنیم؟ مشارکت ما در انتخابات وپای صندوق‌های رای رفتن چه تاثیری در زندگی ما دارد؟ به همین دلیل هم هست که تعدادی در انتخابات‌ شرکت نمی کنند . با این وجود در همه کشورها از جمله کشور خودمان در صدی از مردم در انتخابات‌ها شرکت می‌کنند و رای می‌دهند. اکنون ببینیم مردم از شرکت در انتخابات چه انتظاری دارند؟ درصدی از مردم به میزان دلبستگی‌شان به احزاب سیاسی و باور به اساسنامه، مرامنامه‌ها و خط مشی احزاب سیاسی در انتخابات شرکت می کنند و به کاندیداهای حزب مورد علاقه شان رای می‌دهند و رای دادن شان یک نوع انجام تکلیف است البته در کشور ما به نظر می رسد افرادی که فقط به‌خاطر گرایش‌های حزبی رای می‌دهند چندان زیاد نیستند. از سویی هم برخی احزاب که کاندیداهای مورد نظرشان به اندازه کافی تایید صلاحیت نمی‌شوند از دادن لیست کاندیداهایشان خودداری می‌کنند ومی‌گویند، مردم هر طور که صلاح می‌دانند عمل کنند. به‌طور معمول مردمی که اهل رای دادن هستند و پای صندوق رای حاضر می‌شوند، توجه می کنند که کاندیداهای موجود به چه میزان با مسائل کشور ونیازها وخواسته‌های مردم آشنا هستند به عمران و آبادی کشور فکر می‌کنند و برای آن راه حل ارائه می‌دهند اگرچه مردم معمولا به اندازه کافی وعمیقا کاندیداها را نمی‌شناسند و بیشتر به تبلیغات آنها و شعارهایی که می‌دهند و سخنرانی‌ها و پیام‌های آنها گوش می‌دهند وتصمیم می‌گیرند. مردمی که عمیق‌تر با مسائل کشور و نیازها و چالش‌های موجود آشنا هستند انتظار دارند که موضوعات مهمی مثل گرانی‌های افسارگسیخته، تورم، بیکاری، مهاجرت تحصیلکردگان، کاهش ازدواج و فرزندآوری، بیکاری جوانان، عدم وجود شغل مناسب برای تحصیلکردگان، وعدم درآمد کافی شاغلین برای گذران زندگی روزمره‌شان مورد توجه و دقت نظر کاندیداها قرار گرفته و بازگو شود و تجزیه و تحلیل گردد و برای آنها خارج از شعارهای مرسوم طرح وبرنامه داشته باشند و با اعداد و ارقام راه‌حل عملیاتی ارائه دهند. همچنین در موضوعات بین‌المللی، چالش‌های مسلمانان وجهان پیرامون، تعامل با همسایگان و قدرت‌های جهانی و رفع تفاوت نظرهای موجود دارای دیدگاه و راهکار اجرایی باشند. بدیهی است که حضور چنین افرادی بین داوطلبان و کاندیداها باعث افزایش مشارکت مردم در انتخابات می‌شود. همه می‌دانیم امروز نابرابری درآمدی زیاد است، فاصله طبقاتی بین دهک‌های درآمدی وجود دارد که برای مواجهه و مقابله با آن باید بررسی جامع انجام شود و از کاندیداها انتظار می‌رود برون رفت از آن طرح و برنامه قابل اجرا داشته باشند و برای مردم توضیح داده شود اگر چنین افرادی بین کاندیداها حضور داشته باشند استقبال از انتخابات هم افزایش می یابد. کسانی که می‌خواهند از مردم رای بگیرند و به مجلس بروند باید صمیمانه و صادقانه به دنبال رفاه مردم وعزت و اقتدارکشور باشند و برای تشکیل دولتی توانمند و مردم گرا و پاکدست به فکر چاره و راهکار باشند البته که مردم نیز به‌دنبال چنین نمایندگان درد آشنا و دلسوزانی برای تصدی امورکشور هستند و برای انتخاب آنان پای صندوق رای خواهند آمد و درصد مشارکت زیاد خواهد شد وعزت وسربلندی کشور به شایستگی تحقق پیدا می کند. در غیر این صورت میزان مشارکت باز هم کاهش خواهد یافت.

*نبی اله عشقی ثانی

فعال اجتماعی