فساد اقتصادی ریشه در انحصار دارد

نگرانی‌های خطیر ملی از این شکل‌گیری خان های جدید با اسامی جدید همچون سلطان انتصابات، آقازاده‌های ویژه‌خوار، یقه سفیدهای قدرتمند، اختلاسگران وابسته و ژن‌های برتر و ... و خطرات برچیده شدن قانون مداری در جامعه و عدم رعایت عدالت اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در کشور، در افکار عمومی به طرز گسترده ای شکل گرفته که ضربه بر بنیان‌های باورها و آرمان‌ها را هدف گرفته است و فاصلۀ بین دولت و ملّت را به ارمغان می‌آورد». جملات ذکر شده اظهارات کمال الدین پیرموذن، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با«آرمان ملی» است.پیرموذن در این گفت وگو به پیامدهای افزایش میزان فساد در جامعه پرداخته که در ادامه می‌خوانید.

*چرا فساد گسترده واردات چای شکل گرفت؟ چه عواملی در این زمینه نقش داشت؟

اختلاس نجومی چندین هزار میلیارد تومانی در واردات چای، منسوب به آقازادۀ خاص و اطرافیان وی و حامیان ایشان در وزارت جهاد کشاورزی ، نمایش و جلوه‌ای از روند بازگشت جامعه به نظام خان و خانی است که دلسردی های فراوانی را در بین آحاد جامعه به ارمغان می‌آورد. نگرانی های خطیر ملّی از این شکل گیری خان های جدید با اسامی جدید همچون سلطان انتصابات، آقازاده های ویژه خوار، یقه سفیدهای قدرتمند، اختلاس گران وابسته و ژن های برتر و ... در افکار عمومی به طرز گسترده ای شکل گرفته که ضربه بر بنیان های باورها و آرمان ها را هدف گرفته است و فاصلۀ بین دولت و ملت را به ارمغان آورده است. صاحب منصبان رده بالای کشور، اگر فی‌الواقع در غم قانون مداری جامعه و افزایش اعتماد عمومی و سرمایۀ اجتماعی نظام و در نهایت مشارکت فراگیر شهروندان در انتخابات هستند، بایستی نسبت به امور فوق، قبل از هر اقدام دیگری، بذل توجه و دخالت علی وار نمایند. انقلاب مشروطۀ کشور ما، ساختار جامعه را از ماهیّت خان خانی و قطب های متعدد قدرت به یک حکومت متمرکز و مرکزی تحوّل داد. ویژگی جامعۀ خان و خانی و ملوک الطوائف آن است که اصحاب و قطب های قدرت، تنها به سبب آنکه ابزار یا ابزارهایی از قدرت را در اختیار خود دارند، حاکمند و بر مقامات و پست های اجتماعی تکیه می زنند نه از روی قانون و گزینش و نظارت مردم.

انقلاب مشروطۀ کشور ما، ساختار جامعه را از ماهیّت خان خانی و قطب های متعدد قدرت به یک حکومت متمرکز و مرکزی تحوّل داد. ویژگی جامعۀ خان و خانی و ملوک الطوائف آن است که اصحاب و قطب های قدرت، تنها به سبب آنکه ابزار یا ابزارهایی از قدرت را در اختیار خود دارند، حاکمند و بر مقامات و پست های اجتماعی تکیه می زنند نه از روی قانون و گزینش و نظارت مردم.

*چرا چنین اتفاقی رخ داده است؟

رفتار امام علی نسبت به بیت‌المال یا خزانۀ اموال عمومی و دولتی، بسیار دقیق و سختگیرانه بوده است و مصرف ذرّه ای از موجودی بیت المال را برای مصالح و کارهای شخصی حرام می دانستند که بازگشت به این روش، یگانه کلید جمع کردن بساط ویژه خواری است. فرهنگ مذهبی و سنّتی ما، داستان خاموش کردن چراغ بیت المال به هنگام بحث با طلحه و زبیر بر سر حکومت را، به عنوان نمادی از عدالت طلبی و مقابلۀ علی با سوداگران و ویژه خواران جامعه معرفی می کند.این در حالی است که درفضای اجتماعی کنونی معمولاً پست ها و مقامات و حتّی نهادهای اجتماعی، اداری یا سیاسی‌ای تأسیس می شود نه به اعتبار نیاز و ضرورت های اجرایی و عملی آنها بلکه به اعتبار نفوذ برخی افراد دارای نفوذ و رانت. همین ویژگی ها توسّط زورمندان وابستۀ پهلوی، انقلاب مشروطه را که در اصل برای تحقّق توحید اجتماعی و رهایی مردم از سیطرۀ اربابان متعدّد و نظام خان خانی پیدا شده بود، پس از چندی به جامعۀ کهن خان خانی با چهره های جدید برگرداند.دولتمردان بزرگ تاریخ، آنها که توفیق ایجاد و تکوین نهضت های ملّی و یا دولت ها و قدرت های مستقل را داشتند در امور مالی، هم دقیق و سختگیر بودند و هم متفکّر و فعّال برای بالا بردن دارایی های ملّت مانندگاندی، آلنده، امیرکبیر، دکتر مصدّق که بایستی رفتار آنان در این امر خطیر، مورد ملاک عمل جدّی رؤسای جمهور کشورمان قرار گیرد.این در حالی است که ثروت های بادآوردۀ آقازاده های دنیازده و اختلاس گرایان مُزور بی تردید سم مهلک، ترقّی ایران و تعالی ایرانیان و ارتقای مشارکت و همکاری ملّت در انتخابات ها و افزایش سطح کیفیّت زندگی اقتصادی هموطنان است که بایستی مجدّانه صاحب منصبان علی وار چاره جویی و برخورد با اولویّت داشته باشند.

*چرا بسیاری از فسادهای اقتصادی ریشه در سیاست و اهداف سیاسی برخی گروه‌های خاص دارد؟

اختلافات یک امر طبیعی در همۀ جوامع بوده و هست، بویژه در جامعه ای چو ایران که مردمش از اقوام، فرهنگ‌ها و سوابق و مواریث تاریخی متنوع و متکثری برخوردارند. پس اختلاف، نه امری غیرمنتظره است و نه وسیله و موجبی برای یأس و بدبینی و ناامیدی. مسئلۀ عمده کیفیت برخورد با اختلافات است که شرکت گسترده و نتیجۀ انتخابات در حل این موضوع خطیر، می تواند کاری بکند کارستان. انتخابات باشکوه می‌تواند پس از چندین سال اختلاف بین برخی مسئولان و مردم که نزدیک است به بن بستی برسد که بصورت خدای نکرده جُز با قهر از یک جانب و اعتراض از جانب دیگر قابل گشودن نباشد عاملی جدید به عنوان یک عامل وحدت آفرین که دل در گرو توسعۀ ایران و تعالی ایرانی عموم هموطنان را فراهم آورد به وقوع بپیوندد و به عنوان یک عامل بن بست شکن وارد صحنه شود. در غیر این صورت خدای نکرده در صورت مشارکت حداقّلی، فاصله شهروندان و دولت و مجلس را بیش از پیش و خسران آور برای مُلک و ملّت و بحران ساز برای نظام و کیان رفتار نماید.امروز افکار عمومی طالب آن است اختلاف بین جناح های و دولت و ملّت و اقوام ایرانی، با حذف گروه ‌های تندرو تمامیّت خواه یا قانع شدن حداقل آنان به سهم خود، با توجّه به وزنی که در جامعه دارند، یک فضای عینی و قابل اتکای عملی و عقلی برای پیشبرد مباحثات و منازعات اجتماعی و سیاسی به وجود آید. این گروه ها، دست کم در اندیشه و احساس خودشان باید این حقیقت را درک کرده و به آن معتقد شده باشند که جایگاه و پایگاهشان در میان جامعۀ ایرانی، بیش از چند درصد نیست و در برابر اکثریّت هموطنان گاردگیری دیگر جواب نخواهد داد. دست از نیش ها و طعنه های ناحق در حقّ غیرخودی بشویند و اندکی به حصول کار و خط خود بیندیشند که در این دو سه ساله بجز ایجاد تورم و گرانی و بیکاری محصولی نداشته است.

*این سخن به معنای این است که شما ریشه فسادهای اقتصادی را در انحصار می بینید؟

بله؛ من معتقدم حضور اکثریت ملت در انتخابات بی‌تردید جمع شدن بساط جریانات تندرو را به‌دنبال خواهد داشت و یا حداقل در جهت تخفیف موقعیت آنها عمل می کند. در نتیجه می بایست موجبات تذکر و هوشیاری اصحاب قیم مدار مردم و نامهربان به شهروندان و حقوق آنها را، فراهم آورده و چرخش قدرت را قبول و اذهان خود را با بها دادن به عموم شعار محوری استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی متحول سازند و محبوبیت خودشان را وابسته به میزان جلب اعتماد مردمان و کفایت در اجرای تکالیف محوله تعریف کنند، نه تسلط بر ابزارها و مراکز قدرت و تمامیّت خواهی خود حق پندارانۀ. برخی می بایست از همین حالا، این حقیقت را دریافت کنند که دیگر نمی شود مستقیم و غیرمستقیم به مردم اعلام کنند که شما از زمرۀ محجوران و صغارید و نیاز به قیم و سرپرست دارید تا زیست اجتماعی و سیاسی شما را طرّاحی و راهبردی کند و در عین حال این افراد، مورد اعتماد و تعلّق خاطر مردم هم قرار بگیرد. تشکیل مجلس کارآمد مردمی حداکثری، توسّط قاطبۀ کثیری از مردم، می تواند پیام رسان درک و جذب جوانان و زنان ایرانی، روشنفکران دلسوز مُلک و میهن، از منتقدان مذهبی حاکمیت و وابستگان به نظام و انقلاب و حتّی بسیاری از دانشجویان و دانش آموزان و معارضان قدیم و جدید و ... باشد. تنها اقلیتی بی حامی و کج اندیش این پیام وحدت آفرین را درک و حاضر به پذیرش آن نخواهند شد که با بی مهری بیش از پیش عموم هموطنان مواجه خواهند شد.