چالش‌های یک کرسی سبز

هر طیفی تمایل دارد تا یکی از خودشان را بر مهم‌ترین کرسی مجلس یعنی کرسی ریاست بنشانند. سه کاندیدا بیش از همه برای سرلیستی مطرح هستند؛ قالیباف، باهنر و آقاتهرانی. به نظر می‌رسد چالش جدی میان قالیباف و باهنر نباشد در نهایت با یکدیگر به توافق خواهند رسید اما جبهه پایداری‌ها سد بزرگی بر سر راه طیف قالیباف برای رسیدن به کرسی هستند. از سوی دیگر اختلاف بر سر «سرلیستی» البته اتفاق جدیدی نیست و این جریان مسبوق به سابقه است، در همان انتخابات ۹۸ انتخاب سرلیست بین قالیباف و آقاتهرانی تبدیل به نقطه چالشی بین طیف پایداری‌ها و نواصولگرایان شد و در نهایت مرتضی آقاتهرانی پس از گرفتن بیشترین سهم لیست شورای ائتلاف برای جبهه پایداری، به سرلیستی قالیباف تن داد.

*پایداری چطور در مجلس قبل عقب‌نشینی کرد؟

در انتخابات مجلس یازدهم هم طیف قالیباف با پایداری‌ها در چالش بود که در نهایت حدادعادل که به دلایل مختلف نسبت به سایرین نفوذ بیشتری بین این دو طیف دارد، توانست محمدباقر قالیباف و مرتضی آقاتهرانی را به یکدیگر نزدیک کند و فهرست مشترک آنها نهایتا تنظیم شود تا دو سه روز مانده به انتخابات، بدنه اجتماعی اصولگرایان خیالشان از بابت «وحدت» نیروهایشان راحت شود. توافق بزرگ در این فهرست مشترک، سرلیستی محمدباقر قالیباف بود. آن طور که برخی رسانه‌ها مدعی شدند، عقب‌نشینی جبهه پایداری در قبال سرلیستی بر اساس بده بستان‌هایی بوده است چنانکه قرار شد تعدادی از یاران قالیباف از لیست اصولگرایان حذف و کاندیداهای جبهه پایداری جایگزین آنها شوند. اعضای جبهه پایداری آن طور که انتظار داشتند نتوانستند کرسی‌های مجلس را در انتخابات مجلس یازدهم تصاحب کنند اما خیالشان بابت رسیدن اعضای اصلی خودشان به مجلس راحت شد چرا که در صورت ارایه لیست جداگانه از لیست اصولگرایان شاید نمی‌توانستند رای لازم برای کاندیداهای شاخص خودشان بگیرند.

*تکرار پروسه سهم دهی به پایداری؟

تا به امروز جبهه پایداری رقیب اصلی خود را قالیباف می‌داند چنانکه نقوی حسینی، فعال سیاسی اصولگرا و عضو جبهه پایداری گفته است:«جبهه پایداری به نحوه مدیریت قالیباف اعتراض دارد حتی انتقاد هم ندارد بلکه اعتراض دارد، به عبارت دیگر جبهه پایداری نحوه مدیریت قالیباف را قبول ندارد و این برداشت را دارد که از مجلس یازدهم توقعات و انتظارات بیشتری وجود داشته و نحوه مدیریت قالیباف مانع از برآورده شدن این انتظارات و توقعات شده است، بنابراین قطعاً جبهه پایداری با این نوع مدیریت مجلس موافق نیست و بر این باور هستند که مدیریت مجلس باید تغییر کند.»بی تردید پایداری از جلوس کاندیدای خودش بر کرسی ریاست خوشحال می‌شود اما این را هم می‌داند برای رسیدن به این کرسی راه سختی در پیش دارد و شاید مانند انتخابات مجلس یازدهم با بده بستان‌هایی راضی به سپردن این کرسی به قالیباف شود. البته پایداری‌ها بر خلاف مجلس یازهم به گرفتن چند جایگاه در لیست راضی نخواهند شد چرا که اکنون دولتی بر سر کار است که نزدیکی بیشتری باطیف پایداری دارد بنابراین  این حمایت در تعیین سرلیست بی‌تاثیر نیست. در اذهان هست که معاون رئیس‌جمهور و وزیر ارشاد در نشست انتخاباتی شریان شرکت کردند، شریانی که برخی به آن لقب شعبه دوم جبهه پایداری را دادند. از سویی جبهه پایداری در جلوس رئیسی بر کرسی ریاست جمهوری نقش داشت. یکی از رسانه‌ها به این نکته چنین اشاره کر که مجلس یازدهم میان دو طیف قالیباف و پایداری تقسیم شده است. در این میان آنچه پایداری بر سر قالیباف آورده و قدرت‌نمایی‌هایی که در مجلس داشته را باید یکی از مظاهر قدرت یافتن پایداری دانست. آنها در مجلس و به خصوص در رای اعتماد و استیضاح وزرا نقشی فعال داشته و دارند. در انتخابات هیات رئیسه سه اجلاسیه از چهار اجلاسیه مجلس نیز هرگاه نشانه‌هایی از کنار گذاشته شدن از کرسی‌های هیات رئیسه احساس می‌کردند، به نوعی قالیباف را زیر ضرب می‌بردند تا قدرالسهم خودشان را از صندلی‌هایی که به نظر می‌رسد سبزتر از سایر صندلی‌های مجلس است، بگیرند. با توجه به آنچه جبهه پایداری در دو سال گذشته از خود برجا گذاشته، موید این نکته است که احتمالا آنها برای انتخابات مجلس دوازدهم برنامه‌ای جامع خواهند داشت. از سوی دیگر تک و پاتک‌هایی که بعضا اطرافیان دولت با مجلسیان در شبکه‌های اجتماعی دارند و بعضا تهدیداتی که دولتی‌ها درباره نمایندگان به کار می‌برند، می‌تواند نشانه‌ای باشد از اراده پایداری‌ها برای تصاحب اکثریت در مجلس بعدی. شکاف بین  دولت و پایداری برای  دولت فعلی دارای هزینه خواهد بود بنابراین تلاش می‌شود تا قدرت پایداری‌ها در مجلس دوازدهم افزایش داشته باشد. از سوی دیگر دولت به طور قطع به حضور پایداری‌ها در مجلس دوازدهم نیاز دارد. در اذهان هست که پس از بخشنامه اخیر معاون سیاسی وزیر کشور مبنی بر محدود کردن ارتباط  نمایندگان، صدای همه نمایندگان مجلس بلند شد و کار تا استیضاح وزیر کشور پیش رفت، اما این پایداری‌ها بودند که در تیم دولت و وزارت کشور قرار گرفتند؛ حسین جلالی، عضو جبهه پایداری درخواست قالیباف و برخی نمایندگان برای برکناری معاون سیاسی وزیر کشور را زیاده‌خواهی خواند و اعلام کرد که «وزیر کشور نباید تسلیم شود.»

*شاید باهنر هم مدعی شود

در نهایت اکنون قالیباف با جبهه پایداری سال 98 مواجه نیست بلکه با جبهه پایداری‌ای مواجه است که دولت را پشت‌سر خود دارد و فربه‌تر شده است. در چنین شرایطی پایداری در این دوره سهم بیشتری از قالیباف طلب می‌کند تا سرلیستی را تقدیم او کند. البته چرخ سیاست خیلی سریع می‌چرخد و شاید باهنر هم به‌راحتی راضی به کنار رفتن نشود. محمدرضا باهنر که نه فقط از جایگاه دبیرکلی جبهه پیروان خط امام و رهبری در تصمیم سازی‌ها و تصمیم گیری‌های جریان اصولگرا نقش مهمی دارد بلکه سال‌های زیادی بر صندلی نایب‌رئیسی مجلس در ادوار مختلف تکیه زده است و این امکان وحود دارد که او هم سهمی برای خود در ریاست مجلس در نظر گرفته باشد.