مشارکت حداکثری با شعار اتفاق نمیافتد
نگاهی به ادوار مختلف انتخابات در ایران مثل انتخابات سالهای 92، 94 و 96 نشان میدهد که بعد از جریان 88 در انتخابات مختلف به ویژه انتخابات سال 96 یک فضای دو قطبی به مفهوم اینکه همه نیروها و رایدهندگان محور ائتلاف اصلاحات و اعتدال و در طرف مقابل جریان اصولگرا همه آمدند و آن مشارکت جدی رقم خورد که آقای روحانی 24 میلیون رای آورد و آقای رئیسی هم 16 میلیون رای آورد.
اما پس از آن انتخابات چندان رقابتی را شاهد نبودیم. چنانکه در انتخابات سالهای 98 و 1400 آقای رئیسی با همان رای قبلی 96 که به ریاست جمهوری نرسید با 2 میلیون رای اضافهتر آمد و در غیاب کاندیداهای مطرح و رایآور پیروز شد. ولی میزان رایی که به آقای روحانی داده شد به محاق رفت و دیگر شاهد رای بالایی در دو انتخابات گذشته نبودیم .از طرفی مثلا رایی که به شورای پنجم شهر تهران دادند جمع آرای مربوط به اعضای شورای پنجم تهران در سال 96 ؛ 28 میلیون بود که معدلشان هر کدام یک میلیون و دویست و سی هزار رای میشد. اما میبینید که در انتخابات شورای ششم شهر تهران در سال 1400 آقای چمران به عنوان بالاترین رای تنها کسی است که بیشتر از آرای باطله رای آورده و بقیه افراد زیر آرای باطله رای آوردند و باز هم به شورا رسیدند. هر چند که آقای چمران نیز همان رای گذشته خود در سال 96 را آورد که در آن زمان نتوانست به شورای شهر راه یابد. اما در شرایط حاضر که انتخابات مجلس دوازدهم پیشرو است طبق ادوار گذشته میتوان به ارزیابی فضای جامعه و میزان مشارکت در انتخابات پرداخت. چنانکه در گذشته نیز نظرسنجیهایی از سوی صدا وسیما، وزارت کشور، ایسپا و بخش خصوصی در کشور انجام میشد که اکنون متوقف شده و دولت هم همانطور که کلید برخی سامانهها در شهرداری ، بانک مرکزی و مرکز آمار خاموش شده یا با تاخیر ارائه میشود نظرسنجی در خصوص انتخابات و میزان رغبت مردم به مشارکت را انجام نمیدهد. هر چند که شنیده شد ایسپا نظرسنجیهایی کرده که طی آن وضعیت مشارکت در کلانشهرها پایین است و در کل کشور هم خیلی امیدوار کنندهای دیده نمیشود. لذا اکنون به وضوح وضع اقتصادی، کارگران ، بازنشستگان و...مشاهده میشود که به چه صورت است. هر چند که آماری از سوی مرکز آمار ارائه نشده اما وزیر کار میگوید که طی این 20 سال وضعیت اشتغال کشور بینظیر است و در خصوص وضعیت مسکن هم همین مساله گفته میشود در حالی که آمارهای واقعی نشان میدهد ظرفیت 300 هزار تایی که قبلا در دولت آقای روحانی ساخته میشد به همان ظرفیت نیز دسترسی وجود ندارد. در حالی که دولت همچنان میگوید یک میلیون شغل ایجاد میکنیم و یک میلیون مسکن میسازیم و همه چیز رو به رونق است و تورم را نیز کاهش میدهیم؛ اما وضعیت جامعه ، تورم ، اقلام و... همه قابل رویت است. با این همه بسیاری از مقامات مسئول در امر انتخابات بسیار اعلام میکنند که میخواهیم انتخابات را به 60 درصد برسانیم ولی به نظر میرسد که علی الظاهر ماجرا در این دفعه نسبت به گذشته متفاوت باشد. قرائن و واقعیتها نیز غیر از این را حکایت میکند و با حلوا ، حلوا گفتن دهان شیرین نمیشود. به نظر میآید مساله مشارکت بالای مردم که برخی مسئولان امر بدان اشاره دارند بیشتر در گفته میآید. اگر نه عقلای حاکمیت در جریان واقعیتها هستند و این آمارها و نظرسنجیها را حتما دیدهاند. چرا که آنچه برخی مسئولان امر در انتخابات میگویند در میدان و واقعیت دیده نمیشود.
سیدمحمود میرلوحی
فعال سیاسی اصلاحطلب
ارسال نظر