فاصله از واقعیات جامعه

 در سه دهه اول انقلاب اسلامی درک مشکلات مردم حضور مدیران ارشد در میان مردم به بهانه‌های مختلف از مجالس عزاداری و یا شادمانی درک متقابل بین دولتمردان و مردم را به کمترین اندازه می‌رساند. ترورهای کور و ناجوانمردانه منافقین باعث شد مدیران ارشد و دولتمردان اجبار به فاصله‌گیری یافتند. دیگر دیدارهای بین مردم و دولتمردان از پشت شیشه‌های دودی خودروهای ضد گلوله انجام می‌شد. دیگر رجالی مثل شهید رجایی در جامعه حضور ندارند که همدوش با مردم عادی از میادین و مراکز خرید نیازمندی‌های خود را تهیه کنند. برای ارزیابی فاصله بین مردم ودولتمردان می‌توان با اعزام یک گروه ارزیابی نزد دولتمردان و استعلام قیمت‌های ارزاق از آنها و پرسش اوضاع بازار پی به بعضی از فاصله‌ها برد. مثلا بعضی از دست اندرکاران در قبال کمبود گوشت قرمز تهیه و مصرف ماهی را به مردم پیشنهاد می‌دهند. درست مثل اینکه در مقابل کمبود یا گرانی نان مصرف بیسکویت یا نان قندی به بخش قابل توجهی از مردم پیشنهاد شود. درهر دوره اندکی به انتخابات مانده بعضی از افراد که آماده ورود به مجلس می‌شوند، داد سخن از گرانی و اختلاس و رانتخواری سر می‌دهند، به گونه‌ای که انگار این عزیزان از خواب برخاسته و تازه مشکلات را لمس کرده‌اند. لبه تیز شمشیر داموکلوس انتقادات از دولت حرکت می‌کند انگار در سال‌های گذشته اوضاع گل و بلبل بوده و ناگهان مشکلات موجود اتفاق افتادند. تعدادی از آقایان دلسوز حقوق اندک بازنشستگان و بخشی دیگر جمعیت بیکاران را دستمایه ذکر مصیبت قرار می‌دهند. سوال بنده به عنوان یک شهروند که چهل سال از عمرخود را صرف تدریس فرزندان این جامعه نموده و پژوهش و تحریر حرفه‌ام بوده این نکته است که چرا تعهد و تخصص و غمخواری بعضی از افراد در آستانه انتخابات مختلف ظاهر شده و سپس به محاق می‌روند؟ از صدا وسیما و جناب دکتر جبلی درخواست می‌نمایم قبل از اعلام صلاحیت نامزدهای محترم یک مسابقه بین آنها و خانواده‌هایشان برگزار نموده و در آن بطور ناگهانی از این افراد قیمت کالاهای ضروری مثل گوشت و عدس و برسنج و سایر اقلام پرسش شود تا مردم بدانند به چه کسانی رای می‌دهند. حالا که حرف به اینجا رسید؛ به‌قول بزرگی برخی از افراد حرف زدن بلد نیستند حرف نزدن که بلد هستند لااقل حرف نزنند. چرا که تا مرد سخن نگفته باشد عیب سخنش نهفته باشد...

*مجید ابهری

آسیب‌شناس